Week #37 2.0.... Of dag 2

Op 6 uur na nét de 37 weken niet gehaald!
T. kondigde zich afgelopen donderdag aan!!
De eiwitten waren weer gestegen en mijn bloeddruk ook.
Ze wisten niet zo goed wat ze met me aan moesten dus hebben ze maar eens inwendig gekeken. Mijn lijf was gewoon al bezig!
Zelfs het ballonnetje zetten lukte niet meer. Het werd me duidelijk dat de baby ging komen!

Vrijdag om 6.30 werd ik opgehaald om in te leiden. Om 7.30 zijn mijn vliezen geprikt bij 3cm onsluiting.
Binnen 2u zat er een ruggenprik in want het deed pijn. De weeën deden toen echt al pijn. Ik hoor vrouwen alleen maar over rug- buik- of beenweeën. Maar is er, behalve ik, iemand die anusweeen had. Serieus. Zo bizar!!!
Anyways. Rond 13u toch aan de weeënopwekkers gezet want de onsluiting vorderde niet. Na een uur opgehoogd want er vorderde nog steeds niets. Toen weer uitgezet want T's hartslag daalde.. Ik begon toen bang te worden waardoor mijn lijf blokkeerde.
Rond 14u de rust weer gevonden en de opwekkers weer aangezet. T. kon er veel beter mee omgaan nu. Zijn hartslagje bleef mooi sterk. Dipten in een flinke wee maar was zo terug.
Om 15u weer getoucheerd. Iets wat zo ongelooflijk pijn deed. Ik hield het niet meer. Na een dappere schreeuw om hulp van mijn man ging het team eindelijk luisteren.
De pijn die ik had, die kwam van de katheter! Toen die eruit Was vloog mijn pijn van 9 naar 6! Rotding.
Opwekkers weer omhoog. T. begon wel te zakken, maar de weeën waren nog niet krachtig genoeg.

Na die onderzoek raakte mijn ruggenprik uitgewerkt. De pijn kwam terug en ik kon de weeën niet meer wegpuffen.
Dus heb ik gesmeekt om extra pijnverlichting. Dat duurde een half uur ofzo, maar kreeg het wel.
Heerlijk, het nam de scherpe kantjes weg. Wel was het raar dat de ruggenprik het niet deed.
Weer inwendig onderzoek; 7cm!! Van 3cm naar 7cm in 1 uur!! Geen wonder dat het pijn doet!
'Ga zo door mevrouw' 'Ayay! Kga nergens heen'

De scherpe kantjes waren er af. Maar ik lag niet lekker meer. Mijn stuitje deed zo onwijs veel pijn van de weeën dat ik moest verliggen.
Ik draai op mijn linkerzij en daar kwam het gedonder. Van mooie weeën die kwamen en zakten was het nu constant pijn en druk op mijn anus.
Zuster gebeld want ik raakte zoals gewoonlijk in paniek.
Zuster grinnikt een beetje en legt alle spulletjes klaar, roept de andere dames, en giebelt met mijn man over dingen.
Er komt nog een 'Houd je kop' van mij richting man, serieus het enige nare wat ik gezegd heb!
Er werd gevraagd of ze nog eens mochten voelen. Uiteindelijk een moment gevonden. Ze was heel snel klaar; 'volledige onsluiting. We gaan beginnen!'

'Pers maar mee. Druk maar. Voel waar de baby naartoe moet'
'HALLOOOO NET WAS HET 7 EN EEN UUR EERDER NOG MAAR 3. IK KAN NIET...... *perst*..*perst*'
'Neem een hap adem, houd vast, pers bij de volgende wee'
'NEE, IK KAN NIE..... *perst*... *perst*'
'Goed zo. Bij de volgende wee weer precies hetzelfde doen!'
'WANNEER.. NEE.. HOE.. IK KAN NIE....... *perst*..*perst*'
'Alsjeblieft, je zoon!'

Tadaaaa!
Hoe ruk het begin was, hoe wauw het eind was.
T. is op vrijdag de 13de geboren om 17.21. Hij weegt 3220gr en Is 49cm.
Hij is echter wel randprematuur. Het scheelt 6.5 uur... Door dat moest hij elke 3u op bloedsuikers geprikt worden.
Verschrikkelijke k*t kinderarts. Donder op en blijf van mijn kind af!
In een hees mislukt zwoele stem; 'ja maar hij Is prematuur en jij hebt zwangerschapssuiker wil ik dat hij geprikt wordt'
'IK HEB GEEN ZWANGERSCHAPSSUIKER!! VRAAG DE INTERNIST. HEEFT IE GISTEREN NOG GEZEGD!!'
'nou ja, hier staat het wel, en...'
'IS GOED DOKTER. dankje voor je tijd. Doei! '
Protocol is bijvoeden met kunst of misschien borstvoeding. Maar T Is zo sterk, die drinkt als een natuurtalent, er Is nog niet bijgevoegd. Ook zijn zijn suikers super!

Hij wordt nu wel wat misselijk. Hij is natuurlijk gelanceerd. Geen wonder dat je je dan beroerd voelt.

En nu zitten We rechtop. Hij kwam voor voeding. Spuugde en wil als en kikkertje op me liggen.
Geen probleem. Mama draagt je!
Nog een uur of 4 en we mogen naar huis. Terug naar je grote zus. En nu al je beste vriendin <3

.