Gestolen momentje

Het is kerstavond en de grote wijzer van de klok is de twaalf gepasseerd en de kleine wijzer wijst op de twee. Bij het zwakke licht van de kerstboom zit een klein jongetje in een witte slaapzak met grote ogen naar de trommel met vers gebakken kerstkoekjes te kijken. Terwijl zijn handjes beide kanten van de trommel vastgrijpen, kijkt hij mij met een vragende blik aan. “Toe maar” zeg ik, waarna hij twijfelend zijn rechterhandje in de trommel laat verdwijnen. Zo veel koekjes om uit te kiezen en eigenlijk zou hij ze allemaal wel willen proberen.

Daar zaten we dan aan de grote tafel met zijn tweeën. Hij een fles melk en een trommel met koekjes en ik een glas rode wijn dat ik wel verdiend had na mijn gesloof in de keuken. De rest van de wereld sliep en heel eventjes leek het wel alsof de wereld van ons was. Bijna stiekem genoten wij ’s nachts van de geneugten van het leven en van elkaars gezelschap. Met een grote glimlach nam kas nog een hapje uit het tweede koekje terwijl ik aan mijn wijntje sipte.

Kas heeft wel vaker dat hij midden in de nacht een klein speeluurtje in last. Ik hoor hem dan af en toe hele verhalen vertellen tegen zijn knuffels en stiekem om zijn eigen grapjes lachen. Hij huilt nooit en valt dan vanzelf weer in slaap om de volgende ochtend met goede moed weer te beginnen. Op kerstavond stond ik in de keuken en terwijl ik net de laatste koekjes van de bakplaat afschoof hoorde ik over de babyfoon een klein stemmetje een hele monoloog voeren. Klaarwakker was hij, toen ik de deur van zijn kamertje voorzichtig open deed. Ik kon hem gewoon niet laten zitten daar in zijn bed, met die pretoogjes, dat warrige haar en het winnie de poeh dekentje stevig in zijn armen geklemd. Zeker niet terwijl ik wist dat er beneden verse en warme koekjes op hem lagen te wachten.

Wat heb ik genoten van ons momentje. Een gestolen momentje in het hust van de nacht. Terwijl de rest van de Nederland in duister was gehuld deelde wij bij het schemerlicht een kleine geheimpje. Met twee koekjes een fles melk achter de kiezen voegde we ons dan uiteindelijk ook bij slapend Nederland al dromend over de vele gestolen momentjes die we nog met elkaar zullen meemaken.