Zal er dan toch een reden zijn?

Het is alweer even geleden dat ik een blog heb geschreven. Het is nog steeds vrij hectisch om me heen, maar probeer er wel wat rust in te krijgen. Ik heb er gisteren voor gekozen niet naar de verjaardag van vriendlief zijn opa en oma te gaan en ik ben blij en stiekem een beetje trots op mezelf dat ik die keuze heb gemaakt. Ook al voelde ik me wel een beetje schuldig tegen over vriendlief. Het scheen weer erg kliekjes te zijn en daar zat ik niet op te wachten. 

Ik zat vorige week in mijn dossier van het ziekenhuis te neuzen. Ik kwam het toevallig tegen en dacht eens kijken wat er eigenlijk in staat. De uitslag van de bloedtest voor HIV etc wat standaard voor ivf wordt gedaan was allemaal goed. Ik kwam oude bloeduitslagen van 2018 tegen en alle waardes waren goed behalve die van mijn schildklier. Deze mag tussen de 0,27 en 4,2 zitten. Bij mij zaten deze op 4,48 en drie maanden later op 6,47. Oeps dat leek mij best wel aan de hoge kant. Ik heb de fertiliteitsarts gemaild en zij belde mij afgelopen week op. Zij vond het goed dat ik hiermee kwam aangezien een verstoorde schildklierwaarde een kinderwens in de weg kan staan. Ze wilde dat ik bloed ging prikken. Mochten de waardes weer te hoog zijn wilde ze mij doorsturen naar de internist, waren ze goed dan was het goed. 

Ik ben donderdag gelijk bloed gaan prikken en vandaag belde ze mij voor de uitslag. De schildklierwaarde is goed, maar ze had ook op antistoffen getest en daar testen ze positief op. Wat het allemaal precies in houd geen idee dat hoor ik wel weer als we bij de internist komen, maar het kan in ieder geval een kinderwens in de weg staan. Ze stuurt een verwijzing naar de internist en ik zal binnen een week gebelt worden voor een afspraak.

Als ik het op internet opzoek komen er wel veel dingen overeen, maar ja dat kan ook toeval zijn. Ergens hoop ik dat dit het is. Dat ik goed wordt ingesteld met tabletten en dat het dan gewoon allemaal werkt. We mogen ook pas beginnen met IVF als we groen licht hebben van de internist. 

Vandaag is mijn NOD. Vanacht onwijs onrustig geslapen, bijna elk uur voorbij zien komen. Ook had ik gedroomd dat ik ongesteld werd, vanmorgen was ik daar ook heilig van overtuigd dat ik het was maar tot nu toe nog niks. De twee wachtweken zonder traject vind ik toch minder spannend dat met traject, je bent er wat minder mee bezig ofzo.