5.3 weken.. Blij maar gespannen

Vandaag zijn we 5.3 weken zwanger.. En ik ga heen en weer tussen mijn gedachten en emoties.
Wil dolgraag gewoon optimistisch zijn en genieten. Maar in mijn hoofdje vind ik geen rust. Ik wil zo graag dat het nu goed gaat.
Maar weet ook dat ik daar niks aan kan doen.
Dinsdag heb ik een afspraak bij mijn eigen gyne in het azm, maar ik moest ook een hier België vinden. Dus net gebeld. En ik mag vanmiddag al langskomen om 15 uur.
Wel vind ik het een beetje eng, andere dokters moet ik veel uitleggen. Volgens vele is het in België beter dus daar put ik hoop uit.

Ik voel me ondanks de spanning en zorgen best goed. Wat me alleen een beetje zorgen maakt is dat ik niet misselijk ben. Heb wel wat last van mijn boobs en ben wat moe, maar niet extreem.
Bij mijn vorige zw was ik wel misselijk maar had ik geen pijnlijke boobs.
Ik eet iig goed en veel, slaap goed en doe echt mijn best om alles goed te laten gaan. Zover als dat dat mogelijk is.

Ik hoop zo uit de grond van mijn hart dat ik dit beebje over 35 weken in mijn armen mag hebben, gezond en wel. Ik focus me op de lange termijn. Probeer te visualiseren dat ik echt een beebje heb. Denk aan dingen als de babykamer en namen.
Positief denken zorgt voor positieve uitkomst denk ik maar.
Betrap me erop dat ik zelfs aan God vraag dit goed te laten gaan. Niet dat ik zo gelovig ben maar alles waar ik me aan vast kan houden grijp ik aan..

Sorry voor mijn niet zo vrolijk blogje maar ik moet het ff allemaal kwijt.
Hopelijk kan ik straks een positief blogje schrijven als ik bij de gyne ben geweest.

Blijven jullie duimen de komende maanden, dat heeft in de Wacht periode ook goed geholpen hihi

X Deb