Wachten....

Pfff wat duurt wachten lang. Na mijn hellp-syndroom bij de eerste, heb ik onderzoeken laten doen.
Daaruit kwam dat de kans op herhaling procentueel met mijn geschiedenis mee viel. De gynaecoloog was ook verbaasd over de uitkomst en zei dat we een tweede zeker niet moesten laten zitten.
Wel was mijn stollingswaarde van de Proteïne S te laag. Nu moet ik de gehele zwangerschap en in het kraambed trombose spuiten zetten. Alles voor zo'n tweede wonder!
Vol goede moed begonnen aan een tweede. Binnen 2 pogingen raak, was de vorige keer wel anders (12 pogingen), nu net 2 dagen aan het spuiten. 1 juni eerste keer naar het ziekenhuis. De kans op een miskraam is groter, vind het wachten op een goede echo nu al lang duren.
Steeds bezig met het kan fout gaan. Die angst had ik bij de eerste niet zo. Toen wist ik dat van die stollingsfactor (en dus verhoogde kans op miskraam) niet eens....
Wachten...wachten...wachten...

Mijn baas straks inlichten vind ik ook wel moeilijk.
Ga ik het al prive vertellen of ga ik nog een tijd wachten.
Bedoel als ik een miskraam krijg is het ook wel handig als hij weet wat er speelt...