Gedachte ordenen.

Ik weet het echt even niet meer en heel hard gezegd heeft mijn vertrouwen gewoon niet veel meer over hierin.
Veilig op anoniem. 

In de begin maanden van dit jaar begon mijn man (ruim twee decennia samen en ongeveer de helft ervan getrouwd) zich afstandelijker te gedragen.
Mijn interne alarm ging al af, maar hij zei dat ie zich niet lekker in zijn vel voelde. Goed kan gebeuren dus ik probeerde alleen maar te laten merken dat ik er voor hem was, lieve extra notes om zich geliefd te laten voelen (misschien nog wel iets meer dan normaal, maar nu omdat het gewoon fijn is te weten dat het zo is).
De afstand werd erger en erger (geen intimiteit niets), zijn gedrag kribbiger en inene ging hij dingen doen die totaal niet in zijn doen en laten passen.
Weg naar wat hij toen vermeldde vrienden, daar blijven slapen, vanuit werk door en niet thuiskomen, telkens noemde hij een woonplaats van 1 van de vrienden op, maar zonder naam van wie dan ook (hij gaat sowieso weinig weg, maar inene bijna elk weekend, maar als hij wegging wist ik gewoon met wie net als hij dat bij mij ook altijd wist). Alweer dat nare interne alarm.
Tot de factuur van onze mobiele provider binnendruppelde, gezien ik de administratie al jaren doe, check ik altijd als er extra kosten zijn waar het vandaan komt. Wat schetste mijn verbazing....een nummer gebeld in het buitenland.helemaal  raar, nummer opgeslagen (niets mee gedaan tot op heden, maar het voelde alsof het moest).
Een maand later...de dagen dat hij zogenaamd bij vrienden hier in NL zat was er data verbruikt in bovengenoemd buitenland en dat nr weer gebeld. Geconfronteerd, hij gaf aan nee moest iemand daar ophalen en de andere maal zat ie naar eigen zeggen wellicht op grensgebied, maar zeker niet daar maar gewoon hier in NL. Een maand later weer data in datzelfde land verbruikt, terwijl hij weer aangaf daar niet te zitten, ik zeg dat is apart, misschien de mobiele provider inlichten, mensen met een onhandig abonnement kunnen hiervoor moeten betalen, maar daar werd meneer zelfs boos om want onnodig.
Jullie snappen wel, dat alarm in mijn hoofd en het onderbuik ging nog harder af.
Uiteindelijk de data opgeschreven en googletijdlijn opgedoken (onze PC's zijn vrij toegangbaar en zo vragen we elkaar wel eens wat voor elkaar na te kijken, maar nooit voelde ik drang om door te kijken)..en ja hoor..leugen na leugen (hij zat continue dat ie weg was in dat land, heeft nul keer bij vrienden gezeten en ook niet opgehaald) en voor mij het bewijs dat mijn interne alarm niet  voor niets roodgloeiend stond. (foto's gemaakt en wel).
Wat was ik boos, doen alsof je zo vreselijk in je vel zit, maar ondertussen de boel bij elkaar liegen.
En wat er dan ook nog eens bij kwam in die gehele periode waren we een bijzonder aantal jaar getrouwd en was ik ook nog eens jarig, werd beiden af gedaan met een kus en een gefeliciteerd en verder genegeerd. Steek in de rug.


Uiteindelijk nogmaals geconfronteerd, eerst werd hij heel boos, want waarom geloofde ik hem niet gewoon (ja duh je loog klaarblijkelijk) en ja daar kwam het hij was inderdaad in het buitenland geweest en had gelogen omdat ik altijd zo moeilijk doe als hij weggaat,  (eh pardon, nee ik heb vaker juist gezegd ga gezellig alleen met jouw vrienden, dan blijf ik bij de kinderen) kortweg de schuld werd bij mij neergelegd...voor zijn bewuste gedrag.
Sinds die hele confrontatie is hij helemaal niet meer weggeweest naar het betreffende buitenland en heeft hij ook geen vreemde nummers meer op de facturen van de provider. Ook de zogenaamde afspraak die ze met zijn alle hadden staan in juni heb ik hem niet eens meer over gehoord...terwijl hij die op die op het confrontatiemoment nog wel opnoemde.

Inmiddels probeert hij wel weer alle liefde en aandacht in mij te steken, inene vanuit het niets en doet ie met alle gemak of er niets is gebeurd. Maar hij negeert vervolgens wel vragen die ik heb als nog onwijs onzekere gekwetste vrouw, of doet mijn onzekerheid af als onnodig.
De man waar ik me altijd veilig bij voelde is niet meer de gene die ik zonder moeite vertrouw.

Alles in mij roept...dat nummer (vrouw overigens, want dat is te zien in whatsapp), zijn gedrag in het algeheel, het boos worden om bepaalde dingen en de schuld bij mij neerleggen...hij is vreemd gegaan. En dat onzekere steekt nog harder.
Wees eerlijk als het zo is geweest...

Waarom ik het hier neerpen? Ik moet het kwijt, ik moet mijn gedachte ordenen.
Weet ook niet of deze blog uiteindelijk hier de gehele tijd blijft staan, maar voor nu wel.

974 x gelezen, 1

In Overig

reacties (28)


  • Mamasgirls

    Iemand die liegt zal het altijd ontkennen zelfs als er bewijs is. Ze zullen je gaslighten en maken de situatie schrijnender. Het bedrog, de leugens, twijfel aan je eigenwaarde en als bestaan etc begrijpt hij kennelijk niet. Het doen als of er niets is gebeurd en door willen gaan waar gebleven, dat is de taak aan jou om hier zeker niet in mee te gaan. Hij zal alle kaarten op tafel moeten leggen, niet perce in details maar wel open kaart spelen. Als jij en hij een kans willen maken om dit te overwinnen, zal er openheid moeten komen, maar vooral begrip voor het effect op jou als vrouw van hem en als persoon op zich. Hij zal de tijd moeten nemen en op de blaren zitten en een man zijn, hij heeft twee keuzes doen zoals die nu doet maar dan is je relatie gedoemd, of hij raapt zijn ballen bij elkaar. Hij geeft zelf bewust gekozen voor zijn acties en dit kan niet zonder consequenties gaan. Lees hier onder of de vrouw in kwestie wist van jullie relatie, totaal niet relevant je zit in een relatie met je man. Jouw man moet beter weten, en als zij het wel wist is ze zeker geen haar beter en geen lof voor dit soort vrouwen, bedoel hoe je er aan komt geraak je er ook weer van af.

    Jij moet je grenzen aan geven en deze bewaken, zet je zelf op 1 punt

  • Sakina-

    Dat gaslighting inderdaad. Zich niet eens schamen om betrapt te zijn. Ik zou zo'n man nooit meer vertrouwen.

  • Movement

    Inderdaad ik ben ook van mening dat hij gewoon met de billen bloot zal moeten.

    Mijn eigenwaarde is sowieso een dingetje, maar tot aan die tijd had ik hier in mijn eigen huis en relatie nooit een punt van twijfelen aan, dus het voelt als een steek in de rug van mijn veilige haven.

    Klopt details zijn totaal niet relevant, maar wel het erkennen van.

    Dank voor je lieve woorden!

  • Mamasgirls

    Ja zeker spreek uit ervaring helaas. Het ligt iig niet aan jou maar aan hem, hoe lief of hoe mooi etc je bent maakt niets uit. Het probleem is hij niet jij onthoudt dat 😘

  • Koffieverkeerd

    Zolang jullie dit niet samen kunnen bespreken en samen gaan werken aan het weer opbouwen van de relatie, gaat er niets verbeteren. Als hij niet over de brug komt, is je relatie gedoemd te mislukken. Maak hem dat duidelijk. Wat er gebeurd is, is niet oké en heeft jouw vertrouwen geschaad. Hij moet aan de bak als hij jou wil behouden. Doen alsof alles weer oké is, lost niet alleen niets op maar verergert het. Hij blijft daarmee jouw gevoel ontkennen en is nog altijd niet open en eerlijk. Dat gaat je kapot maken, je moet je partner kunnen vertrouwen. Je moet in een relatie je gewaardeerd, geliefd en gerespecteerd voelen en een partner die je rot laat voelen is het echt niet waard om bij te blijven.

    Dus wees duidelijk naar hem. Als hij niet wil werken aan jullie band, dan houdt het op tussen jullie.

  • Sakina-

    Als hij vreemdgaat, zou ik checken bij haar of ze afwist van jullie huwelijk. Als dat zo is, laat ik haar geloven dat hij met nog meer vrouwen omgaat. Dan is haar hart ook gebroken.

    Als zij het niet wist, kan ze er ook niks aan doen.

    Ik zou hem zogenaamd vergeven, om op het juiste moment te wachten om hem te dumpen. Ik zou hem gek maken van verliefdheid, waarom niet, het is je man. En wanneer hij in een dip zit, zou ik ervandoor gaan. Zeggen dat ik een betere man gevonden heb (al is het niet waar, als hij dat maar denkt, goed voor dat ego van hem)

  • Movement

    Ik ben geen wraakgezind persoon, dus wat jij zou doen ligt niet in mijn aard.

    Ik vermoed dat ze wel iets zou moeten door hebben gehad in elk geval dat ie kinderen heeft, want de auto met kinderstoelen was mee.

  • Sakina-

    Ik normaliter ook niet, maar wat een narcist. Ergens achter komen en dan zonder blozen ook nog de schuld geven aan je vrouw. Ja zeg.. en dan al die verspilde jaren. Levens van de kinderen kapot, als die er zijn. Dat vind ik dan nog het ergste. En wat een wicht als ze die autostoeltjes gezien heeft en daar dan maling aan heeft

  • Nog-even!

    Liegen is echt geen enkel probleem voor jou, hè, als je er zelf iets mee wint? 😳 Zogenaamd vergeven...jezelf netzo onbetrouwbaar maken als de ander. Dat is niet bepaald eervol of volwassen...

  • Sakina-

    En jij hebt er klaarblijkelijk geen probleem mee om je met iedereen te bemoeien in negatieve zin op dit forum. Een boekje bij te houden van wie wat gezegd heeft. Ik zou daar echt geen zin in hebben op die leeftijd. En je doet het vooral bij mij. Dan denk ik: joh hebben sommige plekken in Nederland nog geen buurtcentrum of wat?

    En inderdaad, zo'n man, voor zover je het een man kunt noemen, zou bij mij aan het verkeerde adres zijn en ik zou niet als enige het schip in gaan. Of moet ik zijn overhemden gaan strijken als ik hoor dat hij vreemdgaat?

  • Nog-even!

    Jij bent mijn speciale project, omdat je telkens terugkeert, zonder enige schaamte, nadat je betrapt bent Misschien ben je zelf weggestuurd uit je buurtcentrum, vanwege je oplichtingspraktijken, en blijf je daarom telkens terugkeren naar Babybytes?

  • Sakina-

    Het buurtcentrum hier doet aan bingo en klaverjassen, ik ben meer van het paardrijden. Mijn paard meenemen lijkt me niet zo'n goed plan. Ik heb het welleens gevraagd, maar ze mocht niet mee naar binnen

    En he, ik ben blij dat ik je wat tijdverdrijf geef. Geen probleem, ik voel me vereerd. Al is de bingo beter voor de bloeddruk, want ik ben de makkelijkste niet.

  • Rupsje1995

    Ze ontkent niet eens... maar waarschijnlijk weet ze zelf ook wel dat het een optelsommetje was om te weten dat ze het is 😄

  • Rupsje1995

    Heeeeel volwassen. Denk ook echt dat je man op jouw versiertrucjes zit te wachten als die vreemd gaat 🙂‍↔️

  • Sakina-

    Dat scheelt in dat geval, dan kan die stap overgeslagen worden. Dan is het verder gaan met je leven en weten dat er iets beters komt. Gelukkig zijn en groeien uit de beproeving. En weten dat die twee verdoemd zijn om op een dag ook met elkaar in de ellende te liggen. Vroeg of laat, want dat slag mensen trekt dat aan als een magneet.

    En wat moet ik ontkennen? Ik zeg wat ik vind, staat het je niet aan, heb je pech. Op internet zijn we allemaal heilig, maar knappe vrouw die er rustig onder blijft. Ik zie de koffers en kleding al uit het raam vliegen

  • Koffieverkeerd

    Wat heb je daar aan? Het heelt je gebroken hart niet en je wordt er zelf een naar persoon van. En met een beetje pech geef je de anderen nog reden om hun gedrag goed te gaan praten, want kijk eens wat een lelijk mens zij is. Daarbij hebben zijn er ook kinderen, en naar hen toe heb je ook een voorbeeld te stellen. Dat de man dat niet doet, betekent niet dat zij zich dan ook maar moet verlagen tot zulk gedrag.

    Aanvulling op hieronder: ik zou niet lachen als zij een kind van hem kreeg en dan uit elkaar zou gaan. Nóg een kind in een gebroken gezin. En ook nog eens een half broertje of zusje van je eigen kinderen. Nee, echt, het wordt er niet beter van als zij zich nu wraakzuchtig gaat gedragen. En ze heeft hem er uiteindelijk nog meer mee als ze sterk blijft en een gelukkig leven leidt zonder hem.

  • Sakina-

    Ik geef je gelijk. Omwille de kinderen moet je je beheersen. Maar oh wat zou ik daar een moeite mee hebben, want je vraagt je dan af: heeft hij het al die tijd wel gemeend? Houdt hij wel echt van de kinderen of meer van zichzelf? Want als je niet verder wilt, kun je dat ook netjes zeggen. Niet stiekem vreemd gaan en nog boos worden, als moeder de vrouw erachter komt. Kun je niet maken, zeker niet aks ze al die tijd aan je zijde heeft gestaan.

    En wat zou ik hard lachen als zij zwanger raakt van hem en vervolgens ook bedrogen wordt. Dat gebeurt meestal. Je kent het gezegde: wie met jou roddelt, roddelt over jou. Dat is met relaties niet anders.

  • Eline579

    Wat een vreselijke reactie geef jij Sakina, bizar!

    Maar dat terzijde, ik zou het eerlijke en hele verhaal van je man willen horen. Jij zit nu met zoveel vragen, onzekerheden, ontzettend moeilijk, pijnlijk ook! Alleen samen praten en alles op tafel is mijns inziens de enige weg tot herstel. Ongelofelijk veel sterkte voor jou! Wat zal alles zeer doen.

    (Als kind ken ik dit helaas tussen mijn ouders, 't is vreselijk moeilijk).

  • Mammavandrie3

    Pff wat een klote situatie .

    Ik zou wel echt je hart luchten en desnoods je vragen opschrijven en aan hem geven als je denkt dat het ruzie word als je rechtstreeks bespreekt .

    Las dat je die nummer had waar die vaak naar belde ? Heb je die nummer al eens gebeld ?

    Vind het maar vage gedrag van je man en zeker niet acceptabel .

    Maar zou echt zo snel mogelijk je hart luchten anders blijf het maar in je hoofd malen en heb je je er zelf mee uiteindelijk. En dan prop alles op tot keer de emmer overloopt.

    Veel succes en hopelijk komen Julie eruit en krijg jij antwoorden op je vragen , dat is wel het minste wat die kan doen na al die leugens en weekendjes pleite zijn.

    Dikke knuffel en maak jezelf niet te gek

  • Movement

    Zacht uitgedrukt, maar inderdaad.

    Ja ik ga inderdaad in de pen klimmen, wel meer dan enkel vragen, ook goed reflecteren op wat ik voel.

    Dat nummer heb ik nog steeds staan en hoewel ik de drang voel om te bellen/berichten heb ik het nog niet gedaan, omdat ik het als eventuele laatste strohalm wil bewaren.

    Ik heb gelukkig lieve vrienden waarbij ik mijn ei kwijt kan, zo loop ik niet compleet over, maar soms heb ik het inderdaad wel even gehad.

    Als hij echt samen verder wil zal hij eerlijk moeten gaan zijn, hoe lastig dit ook voor hem gaat zijn, maar ben ook niet van plan om iets meteen in de prullenbak te gooien.

    Dank voor je lieve worden en tips! Daar heb ik wat aan

  • Minibeeb83

    Jij blijft je rot voelen dus zal je de confrontatie aan moeten.. ik zou dat gesprek echt wel gaan voeren geloof ik

  • Movement

    Wat ik hier beneden al aanhaal richting Moe(der) is dat zodra ik ook maar richting het onderwerp ga of mijn eigen lage vertrouwen erdoor is dat het vermeden wordt. Wat opzich natuurlijk ook wel iets zegt.

    Ik heb mij nu voorgenomen om inderdaad de confrontatie te doen, dan wel via brief welke hij leest of die ik voorlees, maar het kan gewoon niet meer door zo.

  • Minibeeb83

    Ik zou dus duidelijker zijn:

    ‘Je wilt er duidelijk niet over praten maar dat is geen optie. Ik voel me gekwetst en door te doen alsof ik mij dingen verbeeld wordt dat nog erger. We gaan dus het gesprek voeren over waarom je deed zoals je deed en wat dat over ons zegt want het komt ergens vandaan. Ik hou van je maar wat er nu gebeurd is is niet acceptabel voor me.’ Iets in die trant. Loopt ie er van weg zou ik zeggen dat ie het huis mag verlaten tot hij bereid is een eerlijk gesprek te voeren. Gezien wat hij nu laat zien verwacht ik dat ie wel in gesprek gaat. Maar je zal wel een grens moeten stellen en niet alleen zeggen hoe je je voelt.

    Als je het mij vraagt dan hè ..

  • Moe(der)

    Waarschijnlijk is je intuïtie juist. De vraag aan jou is wat je ermee wil. Confronteren (evt bluffen) live of per brief?

    Blijf je bij hem? Dan moet je een weg vinden om ermee om te gaan. Ga je hem verlaten omdat je vertrouwen is geschaadt?

    Zwelgen in zelfmedelijden heb je niks aan.

    Veel sterkte en ga evt met iemand praten om je weer zekerder te kunnen voelen

  • Movement

    Als ik maar richting het onderwerp wil praten (hetzij wat ik voel over het liegen, de onzekerheid) dan negeert hij het of probeert het te vermijden.

    Ik denk dat het dus uiteindelijk een brief wordt om alles duidelijk te verwoorden.

    Als hij eerlijk bekent en ons nog wil dan gaan we verder, het zij met het feit dat we dan wel aan flink wat dingen moeten gaan werken samen. We zijn al zolang samen dat ik hem niet zomaar verlaat, dat had ik voor mijzelf al wel bedacht, maar nogmaals dan zou ik wel wensen dat hij echt dingen gaat laten zien en er is voor mij en mijn onzekerheden.

    Nee ik probeer dat ook allerminst, het is namelijk niet helpend en slopend.

    Ik heb gelukkig een aantal lieve mensen in vertrouwen genomen (lees twee vriendinnen, een profi en twee vrienden) niet om hem af te zeiken, maar meer om mijn ei kwijt te kunnen en mij niet helemaal gek voel worden.

  • Nog-even!

    Dat hij dit onderwerp negeert, lijkt mij niet acceptabel. Ik zou hem echt onder druk zetten om het gesprek aan te gaan. Desnoods met een derde erbij, als jij dat fijn vindt. Maar laat hem niet denken dat jij het wel ok vindt, al dat gedraai. Op die manier, zit hij alleen maar tijd te rekken om uiteindelijk de relatie alsnog op te blazen... Zonder eerlijkheid is vertrouwen onmogelijk. Dus is een relatie ook onmogelijk. Daar kiest hij voor. Maar wat doe jij?

    Heel veel moed en wijsheid gewenst!

  • Charliecharlie

    Sowieso kan ik me alleen al zo slecht voorstellen dat je kinderen hebt en je partner gaat ergens heen en je hebt maar te accepteren dat je geen idee hebt waar of bij wie (welke vrienden). Wat als er iets met jullie gebeurt en hij is niet bereikbaar? Spreekt voor mij van heel veel (teveel) onredelijkheid slikken. En dat is nog het minste van het verhaal eigenlijk!

    Dit lijkt me echt een moment voor heel veel gesprekken. Dat zal best met ruzies en tranen gaan, en een therapeut erbij kan misschien helpen als de communicatie zo oppervlakkig blijft als je omschrijft. Maar hier stap je niet zomaar even overheen. Hij heeft nog steeds de waarheid niet verteld. Dat is sowieso nodig, want of hij het nou wil of niet, jij weet dingen en die spoken door je hoofd. Eerst moet je weten hoe het zit, en dan kan je gaan bekijken of je het vertrouwen nog terug kan winnen. Hij legt de schuld bij jou nu en dat gaat echt richting het gaslighten. Lekker makkelijk voor hem, maar het is echt tijd voor jou om assertiever te worden naar hem toe.

  • Movement

    Onwijs mee eens, dat was ook één van de eerste dingen waarvan ik dacht hoe dan, je belt normaal echt om alles. Maar dan was hij inene niet bereikbaar of reageerde nergens op..

    Dat wil ik ook zeker doen, maar dat kost wel even wat werk van te voren om hem mee te krijgen (althans mee hoeft niet, online is al aangeboden)

    Die dingen spoken door mijn hoofd en blijven spoken zolang ik niet exact weet hoe of wat, en ik heb het nooit verkeerd hierin. Richting mensen in het algemeen heb ik een sterk ontwikkelde patroonherkenning, bijna een vloek, maar hierin wakkerde het heel snel een alarm aan.

    Ik probeer ook zeker assertiever te doen, maar kan het niet altijd..wat zonde is want ergens weet ik ook dat ik gewoon eerlijkheid en openheid verdien.