Hey meiden!
Even een kort berichtje van mij.
Na een heel moeilijk weekend vorige week gaat het nu alweer een stuk beter..
Natuurlijk. We blijven emotioneel als we aan onze kleine man Ties denken..
We hebben samen gepraat over wat is voor ons nou goed..
Moeten we een pauze inlassen?
Maar uiteindelijk kwamen we beide tot de conclusie dat dat waarschijnlijk niet gaat werken voor ons.
Omdat we er toch halverwege de cyclus mee bezig zouden zijn en ons dan vreselijk rot zouden voelen als we het niet zouden proberen.
We zouden het zien als gemiste kansen...
Het is moeilijk, maar zouden we nu een periode wachten en na een paar maanden weer proberen dan blijft dat hetzelfde en wordt je toch weer een beetje onzeker.
Dit zal niet verdwijnen tot we een keer een mooie zwangerschap uit mogen lopen met een prachtig wonder van ons samen na zo'n 40 weken...
Al met al gaan wij dus samen door en doen we alles wat in onze macht ligt om zwanger te kunnen raken.
Voor nu zitten we op het wachtbekken en hoop ik in de komende week NIET ongesteld te worden...
Als laatste wil ik al de trouwe lezeressen van mijn blogs bedanken..
Kan me voorstellen dat je hier niet altijd even vrolijk van wordt..
Sorry kan er helaas niet heel veel positiefs van maken op dit moment..
Ooit hopen wij jullie deelgenoot te mogen maken van onze belevenissen tijdens een gezonde zwangerschap!
Misschien mag ik dan stiekem wel een beetje klagen over de misselijkheid haha
Liefs!
reacties (0)