Niet blij! beetje dan....
WARNING: Voor de dames die en opbeurende blog nodig hebben, aub lees niet verder.
Waarom kan nu nooit eens een keer wat meezitten.....
Oke, ik mag niet klagen maar je weet wel ....
Al 2 jaar lang loop ik met evenwichts klachten, en het is een lange tijd minder geweest, maar het is sinds vorige week woensdag terug. Heviger dan ooit. Ik kan bijna niet recht staan, moet me vasthouden aan tafels en rekken.
Het leven bestaat tegenwoordig alleen nog maar uit zorgen, stress en ziekenhuis.
Afgelopen maandag een foto laten maken van mijn nek, hierdoor kunnen ze kijken of er wellicht wat afgeknelt zit.
Het is de triljoenste foto die te trouwens maken maar nu eindelijk van mijn nek. Eerst dachten ze dat het een hersentumor was omdat ik zwart en wit (! ja kun je het voorstellen) voor mijn ogen zag.
Als hier alles goed blijkt te zijn wordt ik voor de miljoenste keer weeer doorgestuurd naar een neuroloog.
Vanmorgen had ik goede wil en ben ik naar het werk gegaan, (was sinds vorige week donderdag niet meer geweest). Maar het ging echt niet, een collega heeft mij naar huis gebracht. Ik draaide en kon niet mijn werk doen.
Dus zit ik nu weer thuis. Ik word er echt niet goed van, waarom kan ik gezond zijn, normaal leven lijden.
Natuurlijk weet ik dat er ergere ziektes zijn, met de dood als gevolg.
Maar een leven met evenwichtsziekte is ook geen pretje, kan ik je vertellen.
Het onzekere over je eigen lichaam, niet weer weten welke beweging nu wel of niet goed is, vreselijk.
Zeker in deze tijd, is het lastig om je ziek te melden, want voor je werkgever is het zo: breng je geen geld op voor mij dan hebben we jou niet nodig. Gelukkig heb ik een vaste aanstelling, en kunnen ze niet zoveel.
Maar je hoort het wel aan de stem dat ze er niet blij mee zijn.
Oke en nu het andere nieuws.....
Belde mijn man net op, om te vertellen dat we oom en tante worden.
Mijn schoonzus is zwanger, en ze zijn pas net getrouwd.
Ontzettend leuk voor hun, maar hoe oneerlijk is het leven verdeeld.
Ze is een schat, en vind het TE leuk dat ik tante wordt. Pfff maar dit kan ik er niet bij hebben.
Heb even gehuild en me HEEL echt HEEEL zielig gevoeld, maar het gaat nu wel weer.
AUB POSITIEVE ENERGIE NODIG!
ps. misschien iemand ervaring met evenwichts klachten????
reacties (0)