Bevallingsverhaal en update!

Het begon allemaal op 8 decemeber, ik had weer enorme pijn aan het oude

ks litteken dus contact gezocht met het ziekenhuis en ik moest me voor de 

zoveelste keer komen melden. Een anderhalf uur voor ik in het ziekenhuis was

kreeg ik fikse harde buiken die elke 5 minuten kwamen en voor zeker 45sec 

aanhielden. Dus eenmaal in het ziekenhuis werd ik gelijk door gestuurd naar

de verloskamers en kreeg ik een ctg en werd er even gevoeld. Ik had een vingertop

ontsluiting en een verweekte bmm. Na 2 uur ctg en 4 uur ziekenhuis werd er nogmaals

gevoeld en er was geen verandering te zien dus ik werd naar huis gestuurd. Dit vond

ik echter heel vreemd want de gynaecoloog had de vorige keer gezegd dat ik kon 

rekenen op een opname als ik weer met veel pijnklachten zou komen. Maar goed

wij terug naar huis. Dinsdag 9 december stond er een groeiecho en een gesprek

met de gynae op de planning. Kleine kwam uit op een schatting van 2400gram en

toen ik aankwam bij de gynae en hij vroeg hoe het ervoor stond kon ik alleen maar 

het woord pijn zeggen. Hij wilde zelf nog even controles doen en mijn bloeddruk was

iets hoger dan gewend en het hartje van de kleine iets rustiger dan normaal.

Ik kreeg toen te horen dat ik me de volgende dag nuchter moest melden om 8:00

ik zou dan te horen krijgen of we de 10e of de 11e de keizersnede zouden krijgen.

Woensdag 10 december, wij melden ons om 8:00 in het ziekenhuis, krijgen een 

kraamsuite aangewezen en worden aan de ctg gelegd voor een 45 minuten.

Ctg is prima en de gynaecoloog komt vertellen dat ze probeert een regulier plekje

op te vullen zodat ze niet het hele personeel overhoopt hoeft te gooien, maar we

moesten er rekening mee houden dat het dan de donderdag de 11e zou worden 

want er was waarschijnlijk geen plekje meer op woensdag. Dus wij ons helemaal

voorbereid dat het pas de volgende dag zou zijn. Nog geen 5 minuten later komt

er een vrouw binnen, naja nog niet eens binnen... stak alleen haar hoofd voorbij 

de deur, en zei tegen de verloskundige die mijn infuus kwam prikken dat ik NU 

naar beneden zou gaan!! Wauww wat een omschakeling! van de volgende dag

naar ineens NU. Dus toch nog een beetje een gehaast gevoel gekregen want

ineens moest het infuus snel geprikt worden en er moest nog snel bloed afgenomen

worden, dat wilde ze via het infuus doen maar het vat sloeg dicht dus moest er

opnieuw voor geprikt worden. Ik moest me snel omkleden en werd daarna naar 

de holding gereden, manlief was nog even snel plassen en die kwam ik tegen 

op de gang.. zwaaide nog even snel naar mekaar en zeiden 'tot zo'. Het ging

ineens allemaal zoooo snel. Ik kwam beneden op de holding en werd vrijwel 

direct na een paar vragen al naar de OK gereden, daar werd de ruggenprik 

gezet. Helaas mislukte de 1e keer en moest er dus opnieuw geprikt worden.

Toen ging het allemaal prima. Manlief werd bij me gebracht en ze begonnen

aan de ks, om 10:20 werd Mason geboren en schreeuwde de boel bij mekaar.

Met een mooie abgar score van 3x 10 werd hij goedgekeurd en mocht hij nog

heel eventjes bij mij liggen om vervolgens met manlief mee te gaan naar de

kraamsuite. Toen begon voor mij eigenlijk een beetje de 'ellende', ik voelde me 

zwak worden en wilde eigenlijk alleen maar mn ogen dichtdoen. Mijn bloeddruk

bleek erg laag en kreeg een middeltje om die op te krikken. Dit gebeurde tot 3x

toe. Vervolgens voel ik de verdoving aan de kant van mn rug zakken en geef dit

aan bij de anesthesist. Zij heeft me de volgende 15 minuten ik denk wel een 

miljoen keer gevraagd of ik pijn voelde, want zodra dat zou zijn dan zouden ze

me onder volledige narcose brengen. Gelukkig hebben we het 'gered' zonder

volledige narcose maar merkte ik op de verkoever direct een bolkkade aan de

rechterzijde van mijn lichaam die zoveel pijn veroorzaakte dat ik daar lag te 

huilen, ik kreeg gelijk een flinke dosis morfine en toen trok het redelijk weg.

Na een minuut of 20/30 mocht ik zelf ook terug naar de kraamsuite om echt

kennis te maken met ons zoontje. Diezelfde middag kwam onze dochter 

kennis maken met de kleine man wat een geweldig moment was. Ze wist

heel goed te vertellen dat de baby uit mijn buik kwam en ze vond hem lief.

Na 3 nachten mochten wij naar huis, maar hadden nog even een nagesprek

over hoe de keizersnede was verlopen. We waren even goed geschrokken,

want tijdens de keizersnede kwamen ze erachter dat mijn baarmoederwand

nog maar 1mm(!) dik was en dit hoort minimaal 1cm(!!) te zijn. Als mijn 

weeen die maandag hadden doorgezet naar ontsluitingsweeen had mijn bm

direct gescheurd. We zijn dus heeeeeel erg blij dat we bij voorbaat al haden

gekozen voor de geplande keizernsede. Nadat we 3 dgn thuis waren begon

opnieuw de ellende, ik kreeg hevige pijnaanvallen en de verloskundige hield

het tot 2x toe op herstel en de 3de keer waren het ineens mn darmen (yeah right).

Daarna volgde er koorts en hing ik voor de 4de keer aan de telefoon met de

verloskundige, deze heeft overlegd en ik mocht me melden in het ziekenhuis.

Ik had verhoogde infectie waardes en moest dus blijven. Na opnieuw een opname

van 3 nachten mocht ik met antibiotica naar huis, die bleek na 5 dgn voor mijn

gevoel niet te werken en ik mocht me opnieuw in het ziekenhuis melden.

Infectiewaardes weer verhoogd ondanks de antibiotica dus moest me de 

volgende dag weer melden (1e kerstdag) opnieuw bloedcontrole en weer

verhoogd. Toen overleg geweest met een Uroloog vanwege de blaasklachten

die ook maar aanhielden. Die dacht direct aan nierstenen en schreef mij

een andere antibiotca voor. Ik moest mij de volgende dag (2e kerstdag) 

ALWEER melden voor bloedcontrole, deze moest aanzienlijk verbeterd zijn.

Maar helaas was dit maar minimaal, maar toch voldoende om door te gaan.

Gisteren heb ik de laatste geslikt maar er is minimale verbetering, morgen

moet ik weer voor bloedcontrole en dan horen we meer. Zo kwakkelen we 

nog wel even door denk ik. 

Verder doet Mason het super. Hij begon op mijn bv enorm te spugen en

ook weer af te vallen. Dus besloten volledig te gaan kolven en aan te dikken.

Het ging gelijk 1000x beter alleen de bv liep vrijwel direct enorm terug.

Ik kolfde nog maar net voldoende voor een paar voedingen dus besloten

hem overdag kv te gaan geven en de avonden en nachten borstvoeding.

Met de nieuwe antibiotica mocht ik geen bv meer geven dus moest het

gekolfde weggooien, echter putte dit alles me zo uit dat ik nergens meer

van kon genieten en hebben we besloten de bv volledig af te bouwen. 

Nu lek ik nog af en toe en merk ik nog precies wanneer het voedtijd is, 

maar verder zijn ze weer heel soepel.

Door dit alles ben ik amper online geweest hier en heb dus op vrijwel

niets gereageerd, sorry hiervoor meiden!