8 juli had ik weer bloed laten prikken en 9 juli een belafspraak met de internist. Ik zat ondertussen twee weken aan de tyrax. Helaas was er nog geen daling, maar zijn de waardes juist omhoog gegaan. De vorige keer was mijn T4 (mag tussen de 9-22 zijn): 17,4 en mijn TSH(mag tussen de 0.27 en 4.2 zijn en ze wil deze op 1 hebben): 3,84. Deze keer mijn T4: 24,4 (zo hoog heb ik hem nog niet gehad) en TSH: 4,33. De internist gaf aan dat ze na twee weken ook nog niet echt resultaat had verwacht.
Ik heb 6 augustus weer een nieuwe belafspraak staan en daarvoor moet ik m'n waarde weer laten prikken. Dan zit ik inmiddels 6 weken aan de tyrax, hopelijk zijn de waardes dan gezakt.
Tot nu toe had ik zoiets ik vind het wel prima als IVF nog even uitgesteld wordt. Gisteren weer ongesteld geworden en vanmorgen dacht ik opeens jeetje hoe lang moet ik nog wachten op groen licht van de internist. Wat nou als ik nu al bel om te beginnen? Ik heb even in de agenda gekeken en zag dat als ik de belafspraak heb gehad en nog maar 2 weken zal zijn voordat we dan zouden beginnen, dat geduld kan ik denk ik nog wel opbrengen. Nu opeens overhaast aan IVF beginnen is misschien ook niet handig, manlief moet ook nog op de hoogte gebracht worden dan. En tegen die tijd ben ik hopelijk weer wat mobieler.
Mijn vorige menstruatie was niet echt denderend, vier dagen alleen maar oud bloed verloren. Deze keer wel weer een goede menstruatie zoals ik het gewend bent. Ik had ergens weer gehoopt dat ik zonder de medicatie en stress (op dit moment ook geen stress van het werk) misschien toch stiekem op de natuurlijke manier zwanger zou worden, maar ondanks dat we er nu niet echt mee bezig waren is het toch niet gelukt. Nu moet ik zeggen seks en een gipsbeen zijn geen goede combi en de romantiek is ook ver te zoeken.
Het voelt voor mij nu wel dat we echt alles hebben geprobeerd wat voor IVF komt en ik denk dat ik deze rustmaanden ook gewoon echt even nodig had/heb. Ik weet nu wat ik wil en waar ik voor sta. Dat wachten duurt dan toch opeens best lang..
Maar nu beginnen is ook niet echt een optie. Ik heb haar bij de vorige belafspraak gevraagd of we konden beginnen of niet en zij zei dat dat een gewetensvraag is maar dat ze denkt dat de fertiliteitsarts/gynaecoloog ook eerst goede waardes willen zien voordat ze willen beginnen. Ik kon namelijk de belafspraak eerder doen maar dan was er de kans dat ik vaker geprikt moest worden omdat er dan nog te weinig te zien is. Dus toen heb ik ervoor gekozen het op 6 augustus te houden. Als we het nu doen wil ik het wel gewoon gelijk goed doen.
reacties (0)