IUI 1 | Helaas door naar de volgende ronde

Door alle symptomen denk je 'Zal het?!'. Ik ben weer vroeg begonnen met testen omdat ik wilde weten wanneer de ovitrelle uit mijn lijf was. Dit is namelijk een nieuw medicijn voor mij en ik wilde niet dat ik nog positief op de ovitrelle zou testen. Al snel was dit uit mijn lijf. Ik heb vanmorgen getest en deze was negatief. Ik heb gemaild om te vragen wanneer ik mag stoppen met de utro, dit mag gelijk. Ze hadden mij geen testdatum mee gegeven, dus heb ik deze geschat.

Ik voel sinds gisteren dat ik ongesteld moet worden, maar dat het tegen wordt gehouden. Ik hou mijn hart vast voor hoe deze menstruatie gaat zijn. Ik hoop dat het niet te heftig zal zijn.

Ondanks dat ik de afgelopen week en tijdens de behandeling echt het gevoel had dat dit hem niet zou worden, brak ik vanavond. De wens is ineens zo groot voor een tweede. Het zou zo mooi zijn om onze kleine meid als grote zus te zien en nog een keer zo een kleintje mee te maken en mee te nemen in ons gezin. Het had makkelijker geweest als de wens er niet was, maar we gaan ervoor en doen er weer alles aan. Hoe kwetsbaar deze wens ook is..

823 x gelezen, 2

reacties (15)


  • Beebjeliv

    Elke x als die test negatief is en dit binnenkomt doet dit zo ontzettend pijn!

    Ook al heb je zoiets van het is niet gelukt,

    En symptomen waarvan je denkt ik ben zwanger en het dan niet zijn.

    Maar ooit heb je geen klachten en denk je het is niet gelukt en dan heb je opeens een positieve test in handen.

    Bij ons 4.5 jaar en elke x dacht ik nu is het zover en was het niet en toen geen klachten maar toch maar getest en positief!!

    Het is zwaar! Maar het is ook belangrijk om je rust te houden en hoop te houden 💖

  • Nora9

    Klopt helemaal!

    Met onze dochter hebben we er vier jaar over gedaan en nooit klachten gehad tot de laatste icsi behandeling die raak was. Alles van de eerste week leek daarop, vandaar dat je dan toch de hoop krijgt. Maar alle klachten schijnen blijkbaar ook bij de utro te horen. Dit was voor het eerst dat ik zo lang utro heb gebruikt, buiten de gelukte icsi poging.

    Ergens "vergeet" je hoe pittig het is geweest en nu weet je weer hoe het was. Al staan we nu niet met lege handen en pas aan het begin. Maar een wens is een wens.. hoe meer we ervoor doen hoe groter die ook wordt😅

    Gisteren weer begonnen met de menopur voor iui2🤞🏻

  • Beebjeliv

    Ja precies!

    Ik zeg nu als we ooit aan een2de zouden beginnen zou ik niet meer naar het ziekenhuis gaan🤷‍♀️.

    Maar ja ons dochtertje is net 2 maandjes dus misschien denk ik er dan wel helemaal anders over 😋.

    Het is iig erg pittig en ik heb het altijd heel moeilijk gehad emotioneel pijnlijk. Erg verdrietig.

    Maar nu we ons dochtertje hebben was het zo erg nog niet allemaal

  • Nora9

    Na de eerste punctie zei ik gelijk nooit meer. Toen bleek dat daar niks uit kwam, gingen we toch nog een keer. Daarna zei ik weer nooit meer. Toen ze geboren was zei ik gelijk, ik wil er nog een😅 we hebben het op de natuurlijke manier geprobeerd, al wist ik dat dit niet zou lukken. Maar je hoopt toch dat het zo kan of dat je lijf gereset is. Als je dan merkt dat de wens groter wordt en het elke maand niet raak is, ga je toch weer naar de huisarts. Ergens met het idee je weet nu wat ervoor nodig is en het kan geen vier jaar meer duren. Je hebt nu veel eerder een antwoord of het gaat lukken of niet. Maar het blijft allemaal ruk dat het nodig is. Dat ik een verwijzing moest vragen vond ik al vervelend. Zonder al deze mensen die erbij betrokken zijn komt er geen kindje bij(als het überhaupt mag lukken). Het liefst doe je het met zn tweeën, maar helaas hebben we die luxe niet. Hopelijk is dat jullie wel gegund mocht de wens er ooit zijn!

  • Beebjeliv

    Ja precies 😋

    En bij ons nou ja iui hielp niet en net toen ik 3 maanden moest wachten om met ivf te beginnen werd ik de laatste maand spontaan zwanger zonder hulp van het ziekenhuis en medicatie.

    Ik denk dat dat ook wel een grote reden voor mij is om te zeggen dat ik niet meer naar het ziekenhuis ga.

    Maar vind zelf wel als je zolang erover hebt gedaan ben je des te trotser op je kindje omdat het niet zomaar kwam.

    En je echt veel moeite hebt moeten doen.

    Ik weet nog dat een (ex)bestevriendin me altijd zei.... ach zo zwaar is t niet en heel luchtig erover deed terwijl zij na 2 maanden al zwanger was en de 2de x ook.

    Toen ik me zo rot voelde dat ik haar zei je weet niet hoe het is als je het niet meemaakt.

    Waarop zij zei mijn tante kan helemaal niet zwanger worden wat l*l je dat ik niet weet hoe het is.

    Waarop ik zei je begrijpt me niet!

    Hoe jij niet weet hoe het voor mij is, weet ik niet hoe het voor je tante is en ook nooit hoop te voelen want dat gun je niemand.

    En nu dus ex vriendin tegenwoordig laten mensen je zo snel vallen

  • Twinboymama

    Ik weet helaas hoe de teleurstelling voelt. Wij hebben er 3 jaar over gedaan. Uiteindelijk heeft IUI 3 me zwanger gemaakt van onze tweeling. Dus houd goede hoop

  • Nora9

    Gefeliciteerd!

    Door het hele traject met onze dochter weet ik hoe klein de kans kan zijn en aan de andere kant dat er ook een wonder kan gebeuren. Het maakt het allemaal extra spannend 😅

  • Happylife87

    Nee wat vervelend.... Dikke knuffel en veel liefs

  • Nora9

    ❤️

  • M~

    Sterkte, elke mislukking is er eentje te veel. Neem de tijd en doorvoel het goed wat het allemaal met je doet. ❤️

  • Nora9

    Dat zeg je heel goed, zo waar! ❤️

  • LiefsTess

    Hou hoop! Ik duim voor jullie mee🍀

  • Nora9

    Lief dank je wel🥰

  • Mamasgirls

    Wat verdrietig 😢 dikke knuffel ❤️

  • Nora9

    😘