Optimisme

Mijn vriend zei gisteren ik denk dat we in mei een kindje van ons samen erbij hebben.
Hij is overtuigd dat ze operatie succesvol is.
Zijn twee zoons zijn in 1 maand proberen gemaakt.

Ik heb andere ervaring. Mijn eerste twee zijn niet gepland wel gewenst. En mijn derde heeft een jaar geduurd.
Er zijn miskramen geweest in een vroeg stadium.

Zijn optimisme is aanstekelijk maar ik lachte maar mysterieus.
Maar ik dacht aan statistieken.
Natuurlijk is er elk cyclus een kans. Dus het kan snel gaan, maar ook langzaam.

Ik blijf maar de nuchtere, natuurlijk ben ik positief.

Mijn aanpak is wel als ik zwanger probeer te worden om lekker veel te gaan testen iedere maand.
Ik vind dat echt fijn.
Zijn er meer vrouwen die het testen juist ook fijn vinden, ook al is hij vaak negatief?
Dan weet ik in ieder geval dat ik ongesteld word