Wanneer jullie gezin compleet?

Na nr 2 wist ik zeker, mijn gezin was compleet. Toen kwam onverwachts toch de wens voor nr 3. Zijn we dan nu compleet? Ik weet het niet, ik heb zoveel vragen. Soms fantaseer ik was over een 4de, soms ben ik rationeel en besef ik dat ik gezegend ben met 3.
Wanneer wist jij zeker dat je gezinnetje compleet was, dat jullie definitief klaar waren mer je kinderwens. En bij hoeveel kinderen was datz en waarom juist bij dat aantal?

Ben vooral gewoon benieuwd, ik weet dat niemand ons verder kan helpen bij deze zoektocht en dat de tijd het uitwijzen zal in ons geval (we twijfelen over sterilisatie, maar mn man heeft dat op de lange termijnbaan geschoven waardoor het onderwerp '4de kind' door mn hoofd blijft spoken.

1803 x gelezen, 0

In Overig

reacties (24)


  • Maartje07

    Ik dacht dat wij compleet waren met onze 3 meiden, maar tot onze grote verrassing komt er nog een 4e aan (7 jaar verschil met de jongste).

    Gek genoeg zei mijn man al die jaren als anderen het over een evt 4e hadden: ‘Zeg nooit, nooit!’. Dankbaar dat dit ons nogmaals gegeven wordt, ook al lag dit niet in onze ‘planning’.

    Overigens liggen er nu wel concrete plannen voor een ‘knoop’ :)

  • kimberley-mama-van-5

    ik dacht na 4 wondertjes compleet te zijn . bij manlief sterrilisatie laten doen ivm extreme vruchtbaarheid . door pil / spiraal zwanger geworden . echt waar zonder gein .

    na 2 jaar begon het te kriebelen . na 7 jaar kon ik me wens echt niet op zei zetten . zijn juni 2019 begonnen met isci traject . lang durig voor traject ivm onze kinderen . in dec 2019 toezegging gekregen .

    maart 2020 punctie gehad . die zelfde week corona stop en ik had overstimulatie dus alles stop gezet . nu sinds juli bezig weer opniew . en nu afgelopen 10 dec terugplaatsing gehad . en gisteren een goede echo gehad ivm angsten .

    nu 5 weken . al met al na dit wondertje ben ik helemaal compleet .

  • Myrtheflower

    Wauw wat bijzonder! Wat zou nu, met jou ervaring, je advies zijn voor mama's zoals ik die nog niet zeker weten of dit hun laatste kindje is. Zeker nu jullie gekozen hadden voor sterilisatie, hoe had je het anders willen doen en wat kan ik daar van leren?

  • kimberley-mama-van-5

    niet echt leren maar je eigen gevoel volgen . en soms ben je na het laatse kindje klaar . neem dan geen vaste keus zoals wij deden met de sterrilisatie . ik heb erg veel geluk gehad met onze kliniek . we zijn ook het enige gezin die dit zo voor elkaar hebben gekregen . want het is niet niks natuurlijk en er zijn zo veel mensen die hulp nodig hebben bij zwanger worden . en wij hebben al het geluk met onze kindjes . dus ben onze kliniek zeer dankbaar en ik ben echt dol gelukkig dat ze ons wilde helpen .

    verder denk er goed over na over alles . lichamelijk , financieel , je huis ( past er nog 1 ) . nogmaals ga echt op je gevoel af .

    manlief wilde eerst niet hoor heb het 3 x geprobeerd en 2 x was nee . logisch ons gezin is pittig . maar mijn wens ging echt niet weg . en heb echt spijt gehad van de sterrilisatie . gelukkig is het voor mij nu goed gekomen . maar dat is natuurlijk niet bij iedereen het geval .

    verder blijf praten met je man/ vriend . als jij of hij wil en de ander niet .

    dan komen jullie er samen uit over alles weet ik zeker ;)

  • Mama-van-7-wondertjes

    Na de vierde heeft het even gekriebeld daarna was het goed onverwachts kregen we baby 5 en nu is ze bijna een jaar en kriebels heb ik nu dit keer weer wel

  • Myrtheflower

    Haha het is toch wat! Had je van te voren een idee over hoe groot gezin je wilde hebben?

  • Mama-van-7-wondertjes

    Nou niet nee als tiener natuurlijk twee jongen meisje haha maar loopt altijd anders natuurlijk. Mijn man wel hoor die wilde er wel een hoop. We kregen ze kort op elkaar dus mensen zeiden altijd al komt een elftal aan Naja ze me man 6 vind ik wel mooi haha nou hij is er dicht bij hij vind ene keer goed nog eentje en dan twijfelt hij weer en laat aan mij over maar goed ik vind het moeilijk op dit moment.

  • mybelovedkids

    Ben 11 maanden geleden bevallen van ons vierde kindje -het kersje op onze taart- maar stiekem kriebelt het weer.

    Ik denk alleen dat mijn lichaam het niet meer aan zou kunnen en mijn laatste twee kindjes zijn ook moeilijke slapers in hun babytijd. Dus verstandelijk is dit de laatste maar mijn hart schreeuwt om nog een mooi wondertje.

  • Myrtheflower

    Lastig he, dat herken ik, dat je gevoel en verstand heel ver van elkaar van elkaar vandaan staan soms, dat maakt het niet makkelijker.

  • Jojo91

    Ik ben hier ook benieuwd naar. Aan de ene kant fantaseer ik ook over een 4e aan de andere kant denk ik dat het, vooral voor mijn man nu al druk zat is. Nouja de tijd zal het leren. Vanwege mn keizersnede raadden ze sowieso aan om een jaar niet zwanger te worden.

  • Myrtheflower

    Dat is voor mij een belangrijke punt om mee te nemen, is het voor mijn man nog behapbaarder (maar ook voor opa en oma, kdv's en gastouders zitten hier vol waardoor we gedwongen zijn beroep te doen op opa en oma). Zelf denk ik dat dat bij een iets groter leeftijdsverschil best te doen zou zijn, dan is de oudste ook al weer zelfstandiger.

    Ik was niet van plan om na een jaar weer zwanger te raken, zo dicht wil ik mijn kindjes niet op elkaar, vanwege zware bekkeninstabiliteit is goed herstel voor mij ook belangrijk.

  • Myrtheflower

    Jou oudste is ook al weer wat ouder zoe ik, jullie hebben net wat meer leeftijdsverschil ertussen. Hoe ervaren jullie het op dit moment om drie kindjes te hebben? Onze baby is ook van september.

  • Jojo91

    Ja dat scheelt wel hoor, dat de oudste al naar school gaat. Nu dan even niet en dat merk je meteen. Ik vind 3 kids opzich goed te doen. We zijn soms alleen wat zoekende met de oudste. Hij is enorm druk en intens in zijn emoties. De middelste steekt hij ook geregeld aan met zn energie dus dan is het wel chaos😅 Hoe ervaren jullie het, 3 kids?

    Als wij nog voor een 4e zouden gaan dan zou ik denk ik de middelste ook op school willen hebben. Dat zou bij jullie ook wel schelen voor opa en oma denk ik! Hoe zit het bij jou met je bekken? Heb je het idee dat het elke zwangerschap erger wordt? Bij mijzelf heb ik het idee dat ik bij een meisjeszwangerschap meer last heb dan bij de jongens. (Maar ik had er niet in dezelfde mate last van als jij denk ik).

  • Myrtheflower

    Ik weet niet zo goed waar mijn bekken klachten vandaan komen. Zwangerschap 1 en 2 verliepen bijzonder voorspoedig. Pas bij zwangerschap drie voor het eerst erg last van de bekken en halverwege de zwangerschap al naar de fysio. Ik hoop in januari mijn traject afgerond te hebben en zelf naar de sportschool te kunnen om mijn lichaam weer te versterken. Is echt nieuw voor mij, mijn herstel bij nr 1 en 2 ging ook erg soepel, nooit ergens last van gehad, dus had het niet verwacht, ook omdat mijn lichaam bij de derde iets meer tijd tot herstel had gekregen.

    Ik ervaar het soms als heel heftig, gewoonweg omdat ze elkaar veel in de haren zitten, en veel sturing nodig hebben. Nr twee loopt ook regelmatig weg, nr 1 heeft veel woedeaanvallen. Kinderen hebben natuurlijk alle drie ook gewoon nog veel hulp en verzorging nodig, ze zijn in veel dingen nog niet zelfstandig gewoon door de leeftijd., maar anderzijds kan ik er erg van genieten, zeker als ze alle drie zo lekker op bed samen knuffelen, of als er eentje uitslaapt en dat rust in huis geeft, ene keer ben ik ook vermoeider (mn rust pakken/vinden vind ik nog lastig) en minder geduldig dan de andere keer. Maar kort samengevat vind ik het soms veel, maar vooral erg genieten. De eerste periode ervoer ik het als druk, ik merk nu meer rust in het gezin, zeker nu ik ook wat meer bijdragen kan omdat ik wat meer hersteld ben. We hebben in veel dingen onze weg gevonden. Maar corona maakt het leven er helaas niet altijd makkelijker op.

  • Jojo91

    Late reactie, maar gek he dat het dan ineens zo kan komen die bekken klachten. Ik wens je voor nu een voorspoedig herstel!

    Erg herkenbaar hoor wat je schrijft. Het is intens en ook genieten. Komt nr3 een beetje aan zn rust bij jullie?

  • Myrtheflower

    Het herstel gaat goed, ik hoop na 4,5 mnden na de bevalling het traject afgerond te hebben (nu de sportscholen dicht zijn helpt ook niet echt mee met het zelf opbouwen van de activiteiten en versterken van het lichaam), ik heb in ieder geval groen licht om het op eigen kracht zonder fysio verder te doen.

    De kleine komt zeeker aan z'n rust, die neemt namelijk gewoon zn rust. Het is een enorm goede slaper, je legt m weg en hij is in dromenland.

  • MamaItalia

    Ik heb een jaar getwijfeld voor een derde. De zwangerschap vanaf dag 1 als "laatste zwangerschap" beleefd en zo ook de bevalling. Als ik nu een zwangere vrouw zie heb ik niet zoiets als "ik wil ook". Ik heb de babyspullen zonder moeite weggedaan dus dit betekent voor mij dat het goed is zo. Gezegend met 3 gezonde kinderen

  • Myrtheflower

    Het gekke voor mij os dat ik dat na de tweede al duidelijk had. Was er klaar mee, alle spulletjes waren het huis al uit. Ik wist het echt zeker, met twee was ik compleet. Tot God een ander plan voor ons had ;).

  • Nog-even!

    Sterilisatie is wat mij betreft echt iets waar je allebei 100% zeker van moet zijn. Daarnaast is sterilisatie van de man niet niks: 3 tot 5% van de mannen blijft er naderhand last van houden... Dat vertellen ze er nooit bij. En mannen praten daar natuurlijk niet graag over.... Maar helaas is het bij mijn man nooit meer geworden zoals het was....

    Ik denk dat wanneer je er nu niet zeker over bent, je echt moet wachten tot de jongste 4 of 5 is om de juiste keuze te kunnen maken....

    Mijn zwangerschappen waren erg zwaar. Mijn man vond 2 genoeg, masr koos uiteindelijk toch voor een derde omdat ik echt het gevoel had dat het nog niet compleet was. Na de derde wilde ik echt nooooit meer zwanger worden Dus toen ik 37,5 was, heeft mijn man de operatie laten doen... Helaas, achteraf... Het geeft wel rust hoor, dat we nu niet in verwachting kunnen raken. Maar voor hem was het fijner geweest als de ingreep niet was gebeurd....

  • Myrtheflower

    Mag ik vragen waar hij last van heeft, ik ben inderdaad niet bekend met de gevolgen. Wat had je achteraf anders gedaan, nu je dit weet? Ik begreep dat sterilisatie bij een vrouw in vergelijking met de man bijzonder duur is.

  • Nog-even!

    Hij heeft een jaar pijn bij het sporten gehad. En nu, na 4 jaar voelt het nog steeds anders/raar bij de zaadleiders... Een soort zeurend gevoel. Als we dit hadden gedaan hadden we iig geen sterilisatie bij hem gekozen.