Week #27 2.0

Week #27 is aangebroken. En gelukkig maar want week #26 was ruk.
Schimmel, baby die in 4 weken tijd 6 weken is gegroeid en ik dus zwangerschapssuiker heb.
De gebroken nachten zijn begonnen, ik mag blij zijn met 3 uur slaap op een nacht. Ik voel me een zombie, ongezellig en vals!
Ik eet onwijs slecht, hopelijk werkt het dieet en voel ik me ook fitter. Hoe ongezonder de voeding hoe ongezonder de geest!

Het mooie aan week #26 was dat we nu eindelijk het geslacht weten! Dus we kunnen los!
Het voel zo toch weer een stuk echter. Toch blijft het raar dat dit kindje over een paar weken ook uit mijn buik zal zijn.
Zal het net zo gaan als bij dochter; 'help wat moet ik hier mee?!' Of zal dit gelijk: 'klik' zijn.
Nog zo'n gekke gewaarwording is dat ik de baby kan voelen van buiten. Als in, ik weet waar dr voet ligt, het knietje en de ronding van de billen.
Zo grappig! Bij dochter nooit gehad en bij Plurk zo duidelijk. Ook lag Plurk met 't koppie naar beneden!
Alhoewel, en het gewoel, getrap en gekroel te voelen lijkt het circus en volgens mij zit Plurk weer rechtop!
Nu eerst een Rennie! Gaat niet lang duren voordat ik over mag op iets sterkers, pff.

Morgen, of nja vanmiddag, op kraamvisite!!! Ik ben zo benieuwd naar het kleine nieuwe vriendje.
Om daarna een hele volle week met zwangerschapsgym, diabetesverpleegkundigen, psychologen en bloedprikken te ondergaan..
Ik. Ben. Nu. Al. Moe....

Op naar volgende week!