Extra tripje naar het ziekenhuis.

Wat was ik blij dat ik de CTG zolang had kunnen ontwijken.
Maar afgelopen vrijdag ontkwam ik er niet aan.

Vanaf de ochtend had ik al last van steken (messteken) door mijn gehele buik heen.
Mijn man was aan het werk en hoorde dit later pas en dwong mij toch wel eventjes heel snel te bellen (met de strenge woorden straks is er iets en vergeef je jezelf nooit dat je niet hebt gebelt).
Goed zoonlief en mijzelf ingepakt (boterhammetje en drinken mee) en de taxi gebelt.
Huppa naar het ziekenhuis.
Daar aangekomen plassen in een potje en huppa een uur aan het CTG apparaat met een zeer eigenwijze baby die continue wegdook van de monitor.
Na ruim een uur kwam er eindelijk een nieuwe verloskundige langs (het was nogal druk op de verloskamers op dat moment) urine bevatte wel witte bloedcellen (ja al de hele zwangerschap lieve dame) maar goed van de monitor af door naar de echokamer.
Van buitenaf was alles goed en dan volgde nog even heel leuk een inwendige echo om te kijken hoe het met de baarmoedermond stond.
(POTDICHT...dat woord alleen al riep allergische reacties op haha dat was bij de oudste twee ook tot het laatste moment)

,, Mevrouw ik ga u toch antibiotica voorschrijven gezien u in het verleden een blaasontsteking ook niet heeft gevoelt" maar dinsdag krijgt u een uitslag van de kweek. Hoiiii pillen voor waarschijnlijk jan-joker.

Met zoonlief naar de apotheek van het ZH, met vijf minuten aan de beurt...en de taxi terug was er met datzelfde rappe tempo.

Thuis aangekomen zat manlief toch ondanks dat ik al had gebelt nog enigzins met de zenuwen in zijn lijf het arme ziel ♥ en ik totaal geen energie meer om te koken dus maar lekker besteld.

Hoe dan ook...morgen weer een bezoekje aan de gynaecoloog (normale planning) en eigenlijk dus weinig te melden behalve dat het goed gaat met de kleine dame.