Lang geleden, maar ik dacht bij mezelf ik moet nu toch wel eens een blogje schrijven hé :) Hier gaat alles zijn gangetje, Manlief gaan werken, Bram naar school en Fien hier bij mij thuis! Soms zijn er wel eens slechte dagen, maar hopelijk nu beterschap op komst! Laat ik eens beginnen van in het begin:
Fientje was geboren en was een wolk van een baby! Broer was ook heel blij met zijn zusje en toonde helemaal geen jaloezie naar haar toe. Het enige wat een beetje lastig was, waren haar ween-uurtjes 's avonds: het begon bij haar flesje van rond 18u-19u en dan een half uur voor haar volgende flesje viel ze als een blok in slaap. Maar kom, ze sliep heel goed 's nachts dus daar kon ik nog mee leven ;) Ze was 2 weken oud toen ze de eerste keer doorsliep en sindsdien gebeurde het af en toe eens dat ze van 23u tot 7u sliep. Toen ze 3 weekjes oud was, kreeg ze haar eerste verkoudheid met lichte koorts. Waarschijnlijk overgekregen van broertje, wij ook... Hup, ermee naar de kinderarts. Daar zei de dokter dat het waarschijnlijk een virale infectie was, maar omdat ze zo klein was werd er toch een beetje bloed afgenomen om zeker te zijn dat het geen bacteriele infectie was. Ik mocht naar huis met Fien en moest naar de avond to eens terug bellen. 17u30 stipt belde ik terug en het was een lichte bacteriele infecte, het CRP(?) gehalte in haar bloed was 2, wat niet veel was, maar voor een kleine baby was het toch veel. Dus ik moest naar het ziekenhuis met Fien, ze moest een nachtje blijven ter observatie, als nog eens koorts zou doen, gingen ze antibiotica opstarten. Gelukkig was het niet nodig en mochten we de dag nadien terug naar huis! Alles ging zijn gangetje weer tot ze bijna 5 weken was... Ze leek weer erg verkouden en hoestte heel veel! Terug naar de kinderarts... We mochten meteen al blijven, de dokter vermoedde bronchiolitis. Bloed en slijmpjes werden afgenomen en onderzocht en er werd een RX van de thorax genomen, daaruit bleek dat het nog een late RSV was. Ondertussen at ze bijna niet meer en zag je haar elke dag achteruitgaan... Ze dan sondevoeding en een infuus met extra vocht en pijnstilling, ook werd er antibiotica opgestart omdat ze koorts kreeg ook. Omdat ze nog verslechtte, werd er nog een RX genomen. Kort erna kwam de KA de kamer binnengelopen om te zeggen dat de longfoto niet goed was: Haar rechterlongkwab zat dicht door een slijmprop en daardoor was ze heel kortademig. De KA had ondertussen al gebeld naar het UZ Gent voor een overplaatsing naar de afdeling Intensieve Zorg Pediatrie... 't Is toch maar akelig hoor als je de kinderarts zoiets hoort zeggen :( Gelukkig heeft ze daar maar 2 dagen geweest, met RSV heb je een piek, dan is het het ergst en dan opeens maken ze een ommekeer en beginnen ze te genezen en dat had Fien daar in het UZ! Gelukkig maar... En dan hebben we nog enkele daagjes in het zieken huis in Deinze geweest en dan was het 'home sweet home'! Wat was ik blij dat we allemaal terug thuis waren want ik bleef bijna elke keer slapen bij Fien in het ziekenhuis, in het weekend bleef mijn man eens zodat ik nog eens bij Bram kon zijn. Wat had ik hem gemist! Thuis moest Fien nog haar antibioticakuur uitdoen en aerosollen.
Het doet toch iets met een mens hoor om je kindje zo vroeg al in het ziekenhuis te zien... Bij elke temperatuursverhoging sla ik al in paniek...(ja hoor elke ochtend én avond krijgt ze de thermometer in de poep!) Bij elk kuchje zou ik al een afspraak maken bij de KA... En wat raad je? Vorige week was het weeral zover: Bronchitis. Nog maar eens antibiotica én aerosollen. Daarbovenop dronk ze haar flessen bijna niet meer (soms maar 55ml) en was het van een droombaby(met weenuurtjes ;)) naar een baby-from-hell gegaan. wenen wenen wenen (lees:krijsen), dus nog maar eens naar de KA (ik zou beter een abonnement pakken, zou goeikoper zijn denk ik): ze moet andere melkpoeder hebben want ze zal toch waarschijnlijk ook koemelkallergie hebben, net als Bram had. (nutramigen: €18.25 voor 400grammekes...) papa weet weer waarvoor hij moet werken (ik ben nog thuis tem 11okt). Maar kom, ze drinkt weer haar flessen en is al veel minder lastig! Haar hoest is ook al veel beter, dus *hout vasthouden* we zijn op de goeie weg!
Zo, dat was het dan ;) Tot de volgende!
Liefs,
Melissa!
reacties (0)