L. drie dagen oud. Ik ben zo onzeker!
Alvast excuses voor het lange verhaal!
Op 20-12-'20 om 01:01 uur 's nachts is ons allermooiste meisje geboren na een zwangerschap van 38 weken en 1 dag. Ze was 47 cm lang en woog 3005 gram. Ik had nooit gedacht dat een gevoel van intens geluk en angst elkaar zo snel op konden volgen. Gisteravond en deze ochtend had ik echt even angstmomenten. Mijn eigen moeder is 7 jaar geleden overleden toen ik net 20 jaar oud was. Mijn zusje was destijds 15. Gisteravond had ik onze dochter L. in mijn armen en begon ik heel erg te huilen. Ik kon alleen maar denken: wat er destijds bij mij en m'n zusje is gebeurd, mag bij haar niet gebeuren. Hoe zorg is er voor dat haar niet hetzelfde overkomt en zij ook jong haar moeder moet verliezen. Hoe voorkom ik dat? En straks gebeurt er iets bij haar. Juist omdat ik weet dat je op deze dingen geen invloed hebt, vind ik dat zo moeilijk. Zo'n mini mensje maakt zoveel emoties bij je los.
Het is een heel tevreden meisje die bijna niet huilt, maar afgelopen nacht, na de laatste fles om 00:00 uur, begon ze te huilen. Ze wilde niet in haar wiegje liggen. Het leek alsof ze krampjes had en ze wilde alleen op haar zij op mij liggen. Ik denk dat dit komt omdat we de voeding verhoogd hebben op aanraden van de kraamzorg. Om 21:00 uur hebben we haar nog een flesje van 30 cc gegeven en om 00:00 uur mochten we verhogen. De kraamzorg gaf aan dat we direct maar moesten verhogen naar 60 cc en L. vanzelf wel zou stoppen met drinken als ze niet meer zou willen. Ik heb toen gevraagd of het niet beter was om met 10 cc per dag te verhogen, zoals het ziekenhuis ook aangegeven had, maar zij vond dat onzin. Vervolgens heeft L. om 00:00 uur dus 55 cc gedronken, waarna ze het op het huilen zette toen ik haar in haar wiegje legde. Daarna heeft ze tot de volgende fles om 03:00 uur op mijn borst heb gelegen. Om 03:00 uur heeft ze 30 cc gedronken en weer begon het huilen. De fles om 06:00 uur weigerde ze. Ze wilde toen wel in haar wiegje slapen. Mijn vriend is er om 08:00 uur uitgegaan en heeft mij laten liggen, omdat ik heb de hele nacht met L. heb opgezeten. Om 09:00 uur maakte mij vriend mij best wel ongerust wakker. De kraamzorg was geschrokken omdat ze in de nacht 70 gram was afgevallen. Zij vond dit te veel voor 1 nacht, vooral omdat ze de dag daarvoor maar 20 gram onder haar geboortegewicht zat. Ook gaf ze aan dat ze dacht dat L. een te strak lipbandje heeft en hierdoor de speen niet goed vacuüm kan zuigen, waardoor er voeding langs haar mondje loopt en er blaren op haar lipjes ontstaan. Ik schrok echt ontzettend toen ik dit hoorde. Was compleet in paniek. Zij wilde de verloskundige bellen om het te bespreken en die gaf aan dat het niet erg was, want dat ze nog maar op 3% gewichtsverlies zit. Ook moesten we een afspraak maken in Groningen voor het lipbandje, dus dit hebben we meteen gedaan. Ik heb dit alles meteen naar mijn nichtje geappt, wiens moeder kraamhulp is, omdat ik echt niet meer rustig te krijgen was. Zij gaf meteen aan dat ze het belachelijk vond van de kraamhulp dat zij ons direct liet verhogen naar 65 cc, want dat haar maagje dit nooit aan kan. Ook gaf ze aan dat ze direct langs zou komen, want dat zij dacht dat de speen van onze fles (avent flesjes) te groot was en zij nog een nieuwe dr. Brown had staan met een veel kleinere speen. Deze hebben we vanmiddag geprobeerd en hier kan ze inderdaad haar lippen veel beter om heen krijgen! Ik heb nu zelf besloten om haar sinds de fles van 18:00 uur 45/55 cc aan te bieden. Hoe hebben jullie dit gedaan? En wat is normaal qua hoeveelheid op dag 3 (vannacht om 01:01 uur is ze precies 4 dagen oud). Hebben jullie ook ervaring met blaartjes op de mond en een eventueel verkort lipbandje? Ik maak me zo ongerust en ben bang dat ze pijn heeft.
Nu mijn laatste dilemma. Bij ons thuis is kerst altijd ontzettend belangrijk geweest. Voor mijn moeder waren dit de mooiste dagen van het jaar. Wij hebben dus de traditie om op kerstavond ieder jaar gezamenlijk te gourmetten en vervolgens cadeautjes uit te pakken. Nu weet ik dit jaar niet wat ik moet doen. Voor mijn vader is dit altijd een ontzettend belangrijke avond en ook al heeft hij al een aantal jaar een nieuwe vriendin, blijft hij het vooral met deze dagen ontzettend moeilijk hebben met het verlies van mijn moeder. Nu hij zijn eerste kleinkind heeft gekregen, is dit natuurlijk nog erger geworden. Ik zit dus ontzettend in tweestrijd wat we morgenavond moeten doen. Aan de ene kant wil ik heel graag even naar mijn vader en zusje en aanhang plus kinderen (we zullen dan in totaal met 8 mensen zijn + mijn vriend en ik. Allemaal inwonend, dus toegestaan volgens de coronaregels). Aan de andere kant vraag ik me af of ik hier wel goed aan doe met een klein meisje van 4 dagen. Ze moet dan op dag 4 al in de auto zitten en we gaan toch naar een andere omgeving. Als we heen gaan, blijven we maar een uurtje en gaan wij niet gourmetten.
Wat zouden jullie doen? En kan dit op dag 4?
Bedankt voor de moeite om dit hele verhaal te lezen. Ik hoor heeel graag van jullie.
reacties (9)