Woensdag middag werd ik gebeld dat ik om 22:00 de pregnyl moest zetten en de punctie vrijdag om 10:00 zal zijn.
Vandaag was dus de punctie dag! Ik was enorm zenuwachtig. We waren wat aan de late kant, de auto hadden we verkeerd gezet maar gelukkig was er een werknemer die ons begeleidde naar het gebouw.
Inchecken en opeens moest vriendlief weg om het zaad op te wekken toen ik de medicatie zou krijgen. Dat was onverwacht dus even slikken. Ik mocht mn beneden kleding uit doen en op bed gaan liggen. Een prik in de bil die wat scherp was. Het vloeistof was ook wat scherp. En ik moest een half tabletje innemen. Al vrij snel merkte ik dat ik rustiger werd en m'n lijf slapper. En vooral draaierig.
Na 10e werden we opgehaald de punctie zou gebeuren. Iets wat duizelig klom ik over van het bed op de stoel.
De binnenkant werd schoongemaakt en er kon een echo gemaakt worden. De echo was erg gevoelig, toch nog een volle blaas ondanks dat ik voor de prik had geplast. Ze deed een catheter, die viel me reuze mee.
En toen was het tijd om te prikken. Vriendlief aan de ene kant de zuster aan de andere kant die me hielp met de ademhaling. Vriendlief heeft een stuk mogen filmen. Ik kon niet op het scherm kijken.
Jeetje wat een scherpe pijn. Alle spanning kwam er ook gelijk uit, dus daar lag ik te huilen. Rechts leeg en toen moest links nog. Die leek nog gevoeliger. Het was te doen maar prettig is anders.
Terug naar het kamertje en wachten tot de uitslag er is. De buikpijn valt tot nu toe mee het is vooral zeurend, maar ja zit ook nog vol onder de medicatie.
Er zijn 11(!) Eicellen gevonden! Dit had ik echt niet verwacht. Vriendlief heeft 60 miljoen zaadcellen dus dit alles is super.
Zondag mag ik bellen of er een embryo is en of er een terugplaatsing komt. Deze zal dan waarschijnlijk maandag zijn.
Vriendlief is nu de auto aan het halen en dan lekker thuis uit de roes komen.
reacties (0)