Afspraken

Maandag meteen allerlei afspraken gemaakt voor een echo (as maandagmiddag) en een gesprek met de arts de maandag erna. Ook heb ik mijn eigen reumatoloog ook ingelicht over de zwangerschap. Deze afspraken ook mede gemaakt op verzoek van ? partner, omdat hij eigenlijk denkt dat ik vanwege leeftijd, medicijnen en autoimmuunziekte geen kinderen meer mag/kan krijgen.

Dit alles voelt heel dubbel, want ondanks dat ik heel erg blij ben, ben ik door het lezen van informatie nog wel even met de neus op de feiten gedrukt. Een op de drie zwangerschappen schijnt op mijn leeftijd in een miskraam te eindigen...

Dus vanaf dat moment voel ik voortdurend vage pijntjes etc in mijn buik en rug en ben ik angstig als ik wat vocht naar beneden voel dalen...Gelukkig is dit tot nu toe slechts normale afscheiding. Ook ben ik enigszins misselijk en heb ik hoofdpijn. Helaas mag ik daar nu geen Naproxen meer voor gebruiken, dat werkte daar ook heel goed tegen. Een paracetamolletje dan maar...

? Partner had zondagavond gevraagd om tijd...maandagochtend heb ik hem even in de ochtend gezien, gisteravond heb ik hem opgezocht bij een collega van hem, waar hij aan het klussen is. Gisteravond had ik hem uitgenodigd voor een massage en lekker eten, maar hij zei dat hij te moe was van het laminaat leggen. Vanochtend vroeg was hij er echter wel voor het lekkere eten en hebben we nog even kunnen praten, voordat hij weer verder ging klussen. Ik vroeg wanneer we nu konden gaan praten over alles en toen zei hij dat we dat gaan doen als hij klaar is met klussen. Dat we dan lekker op bed gaan liggen en over alles en nog wat gaan praten. Daarna zijn we even op bed gaan liggen en vroeg hij me of ik echt zou veranderen. Dat hij het eten elke dag om vier uur wil hebben als hij klaar is met werken en dat hij geen grote bergen was meer op bed wil. 
Ook moet de administratie op orde blijven. Hij zei dat als dat mis zou gaan, dat hij dan echt voor goed weg zou zijn. Toen vroeg hij wat ik wilde dat hij zou veranderen. Ik heb hem gezegd dat ik wil dat hij zelf bedenkt wat hij zou willen veranderen. Maar hij wil het van mij horen. Nou daar moet ik goed over nadenken. In elk geval dat hij die vrouw niet meer ziet en helemaal met haar breekt. Verder moeten we misschien naar relatietherapie of zo iets...om alles goed te kunnen bespreken en verwerken en om te zorgen dat we hier niet weer tegenaan lopen. 

Wat hij zegt klinkt goed... alleen weet ik nu niet of hij dit wil vanwege de zwangerschap of omdat hij het uberhaupt al van plan was. Ook al sprak hij er ook al over voordat hij ervan wist.  Wat zou dit betekenen mocht de zwangerschap toch fout gaan...Nou ja... nu eerst maar afwachten en zien of het werkelijk gaat gebeuren, dat hij terugkomt. Ondertussen zal ik werken aan het nog meer op orde brengen van het huis. Hij sprak wel over dingen die hij wil veranderen in huis, dat hij de slaapkamer wil verven etc. Dus dat klinkt goed. De kinderen zullen het ook fijn vinden als hij er weer echt helemaal is. 

Eind deze week komt zijn zus echter terug van vakantie. Zij is nogal dominant over hem. Zij heeft zijn nieuwe vriendin ook al leren kennen. Ik hoop dat hij zich niet op een of andere manier door haar laat beinvloeden in zijn beslissingen. Daar houdt ze namelijk nogal van. In het verleden was dat voor mij ook heel storend. Zij was soms eerder op de hoogte van zijn vrije dagen (die ze vervolgens met afspraken en taken voor hem vulde) dan ik. Als ik daar wat van zei, dat ik vond dat het leek of zij zijn vrouw was en niet ik, dan werd hij daar boos om. Dat is iets wat ik dus ook graag zou veranderen. Zij heeft begin dit jaar ook haar relatie beeindigd, dus zal ze hem nog meer nodig hebben dan voor die tijd...Alleen heeft hij geen auto meer dus kan ze niet voortdurend vragen om haar op te halen of ergens naar toe te brengen. Oh wat ergerde ik me daaraan! 

Graag advies hoe om te gaan met zo'n dominante zus, zonder dat ik de boosdoener wordt. Hij is heel meegaand en houdt niet van ruzie, hij gaat confrontaties het liefst uit de weg...