Hallo allemaal!
Het is weer een poosje geleden en ik vond het tijd om weer eens bij te werken hier...
Inmiddels zijn we 36 weekjes en 6 daagjes zwanger.
Vanaf morgen mag ons kleintje thuis geboren worden.
Dan is hij of zij dus echt helemaal klaar om in onze armen gekoesterd te worden...
Maar eerst..
We hebben met 34+4 een liggingsecho gehad.
Kleintje ligt keurig head down en toen al een stukje in mijn bekken.
Maar in tegenstelling tot wat ze in het ziekenhuis hadden verwacht bleek onze uk na metingen toen al rond de 2900 gr. te zitten.
Terwijl het ziekenhuis met 22 weken nog dacht dat we dat maar net zouden halen bij een voldragen zwangerschap.
Wij vonden het een heel groot verschil en weten dus niet zo goed wat we moeten verwachten, maar goed dat zien we vanzelf...
Het belangrijkste was dat de kleine het goed deed, er goed voor ligt, een top hartslagje te horen was en dat er nog voldoende vruchtwater aanwezig was...
Vorige week zaterdag hebben we ons geboortebord opgehaald.
We hebben dat laten maken voor in de tuin en na een paar weekjes zal het aan de muur op de babykamer worden gehangen.
Bij het bord kregen we de jongens en meidennaam die wij hebben uitgekozen netjes uitgesneden mee zodat we na de geboorte de juiste naam op kunnen plakken...
We zijn er heel erg blij mee!!!
In datzelfde weekend hebben we onze slaapkamer even goed schoongemaakt en mijn trouwjurk vervangen door de wieg.
De wieg netjes opgeschud en wat is het leuk!!
Nu alleen nog op bedklossen uit en dan is dat ook helemaal klaar....
Afgelopen vrijdag weer controle.
En na voelen lijkt het erop dat de kleine volledig is ingedaald.
Ze kreeg er geen vinger meer tussen dus wat dat betreft dik tevreden.
Ik heb aangegeven dat ik ontzettend veel pijn heb.
Ook bij het voelen begreep ze het ook wel een beetje.
Ik zit echt van m'n bekken tot m'n middenrif nog helemaal vol met ons kindje..
Ben zelf niet zo heel erg groot dus de kleine zit echt strak in mijn buik.
Voel links onder m'n ribben het kontje en duw ik daar een klein beetje tegen steken rechts net onder m'n ribben de voetjes uit...
Maar goed ook nu weer een keurige hartslag dus kleintje heeft het nog prima daarbinnen.
Ik zou zeggen kom er maar uit dan heb je meer ruimte, maar ja dat bepaalt ukkie toch echt helemaal zelf...
Na dit bezoekje heeft mijn moeder nog even een foto gemaakt van mijn manneke en mij samen...
Even een zwanger foto van ons 2..
Die staat inmiddels hier op mijn profiel...
Ik schreef in mijn vorige blog dat de trein van bevallingen was gaan rijden en dat ik samen met nog een nichtje van mijn man moest wachten...
Nou op 10 oktober met exact 34 weken zwangerschap is haar zoontje met een spoed keizersnede gehaald.
Ze bleek bijna geen vruchtwater meer te hebben en de kleine was echt veel te klein.
Hij is uiteindelijk geboren met een gewicht van 1410 gram en 41 cm.
Tim ademde gelukkig meteen zelf en mocht afgelopen donderdag na 3 weekjes couveuse mee naar huis....
Hij is een sterk kereltje..
Nu is het wachten dus op mij en mijn schoonzus die 6 weken na mij een tweeling verwacht...
Spannend!!!!!!!!!!!!!
Helaas ben ik er zelf nu wel echt helemaal klaar mee...
Ik heb ontzettend veel last van mijn rug.
Zelfs de vaatwasser leegmaken kost me al zoveel energie dat ik daarna weer ff niks kan.
Mijn buik is ontzettend gevoelig en kan dus bijna geen kleding aan hebben wat een klein beetje strak om mijn buik zit....
Een zwangerschapsbroek met elastiek doet al ontzettend pijn...
Nog steeds last van obstipatie soms zelfs met laxerende drank nog harde ontlasting...
Kan dus weinig meer en ja ik heb het goed naar mijn zin thuis, maar soms worden de dagen wel lang hoor...
Zeker omdat ik zo weinig meer kan doen.
Gelukkig is de babykamer af, staat de wieg klaar en m'n vluchtkoffer staat ook klaar met een klein briefje erop wat er nog in moet bij vertrek...
Ik zeg...
Laat maar komen....
Ik ben er klaar voor!!!!!!!!!!!!!!!!!!
reacties (0)