Kiekeboe en de rest van de trukendoos

In een redelijk korte tijd leert onze kleine knul ineens zoveel. Sinds 2 weekjes doet hij zelf kiekeboe zodra ik vraag “Waar is Kas?”. Als hij een speeltje in zijn handen houdt  brengt hij dat met beide handjes naar zijn ogen en houdt het voor zijn gezichtje om er dan stiekem onder door te gluren of wij wel kijken. Als we dan oogcontact maken kijkt hij snel naar beneden, want ja: Als ik mama niet kan zien, kan mama mij ook niet zien. En het wordt helemaal mooi als ik dichter bij kom en hem begin te kietelen. Verder kan hij zwaaien als wij “Dagdag” zeggen, of naja zwaaien, het is meer druk met zijn armpje op en neer slaan. Daarnaast kan hij een soort van High five, waarbij hij met zijn kleine vuistje tegen onze hand aanslaat en we worden beloont met die prachtige glimlach. Ik verbaas me over de snelheid waarmee hij dingen in zich opneemt en hoeveel hij onbewust toch mee krijgt

Tevens wordt er ook een heel blik aan toneel talent opengetrokken. Als het hem niet naar zijn zin is wordt er nu een hele act opgevoerd. Hij blaast zijn onderlipje naar buiten “puhh, puhhh..puhh” en knijpt zijn oogjes fijn en zijn gezicht loopt rood aan. Als er een Oscar bestond voor de allerjongste onder ons, zou Kas zeker een nominatie krijgen.

Verder doet onze kleine vent het zo goed. Hij eet als een beer en slaapt heerlijk door. Hij heeft een klein ochtend humeurtje, maar tegen de avond is het een waar feest en net voordat hij naar bed moet, kunnen we nog heerlijk gieren en knuffelen. We zijn nog steeds zo trots op hem. Ik ben heel benieuwd hoe groot hij nu is en hoeveel hij weegt. Binnenkort mogen we de gang weer maken naar het cb. Helaas wordt deze gang ook weer vergezeld met een aantal prikjes. We zullen het dus wel zien