Precies 7 jaar geleden moest mamma afscheid van jou nemen, 25 weekjes in mijn buik maar nooit mee naar huis.. Wat had ik graag in jou oogjes kunnen kijken, maar je hebt mamma nooit mogen zien. Mijn eerste kindje, mijn engeltje, mijn Levi
Het lijkt wel gisteren, je hartje was ineens gestopt.. En dat van mamma in 1000 stukken gebroken.
Nu groeit er jouw broertje in mijn buik, al 23 weekjes, mamma wordt er soms wat bang van.. Zijn trapjes herinneren mij aan jou, al was jij helaas nooit zo sterk.
Mijn lieve levi, kindje in hart en hemel, jij zal altijd mama's eerste zijn. En nooit zal ik jou vergeten.
Ik hoop dat je waakt over je broertje nu, dat jij een engeltje moest worden niet voor niets. mamma wil niets liever dan hem ooit horen huilen, en hem in zijn oogjes kunnen kijken. En hem vertellen over zijn beschermengel, zijn broer.
Mijn lieve Levi voor altijd in mijn hart en hoofd. Nooit zal ik jou vergeten.., beloofd <3
reacties (0)