Week #38

Ojah! Het is weer donderdag!
Ik heb dit keer vrij weinig te melden.

Baby in stuit: check! Dat was niet de bedoeling, maar helaas! We kunnen er echt niets meer aan doen.
De gedachte aan de keizersnee houdt me al dagen wakker. Plus, ik ben ook nog eens lekker ziek!
Hoofdpijn, een keel die aanvoelt als een speldenkussen, duizelig zijn etc. Waarom nou nét zo op het eind?!

Ik ben strontchagerijnig en ik wil weer beter zijn! Ik haat ziek zijn, ik voel me dan zo'n zwakkeling.
Daarbij heb ik ook nog eens de meest geweldige man die in 1 dag tijd de taken doet waar ik normaal 3 dagen over doe!
Waar haalt die man zijn energie vandaan?! Ik kan maar niet vaak genoeg denken, en zeggen, hoeveel ik hem waardeer.
Ik ben getrouwd met superman < 3
(Maar voel me daardoor dus nog een grotere zwakkeling)

Zo Lieveling. Het spijt me voor de lading paracetamol, ik hoop dat je er niet te veel van mee krijgt!
Nog even op de tanden bijten voor ons allemaal. Je ligt sneller in je papa's geweldige supermanarmen dan je denkt!
De tijd vliegt! We wachten op jou!