Jeetje wat een spanning. Mijn darmen reageren altijd over actief bij stress, echt super fijn.
Om 8:15 meldde we ons bij het ivf centrum. Vriendlief gelijk door om zaad op te wekken en ik wachten tot ik opgeroepen werd.
Prik in de bil, brr wat is die toch scherp. En een pilletje. Al snel voelde ik het gaan werken, alleen mijn hartslag bleef erg hoog. Ze lieten ons een half uur langer wachten i.v.m. dat de medicatie dan wat beter kan inwerken. En dat de.punctie daardoor misschien prettiger is.
Al snel kwam er een huilbui, pff wat is dit rete spannend. Maar ook goed even de spanning eruit.
Om 10:05 werd ik mee genomen naar de ruimte waar de punctie plaatst vindt. Hartslag weer omhoog maar ik kon mezelf.gelukkig rustig houden. Overstappen naar het andere bed en daar gaan we.
Doordat ik nu niet hoefde te huilen kon ik me rustiger houden en me echt op mijn ademhaling focussen. Hele lieve artsen weer en vriendlief naast me waar ik de hand fijn mocht knijpen. Gelukkig zaten de meeste rechts, links was weer veel gevoeliger. Maar ik moet zeggen het was het beter te doen dan de vorige keer.
Ze hebben 7 eicellen gevonden. 5 goede en 2 iets verder dan rijp. 224 miljoen(!!!) Zaadcellen met 85% bewegelijkheid. Echt bizar veel zaad.
We vroegen of we er nu dan van uit kunnen gaan dat de eicellen echt rijp zijn. Ze zei dit is een eerste blik we moeten echt tot zondag wachten. Uit het dossier van de vorige keer kan ze niet halen dat er bij de eerste indruk al gelijk onrijpe eicellen te zien waren.
Dus nu onwijs hard duimen dat hier iets tussen zit.🤞🍀🤞🍀🤞🍀🤞🍀
reacties (30)