Week #31 2.0

Week #31 is van start. (lange blog!)
Jeetje, wat vliegt de tijd. Kan me niet herinneren dat het bij dochter zo snel ging.
Maar wat wordt het zwaar. Ik blijf maar ziek, verkouden en slap. Dochter haalt me de bloed onder mijn nagels vandaan.
Niet omdat zij krengerig is, maar omdat ik niet langer slaap dan 2u per nacht. Voor de rest lig ik wat te woelen met knallende koppijn.
Ik voel me gewoon zo verdrietig en zo zo zo waardeloos. Ik ben gewoon geen gezellige vrouw, vriendin of moeder meer.
Van binnen zit ik juist te wachten om ruzie te gaan maken. Ik wil me ontladen, even resetten. Dat wil natuurlijk niet met ruzie, maar de drang naar agressiviteit is zo groot.

Vorige week naar de fysiotherapeute geweest. Ze heeft bij mijn stuitje gemasseerd. En daarna ook mijn knieën. Kennelijk zat er zoveel vocht in dat het jeukte als een malle.
De volgende dag probeerde ik mijn prothese aan te doen, maar het leek wel alsof ze al het vocht naar beneden gemasseerd had. Ik kon onder geen beding mijn prothese meer aan.
Een pijn, zoveel pijn. Zondag ging het al een beetje beter, maar ik merk het gelijk in mijn rug. Doordat de been opgezwollen is sta ik zo 3cm hoger op dat been.
Verschrikkelijk ongelijk natuurlijk, de pijn valt niet mee! Maar dat weerhoudt me er niet van om leuke dingen te gaan doem, mits man of andere begeleiding erbij is.

Vandaag is man wederom vroeg thuis gekomen omdat ik knallende hoofdpijn heb. Ben mijn bloeddruk meter helaas kwijt, ben wel benieuwd wat dat nu is.
Ik wil gewoon mezelf weer zijn :(. Maar ik weet even niet meer hoe.
Misschien moet ik er ook maar aan toe geven ipv krampachtig elke dag een goede dag proberen te laten zijn.
Door al dit leef ik gewoon totaal langs de baby heen.

Met de baby gaat het trouwens goed. Baby is BIBI! Zo anders dan bij eerste zwangerschap.
De groei lijkt ook wat rustiger te gaan, wat erg fijn is voor de baby en mij. Betekent dat het op dit moment ook goed gaat met het dieet.
Echter, Sinterklaas is geweest, ik wil niet weten wat de schade is. Want ik verander in een monster tijdens vreetfestijnen.
Maargoed, baby is BIBI. En voor nu nog steeds BIBI. Voetjes en kontje komen nu tot halverwege mijn bovenbuik. Buik golft alle kanten op. Haha.
De hik vind ik nu wel naar voelen omdat HET ;) hoofdje lekker laag ligt. Kan daar echt niet aan wennen. Baby begint nu ook wat rustiger te worden.
Maar wat wil je ook. De kleine zal nu 1900gr wegen! Dat is gewoon al een heel af kindje. (ik woog 1980gr).
Baby heeft papa's kinnetje < 3. En hele lieve handjes < 3. En net zoals grote zus ook hele lange benen!
Oh ik ben zo nieuwsgierig naar ons minimensje. Zo benieuwd hoe baby eruit ziet! En hoe de baby voelt en kroelt en ruikt < 3.

Goed, morgen de kerstboom opzetten. Dan toeleven naar Kerst. Dan naar oliebollen. En dan is het afwachten wat eerst komt. Onze minimensje of mijn vaders verjaardag.