Sinterklaasavond

Nu Kas de twee gepasseerd is vonden we het tijd om het fenomeen Sinterklaas te introduceren bij onze kleine man. Dit werd de eerste keer dat we bewust ons best deden om die oude man, met witte baard, rood gewaad en zijn werkfunctie te omschrijven. Hoewel de rest van Nederland verwikkeld was in een verhit debat over Piet, zijn uiterlijk en zijn potentiele make-over, waren Kas en ik vooral in strijd over de winterpeen en of deze in of naast de schoen moest en of hij dan voor Kas of de schimmel van Sint was. Ons toonbeeld van onschuld was zich überhaupt niet bewust van enige controverse en verkondigt doodleuk bij het Sinterklaasjournaal “Mama...kijk! Kerseman!”

Vrijdag middag moest ik nog wat ‘noodshoppen’ en dus verbleef Kas al bij mijn moeder die zich stond uit te sloven in de keuken op de hapjes (lees: lopend buffet). Dit jaar waren de cadeautjes ook al van te voren afgeleverd door Piet en deze stonden als een groot hoop in de hoek van de kamer van mijn ouders te wachten. Dit bleek wel een enorme uitdaging voor Kas die met zijn zoetse stemmetje aan zijn oma vroeg “Oma? kootje? Auto in?” Toen hij hoorde dat hij toch echt moest wachten op andere opa, oma en papa en mama met uitpakken, werd het de kleine man iets teveel.

Al die cadeautjes die hij nog niet mocht uitpakken leidde tot een ware meltdown naast de gigantische pakjesberg. Toen wij eenmaal aan kwamen, rende hij als Usain Bolt richting de cadeautjes en stond zowat te springen naast de berg terwijl hij riep; “MAMA...KOOTJE! KIEZEN UIT!”

Niet snel daarna mocht hij het eerste cadeautje uitkiezen wat meteen een totale desillusie bleek te zijn; Woezel en Pip-hemden en een auto-pyjama. Nadat het papiertje er met grof geweld afgescheurd was, keek hij er een keer met afkeurende en beteuterde blik naar en vroeg vrijwel direct: “Kootje? Ande? Kiezen uit?”. Ongetwijfeld op zoek naar die oh-zo-gewilde auto's. 

Aangezien wij meer speelgoed hebben dan een gemiddeld weeshuis, stond er op het sinterklaas-verlanglijstje dit jaar vooral praktische cadeaus. Zo heeft hummes een nieuw dekbed en kussen gekregen, nieuwe hemden en pyjama’s, een dekbed-overtrek en sokken. Maar gelukkig was daar ook de duplo graafmachine en de radio-grafische bestuurbare auto. Na een tijdje had Kas ook de cadeau-etikette door en riep na het openscheuren van elk cadeau “OOOOoohhhh...MOOOI!!!!!” om zich na luttele seconde weer te storten op het volgende cadeautje.

Maar ook papa en mama zijn niet vergeten. Naast heerlijke chocolade letters, een nieuwe föhn en parfum, kregen wij een fantastische foto van ons allermooiste geschenk ooit (gemaakt door de oom van mijn vriend)

Kortom; een fantastische, geslaagde, traditionele avond die we met alle liefde de komende jaren zullen vieren!