Week #8 2.0

Week #8 is aangebroken. Afgelopen week was een onzekere week. Weinig tot geen kwaaltjes, totdat ik ze opschrijf dan blijk ik er wel wat te hebben, en ik voel me geestelijk een beetje verdoofd. Ik bereid me voor op het ergste, dan kan het alleen maar meevallen.

Mijn buik begint wat af te zakken omdat mijn darmen weer normaal doen, dat is wel fijn want ik paste mijn kleding gewoon niet meer. Mijn borsten doen gelukkig ook niet meer zo'n pijn. Ik zit nog onder de pukkels, heb nog nooit zoveel pukkels gehad :/. Ook blijf ik 's ochtends een weeïg gevoel in mijn maag houden. Het is net geen misselijkheid, maar wel onprettig.

De dromen zijn erg levendig. Ik droom over inbraak, em dochter die vermoord wordt, vliegtuigen die in het huis boren. Alles draait om het verlies om dochter en schrik regelmatig kapot van angst wakker. Bij dochter was het net zo. De eerste 2 weken alleen maar leuke dromen, daarna horror!

Gisteren zijn we naar Wildlands Emmen geweest. Wat een stuk lopen zeg, aan het einde begonnen mijn handen en onderrug echt te protesteren. Geen prettig gevoel. Daarna lekker rustig aan gedaan, met dochter op de grond gespeeld. Ik lag op mijn buik en had bij mijn schaamstreek het gevoel op een tennisbal te liggen :O.

Nog 4 nachtjes! Dan weet ik zeker of ik op mijn wolk mag blijven, of dat we er keihard afgeflikkerd worden. Natuurlijk hoop ik op die wolk. Natuurlijk hoop ik op Plurkje! Plurkje leeft al zo lang, overal waar we naartoe gaan zijn we in m'n gedachten al met ons vieren. Plurkje hoort erbij! Ik hou van Plurkje <3

Fijn weekend dames!