ICSI | Bloeduitslag

Wauw wat waren dit 11 pittige dagen! Wat een opluchting gaf het om de embryo te zien en dat deze veilig in mijn baarmoeder werd geplaatst.🤗 De eerste dagen had ik een opgezwollen buik, ik denk deels door de utro en deels nog door de punctie. Ook onwijs veel lucht! Gelukkig zakte dit na een paar dagen weg en voel ik me nu heel wat minder opgeblazen. M’n broeken kon ik niet eens meer aan, want die drukte te veel in mijn buik.

Uiteraard waren er nog de symptomen van de pregynl, vooral gespannen en gevoelige borsten. Al leken ze ook wel een paar maten gegroeid, maar dat is voor mij in deze fase ook niet zo raar. Continu had ik een zeurderige menstruatieachtig gevoel in mijn beuk. Twee dagen na de terugplaatsing opeens overgegeven, maar één keer. Dit was na de lunch en ik had net daarvoor mijn vitamine/folium pil ingenomen. Dit heb ik wel eens eerder gehad, mijn maag reageert best wel op die pillen. Het is gelukkig maar bij één keer gebleven. Vanaf de 24ste kwamen er gevoelige tepels bij. Hmm ja nu met al die kwaaltjes ga je toch wel weer denken.. Zal het?!?

Ik ben vanaf de 21ste gaan testen omdat ik zekerheid voor mezelf wilde voordat ik de bloedtest kreeg dat mocht de test positief zijn dat het niet meer de pregnyl is. Ik had tenslotte het dubbele aantal gespoten deze keer. En mocht het niet zo zijn wilde ik mezelf ook graag voorbereiden daarop. Maar man wat is dat testen een mindfuck! De 21ste had ik al een licht streepje, dit was zes dagen na pregynl. Ik had een veel dikkere streep verwacht. Hij liep al snel af naar een vaag schaduwlijntje en de 26ste was hij wit. De pregnyl was er dus vrij snel al uit, veel sneller dan ik had verwacht.

Maandag had ik zo een zeurderig gevoel en opeens kwam er paniek.. voor mijn gevoel was het niet gelukt. Ik had toch zo gehoopt dat het aan de rijping lag en de rest dan wel goed zou zitten. (hoe naïef hé, de kans blijft maar 20 procent per keer) Mijn borsten waren ook minder gevoelig en gezwollen. Ik ben door blijven testen en de 28ste zag ik weer een witte test, maar toen ik hem na ongeveer een uur erbij pakte zag ik toch echt een streepje! Licht, maar een streepje! Ik kon het niet geloven en begon gelijk te huilen. Het was een streep die amper op de foto te krijgen was, maar ik stuurde hem gelijk door naar vriendlief. Die bleef lekker nuchter en zei maak jezelf nou niet zo gek, je maakt het zo wel heel spannend he! Ja maar, maar.. een streep! Gelukkig is er één van ons nuchter haha. Het enige wat ik de rest van de dag kon denken was: oh mijn god een streep! Een echte streep!😅

De volgende dag weer een test en deze keer de tijd bijgehouden en ja hoor binnen aflees tijd weer een streep, maar deze keer dikker en duidelijker. Maar ‘s avonds bij het afvegen opeens een sliert oud bloed, ow nee paniek! En een onwijs zeurderig gevoel in mijn buik. Gisteren weer een test gedaan, ook weer duidelijk binnen de aflees tijd. Maar dan komen de gedachten: wat als het vals positief is? Wat als het niet goed zit? Wat als, wat als.. Haha wat kan je jezelf toch gek maken. Ik dacht dat testen mij rust en zekerheid zou geven, maar wat een verschrikking!

Vanmorgen was ik voor 6 uur al klaar wakker. Ik had met vriendlief besproken dat ik de uitslag van het bloed zou geven wanneer hij weer thuis was van zijn werk. Aangezien ik echt niet meer in slaap kwam ben ik maar naar de wc gegaan en pakte ik een clearbleu digital erbij. Nog nooit gedaan en met trillende handjes zat ik op de wc. Mijn hartslag ging tekeer, wat nou als de test opeens toch “niet zwanger” aangeeft, dan zou ik toch echt wel even instorten ik had immers al een positieve test gehad. Maar na 2 minuten kwam toch echt het woordje “zwanger” tevoorschijn! En na een paar seconden “1-2”, wat perfect past bij hoe oud de embryo nu is(14 dagen). Met de test in mijn handen liep ik naar vriendlief en liet de test zien. Een grote zucht van opluchting en een dikke knuffel volgden. Hij dacht dat ik aan het rommelen was met maandverband.

Maar ondanks alle positieve testen durfde ik toch echt nog niet blij te zijn, want de uitslag van de bloedtest moest nog komen. Om 08:00 zat ik in het ziekenhuis voor het bloedprikken en dan begint het lange wachten op het verlossende telefoontje..

Jeetje wat duurde dat lang, op gegeven moment heb ik maar in mijn dossier gespiekt en daar stond dat mijn hcg 86,6 was. Dat was weer een gersutstelling. Om half 2 had ik een heerlijke ontspanningsmassage van een uur. En net toen ik daarna in de auto stapte belde ze.

IK BEN ZWANGER!!!!!🥰

Echt zo bizar nog, ondanks de testen en de arts die zegt dat je zwanger bent.. Bijna 4 jaar lang gewacht op dit moment en nu is dat moment er! Dit voelt als een mega mijlpaal!🎉

21 februari hebben we de eerste echo, dus nu fingers crossed voor een mooie echo met een kloppend hartje!🤞🍀