8 weken oud

Ja hoor het cliché wat gaat het snel is hartstikke waar! De kleine meid is vandaag alweer 8 weken oud en wat word ze groot. Inmiddels weegt ze 5.2 kg en word ze zichtbaar langer.

Haar reflux is met een reflux kussen die schuin is en waar ze op haar zij kan liggen echt goed te doen in de nacht. Overdag heeft ze er weinig last van aangezien wij haar dan veel omhoog houden. Van de week hadden we haar heel even plat gelegd en hoorde we een gek geluid. Haar voeding kwam weer omhoog en hier verslikte ze zich zo erg in dat ze een uur lang heeft gehuild in paniek en bij elke ademhaling grote ogen had. Mijn moederhart brak en ik huilde even met haar mee. Na van alles geprobeerd te hebben heb ik uiteindelijk zoutoplossing in naar neus gedaan zodat ze hopelijk vrij kon ademen. Hierdoor hoorden we het langzaam oplossen en viel ze gelukkig in slaap. Ik stond echt honderd keer op het punt om met haar naar de eerste hulp te rijden 😂 Jeetje wat is zo een leventje dan kwetsbaar.

De borstvoeding gaat gelukkig goed! Ik merk wel dat doordat we het beide goed doen we ook beide af en toe wat makkelijk worden. Hierdoor had ik laatst ook een iets pijnlijke tepels. Soms val ik nog wel eens in slaap tijdens het voeden en dan weet ik ook niet hoe en of zij opnieuw aanhapt of dat ze sabbelt. Maar gelukkig was dit ook vrij snel over door met zalf te smeren en goed op te letten hoe ze aanhapt.

Ze is een enorme lachebek en wil graag ontwikkelen. Ze vind het heel leuk om voorgelezen te worden en dan mee te kijken in het boekje naar alle vormen. Ze volgt je en luistert graag naar je stem. Ook beweegt ze haar armen en benen flink en kunnen haar handjes al goed grijpen. In de box liggen vindt ze sinds deze week maar saai. Liever ligt ze op een boxkleed op de grond zodat ze alles kan zien of in haar wippertje. Ook merk ik dat ze vermaak nodig heeft. Zo vindt ze nu een knisperboekje heel erg leuk.

Gisteren draaide ze zich opeens in bed op haar reflux kussen op haar zij. Ik dacht dat het toeval was, dus legde ik haar weer op haar rug. En weer draaide ze zich op haar zij! Uiteraard de camera erbij gepakt en na wat aanmoediging deed ze het weer. We zien overdag als ze op haar rug ligt dat ze ook echt de beweging probeert te maken met haar beentjes, die beweging gaat ook goed. Nu alleen nog leren om haar arm ook mee te zwaaien. Het zou voor haar reflux echt super zijn als ze zelf kan omdraaien.

Dus nu struin ik het internet over voor vermaak voor haar. Een leuke activiteiten gym en een boog voor aan haar wipper. Maar jeetje wat is er veel!

De nachten gaan steeds beter. Waar ze eerst om de 2 a 3 uur kwam houdt ze er nu 4 tot 5,5 uur tussen. Vannacht dan weer om de twee uur maar volgens mij zit ze weer in een 'sprong'. Het is bij haar heel duidelijk te merken wanneer ze in een ontwikkeling zit. Ze heeft deze week ook echt last van mamma honger en ligt het liefst de hele dag op mij. Ook komt ze dan sneller voor voeding.

Met mij gaat het ook goed. Ik kan weer op mijn normale tempo lopen en ook flinke stukken wandelen. Af en toe voel ik nog wel de wond, maar dat schijnt normaal te zijn. Vooral de knopen van de hechtingen aan de buitenzijde voel ik. Als ik teveel heb gedaan komt er een vochtrand boven het litteken, maar dat is ook redelijk weg te masseren. De energie komt weer wat meer terug. Ook al voel ik me nog steeds wel moe door de dag heen, maar ik kan wel weer meer doen op een dag.

Al 8 weken lang mogen wij mamma en pappa van dit mooie meisje zijn en wat zorgt ze ervoor dat wij er optimaal van kunnen genieten. Ik moet mezelf nog steeds elke dag knijpen om te kijken of het geen droom is. Want wat is dit toch ongelooflijk mooi om haar elke dag te mogen knuffelen.🥰 5 december was het precies een jaar geleden dat wij te horen kregen dat het misschien nooit gaat lukken met mijn eicellen. Dat we het nog een keer konden proberen maar daarna toch aan andere opties moesten gaan denken. En nu een jaar later zitten we met dit prachtige meisje. 🥰