Ik heb een aantal jaar in het buitenland gewoond, en hoewel ik het heerlijk vond, zo zaligmakend is het niet hoor. Het is zeker geen 'constant vakantiegevoel'. Je moet gewoon je huishouden doen, je boodschappen, werken. Waarom zou je daar niet hoeven werken, je hebt toch gewoon inkomen nodig? Zelfs als je geen hypotheek hebt, er zijn gewoon vaste lasten.
Een warmer klimaat is fijn, maar ook eentonig. Ik miste de seizoenen best wel en genoot enorm van de kou als ik in NL op vakantie was. En ik was het na een paar jaar best zat om het altijd warm te hebben en plakkerig te zijn. Het wordt heel snel heel gewoon, dat mooie weer.
En net zoals in NL, alle leuke of mooie dingen in de buurt daar maak je eigenlijk minder gebruik van dan je zou denken. Als je vlak bij een strand woont, ga je echt niet elke dag. Want je kan morgen ook nog wel, dat idee. Mensen die in NL bij een bos of water wonen, gaan ook niet elke vrije minuut.
Een heel sociaal leven achter je laten en iets nieuws opbouwen, dat duurt best lang. Je hebt ineens helemaal geen mensen om je heen die je echt kent, en die jou kennen. Voor mij voelde dat best eenzaam soms, alleen maar oppervlakkig contact in het begin. Zeker als je niet werkt, is het soms echt zoeken naar contact. Vriendschappen in Nederland overleven de afstand ook niet altijd. En je bent enorm op elkaar aangewezen, je zit daar met zn tweetjes of je gezin echt in een bubbeltje. Ik heb flink wat relaties zien stranden, omdat de partners ineens erg op elkaar aangewezen waren en kleine dingen die er in NL al waren daar plots heel groot werden.
Een land waar je goedkoper leeft, is vaak een land waar je ook inlevert. Op onderwijs, op zorg. Nederland kan een land vol regels zijn, maar het is hier echt goed op orde.
De taal niet (goed) spreken kan heel lastig zijn. In veel landen kun je niet op Engels of Nederlands terugvallen, en je niet kunnen uiten maakt het contact leggen soms heel moeilijk. Je bent toch anders, als je je grapjes niet kunt maken of gesprekken maar half meekrijgt.
Een relaxte mentaliteit is heerlijk, maar de keerzijde is dat je vaak niet van afspraken op aan kan en werkelijk alles zes keer zo lang duurt als je zou willen. En dat vaak winkels en zelfs instanties net zo 'laks' zijn en zaken niet op orde hebben.
Tot zo ver de 'klachten'. De leuke dingen: een ander land en een andere cultuur ontdekken en je daar thuis voelen, is heel bijzonder. Wij vonden met name de andere mentaliteit en de sfeer erg prettig, we voelden ons er erg thuis. Wij werkten beiden, maar het ritme was vroeg op en vroeg klaar, dus we sloten dan de dag op het strand af, of met de hond er uit naar de zonsondergang kijkend (die daar spectaculair is). De hele dag zon doet iets fijns met je gemoedstoestand. De kleine sociale bubbel heeft als voordeel dat het ook heel fijn is om zo samen te zijn. Je hebt weinig sociale verplichtingen, dat voelt heel vrij. Nieuw zijn in een ander land, een gemeenschap doet ook iets met je ontwikkeling, je kijk op mensen, ik vind dat echt een verrijking. Hoe zij daar bijvoorbeeld met ouderen en kinderen omgaan in een gemeenschap, hoe zij bij overlijden een leven echt konden vieren, hoe zij 'live and let live' écht toepassen, ik vond echt mooi en heb er dingen van meegenomen.
Wij hebben er voor gekozen terug naar Nederland te komen omdat wij niet oud willen worden/zijn in een land waar we op de zorg enorm moesten inleveren. En voor de kinderen wilden we het onderwijs hier, en toch niet voor altijd zo ver van onze familie. Als zie hoe ze hier makkelijk buiten spelen en naar vriendjes fietsen, dat kon daar echt niet. En alle sport en mogelijkheden hier, dat was daar ook heel beperkt. Nederland heeft hen (en ons) veel te bieden. Maar als je je eenmaal thuis voelt op een andere plek op de wereld dan blijft het altijd wel een beetje kriebelen.
reacties (47)