Week #10

Dahaag week #9, hallo week #10.
Ik vrees dat dit een erg kort blogje wordt!

Mijn symptomen van afgelopen week waren bijna 0,0.
Bijna.. Want mijn borsten waren wandelende tijdbommen, ouch!
Verder is mijn slaapritme ver te zoeken! Ik word steeds vaker en langer wakker.
Vaak moet ik tussen 1 en 2 een keer plassen en tussen 4 en 5. De laatste probeer ik op te houden zodat mijn man niet wakker raakt!
Hij maakt al te lange dagen en een goede nachtrust is voor hem nu heel belangrijk, vooral omdat het over 6.5 maand gedaan is met de rust!

Mijn gevoelens en emoties zijn heel erg moeilijk om te handelen! De ene dag ben ik zo depressief omdat ik weet dat ons kindje niet meer leeft.
De andere dag lach ik mezelf uit, dat ik uberhaupt ooit heb kunnen denken dat het mis is.. En het frustreert me enorm!

Ooh lief frummeltje van ons, Snoopy zoals we je net zijn gaan noemen, nog 3 weekjes wachten en we kunnen je weer zien!
Als je nu al kon weten hoeveel we je liefhebben en hoe erg we naar je verlangen <3
Jij bent ons groot geluk, ons extra geluk!