Met grof geweld

Ik leef in een mannenhuishouden. Twee katers en één reutje (allemaal jeweetwel-varianten) één volwassen man en één mini man. Ik ben een klein eenzaam eilandje oestrogeen in een zee van testosteron en dat is te merken. Niets blijft schoon en niets blijft heel. Er is geen hondenspeeltje dat het langer dan een dag uit houdt, als ik een nieuwe luchtverfrisser koop die beweging detecteert, wil meneer Panini hem het liefst per direct demonteren om te zien hoe het mechanisme werkt en het gereedschap vliegt mij vaker om de oren dan meneer panini wil toegeven.

Ik had het dus eigenlijk ook wel kunnen weten. Het kon niet als een complete verrassing komen en toch sta ik elke keer weer te kijken van het destructieve gedrag van onze kleine man. Alles wat hij in de mini handjes krijgt wordt met grof geweld getest op duurzaamheid en weerbaarheid. Eerst probeert hij het uit elkaar te trekken en met een rood hoofd plukt hij verwoed met die kleine klauwtjes aan het voorwerp. Als het toch enige weerstand bied is het volgende wat getest word, het geluid wat het maakt als je er heel hard, mee op tafel slaat. Na een kakafonie aan kleine gilletjes en gebonk wordt er gekeken hoe het voorwerp een val van ‘pak hem beet’een meter overleeft. Het is alsof je naar een meubel test van de Ikea kijkt..Zo’n apparaat in een vitrine kast die 100.000 keer zitten en opstaan in de Poang stoel demonstreert.

Gelukkig is ons meubilair iets robuuster dan de gemiddelde Ikea variant. De tafels zijn van steigerhout en destijds uitgezocht op levensduur met het zicht op een roedel wilde kinderen. Een krasje, vlekje en deukje in het steigerhout geeft juist karakter (hopen wij). In onze pre-kinder tijd vertelde een collega van vriendlief dat hij een nog zo’n gigantische oude tv uit de prehistorie had. Hij ging geen geld investeren in een nieuwe flat-screen aangezien zijn kinderen de gewoonte hadden om de teletubbies met de afstandsbediening van het scherm te willen slaan. We konden er toen nog smakelijk om lachen en ondertussen alleen nog maar weemoedig mee knikken. Er zullen helaas nog heel wat spullen sneuvelen en ik moet misschien toch maar eens opzoek naar een goede inboedelverzekering.