Ronde 37 | Follikelmeting 1 | IUI 5

Vrijdag ben ik weer gaan menstrueren. De vorige ronde was 36 dagen en deze ronde 23 dagen. Ik hoop dat mijn lijf nu gereset.

Maandag heb ik de uitgangsecho gehad. De cyste was nog te zien, maar was wel flink geslonken. Hij is nu 13 mm groot. Gelukkig mogen we wel beginnen met een nieuwe poging IUI 5. Als het.goed is moet de cyste geen problemen geven. Ik kreeg een echo foto ervan mee naar huis, deze zit vast aan mijn afspraken kaartje. Dit heeft ze voor de zekerheid gedaan voor als iemand moeilijk gaat doen over dat ze nog een follikel zien terwijl het de cyste is. Toch blijft dit gek dat je elke keer een foto of een echo van een lege baarmoeder krijgt en wat eicellen. Zal ik ook ooit naar huis gaan met een echo foto met een kleine baby erin?

Ze hebben me besproken en deze ronde moet ik 50 EH i.p.v. 75 EH prikken i.v.m. dat ik de vorige keer 4 grote en 2 kleinere follikels had. Ze zijn bang dat als ik nu 75 of 62,5 ga prikken dat het weer een ronde voor niks wordt.

Dus nieuwe dosis, nieuws kans, ik ben benieuwd wat deze maand ons gaat bieden.🍀

Verder gaat het goed met me. De weken zonder hormonen hebben me echt heel goed gedaan. Vorig jaar deze tijd zat ik er echt doorheen na het overlijden van mijn vader, de kinderwens en gezeur met mn schoonfamilie. Met de familie zijn goede gesprekken geweest. Mijn vader blijft natuurlijk een gemis, maar ik heb het idee dat ik het wel redelijk een plekje heb kunnen geven. Ook al blijven dingen zoals dat we volgend jaar gaan trouwen en hij mij niet weg kan geven wel moeilijke. En de kinderwens blijft groot alleen heb ik het idee dat ik het iets losser kan laten. In de zin van niet continu dingen opzoeken, niet continu op bb zijn etc. Dit maakt het in mijn hoofd allemaal heel wat rustiger en hopelijk gaat dit ook goed doen voor mijn lijf.

We hebben wel te horen gekregen dat mijn jongste schoonzusje nu ook zwanger is. Dit kwam wel even als een bom binnen, ondanks dat we heel blij zijn voor ze en ik al een onderbuik gevoel had. Het is toch weer even die realiteits check hoe lang je al bezig bent en hoe makkelijk het bij andere gaat. Dus daar wel flink tranen om gelaten. Ik heb wel het idee dat ook ons verdriet er mag zijn, dat maakt het wel makkelijker. Ik was wel blij dat er even geen baby's/zwangere dichtbij waren dit gaf mij net even meer ademruimte. Dit zal weer even wennen worden, maar komt ook allemaal weer goed..