Stealth baby

Soms is het stil in huize Panini..Te stil. Het is een onheilspellende stilte die vaak niet veel goeds inhoudt. Een stilte voor de spreekwoordelijke storm, oftewel het pad der vernieling die orkaan Kaspar achter zich laat. Zodra ik deze stilte waarneem wordt het duidelijk dat ik op ontdekkingstocht moet om te achterhalen wat mijn kleine monster nu weer uitvreet.

Ons huis is ondertussen redelijk baby-proof, maar het waakzame moederende gedrag zit er nog niet helemaal ingebakken. Zo vergeet ik weleens de wc-deur compleet te sluiten, om dan vervolgens te ontdekken dat de wc-pot een hele goede bewaarplek is voor tutjes en dekentjes. Het kruidenlaatje heeft ook een mysterieuze aantrekkingskracht op Kas en zo kan het voorkomen dat hij als een klein Hansje een kruimelspoor aan zout door het huis trekt. Als ik overal gezocht heb naar mijn sleutels en me echt geen logische plek meer kan bedenken, weet ik dat ik het laatje van de tv-kast eens moet proberen..Een laatje waar sinds kort niet alleen afstandsbedieningen in liggen, maar zo’n beetje alles wat mijn kleine man op zijn woonkamer-avonturen tegen komt.

Maar het meest schrikbarende vind ik nog wel, hoe muisstil hij is, als hij dit doet. Als een ware ninja manoeuvreert Kas zich door het huis om kattenkwaad uit te halen. Het is een echte ‘stealth baby’, die zonder enig geluid zijn mission impossible uitvoert. Ik draai me drie seconden om en hij heeft het voor elkaar om zich doodstil van de ene naar de andere kant van de kamer te verplaatsen.

En als ik dan druk bezig ben op mijn computer en die akelige stilte weer waarneem, besluit ik af en toe om net zo stil op mijn kousenvoetjes zoonlief te betrappen. En dan zie ik hoe hij als een echte roomse paus onze voordeur met de wc-borstel doopt om vervolgens heel zoet door het onderste raampje naar de wereld daarbuiten te staren. En als ik dan vraag “wat doe jij daar?”, draait hij zich met een grote grijns om. Een grijns die duidelijk maakt dat hij heel goed weet dat hij iets doet wat niet mag. Een grijns die ik niet kan weerstaan, waardoor ik hem meteen al zijn overtredingen en misdrijven weer vergeef, waarna hij gierend en gillend op een speedy-gonzales-tempo wegkruipt om te ontsnappen aan de kietelstraf..Een heerlijk geluid, na die onheilspellende stilte..