Beste allen, afgelopen vrijdag was ik dus om 10.00 in het LUMC, echo ook daar gehad en resultaat inderdaad TTS stadium 2. Ik kon meteen blijven voor de operatie, want wachten tot maandag zou evt. fataal kunnen blijken voor een van de kindjes. Aangezien ik er al een maand geleden veel over had gelezen, stond ik ook meteen achter deze beslissing en vriendlief ook. Ondanks dat hij twee drukke evenementen voor de boeg had dit weekend. Ik ben dus opgenomen en kort daarna vertrok hij met de intentie later 's middags weer terug te komen. Na bloedafname, infuus met antibiotica etc. werd ik rond 15.00 geopereerd. Voorbereidingen duurden langer dan de operatie zelf zei de arts, maar de operatie duurde uiteindelijk rond een uur, tot 16.00. Ik kreeg lokale verdoving, dus ik kon het goed zien op de diverse schermen. Twee schermen voor de kijkoperatie en een voor de echo. Alleen dat durfde ik pas halverwege de operatie te doen. Tot die tijd hield ik mijn ogen dicht en probeerde ik me te ontspannen. De operatie was op zichzelf niet zo heel erg vervelend, alleen het moment dat ze het buisje inbrachten waar ze mee zouden kijken en waar het laser draadje inzat (3 mm dik buisje), toen kreeg ik een soort van electrisch schokje, omdat ze door de baarmoederwand heen moesten en door de vliezen. Het bleek dat het vruchtwater heel troebel was, waarschijnlijk door de punctie die ik afgelopen dinsdag had gehad. (Resultaat ontvang ik morgen denk ik). Daarom moest het vruchtwater gespoeld worden, om beter zicht te krijgen. Hierna kon hij toch de verbindingen tussen de beide beebjes in de placenta dichtlaseren. Als laatste hebben ze nog een halve liter vruchtwater afgetapt. Hierna werd het miniscule gaatje gehecht en mocht ik weer naar mijn kamer. De arts gaf aan dat er een klein beetje vruchtwater door de ontstane opening was gekomen, dit zat nu tussen de baarmoeder en de vliezen. Dit zou ik later wel verliezen. Terug op mijn kamer lekker ontspannen, slapen, tv kijken, heerlijke bami gegeten!!! en wachten op vriendlief. Dit kwam uiteindelijk pas om half een, wat gelukkig geen enkel probleem was. Tot die tijd geen krampen, geen pijn, geen vruchtwatervlies gewoon perfect. Ik zou zaterdag een echo krijgen om alles nog even te checken en dan kon ik naar huis! (Had ik veel zin in, ik zou wel naar het concert gaan dat mijn vriend had georganiseerd en daar lekker in een makkelijk stoel gaan zitten).
reacties (0)