Nee, ik geef geen borstvoeding
Als je de titel gelezen hebt en je voelt je vingers meteen jeuken om een prachtige reactie over de geweldige voordelen van borstvoeding achter te laten, wil ik je adviseren om de rest van de blog niet te lezen.
Ik kom er eerlijk voor uit. Ik heb vrij snel in de zwangerschap gekozen om flesvoeding te geven. Waarom? Gewoon, daarom. Ik kan een miljoen excuses bedenken waarom ik geen borstvoeding geef, maar de waarheid is “Het voelde niet goed”.
En dan hoor ik jullie denken: “Hoe kan iets wat zo natuurlijk is nou niet goed voelen?”. En daar moet ik jullie een antwoord schuldig blijven. Waarom ik me er niet prettig bij voel weet ik niet, maar van het idee dat mijn zoontje na de bevalling gretig aan mijn tepel zou zuigen, gingen mijn nekharen recht overeind staan. Begrijp me niet verkeerd, als er niet een goed alternatief zoals flesvoeding zou bestaan, had ik me er heus wel over heen gezet. Maar op flesvoeding wordt hij ook echt wel groot en ik zie mijzelf (een flesvoedingsbaby) als een verlicht voorbeeld van hoe het ook kan: 1.83 en blakend van gezondheid.
En hoewel ik had aangegeven bij de VK geen borstvoeding te willen geven, bleef ze me folders geven over borstvoeding en op me inpraten om het toch in ieder geval te proberen. Als de visite kwam en ik een flesje ging maken, kreeg ik een rare blik en de vraag “Geef je geen borstvoeding?” en vervolgens een hele preek over hoe goed borstvoeding is, waarbij ik altijd het gevoel had me te moeten verdedigen. Ik heb van alles bedacht, want het antwoord “het voelt niet goed” volstaat gewoonweg niet.
En ik heb een enorm respect voor vrouwen die wel borstvoeding geven. Maar ik sta nog steeds 100% achter mijn keus en ik zou het zo weer kiezen. Wat een verlichting is het om vriendlief ’s nachts een duw te geven en te zeggen “Kaspar heef honger, maak eens een flesje” en niet in onzekerheid te zitten of zoonlief wel genoeg gedronken heeft. Ik heb geen horrorverhalen over tepelkloven, slechte melkproductie en het eerste tandje dat op mijn tepel wordt uitgeprobeerd.
Maar waarom schrijf ik nu deze blog? Omdat ik vind dat het ook wel eens gezegd mag worden. Ik schaam me niet voor mijn keus voor flesvoeding. Die keuze maakt mijn geen slechte moeder, en ook ik wil het beste voor mijn kindje. Het is tevens een oproep aan alle moeders hier op babybytes. Zullen we gewoon in vrede leven met elkaar. Ik zal niet vies naar jullie kijken als je die witte uier uit de bh trekt en je kind aanlegt, als jullie niet vol walging en met opgetrokken neus naar mijn supersonische fles kijken.
reacties (0)