Echo #2

Hallo lieve dames,

Een vriendin van mij zei een tijd geleden tegen mij: na regen komt zonneschijn.
Die zonneschijn is er zeker gekomen, en ik probeer dit ook altijd door te geven aan vrienden die het moeilijk hebben. De tijd dat ik in onzerkerheden zat, dieptepunten en frustrerende hopeloze maanden lijken in 1 klap vergeten.

Vandaag hebben we de tweede echo gehad, en het was weer zo'n mooie gebeurtenis.
Er zat een heeeeel jonge stagair bij en de vrouw die de echo maakte vertelde daarom ook een heleboel.
Hartstikke leuk joh.
Baby lag lekker te slapen, we zagen wel een kloppend hartje, dus ik vroeg, is het normaal dat de baby niet beweegt.
Terwijl die vrouw vertelde dat in dit stadium het normaal is dat de baby eigelijk veel stil ligt,
begon de baby toch te bewegen joh, helemaal uitsloven, handjes heen en weer wapperen buikje omhoog, omdraaien. Echt waar ik heb liggen genieten daarzo. Geweldig.

Toen ging ze de baby opmeten, en kwam na berekening op 10 weken en 6 dagen!
Huh!!! Dat betekend dat ik morgen 11 weken ben!?
Gisteren nog 10 weken, morgen 11 weken, tjonge jonge wat gaat die tijd hard!
En ik vind dat helemaal niet vervelend, om een die dagen vooruit gezet te worden hihi.

We hebben besloten om bij het ziekenhuis te blijven, als we toch naar de verloskundige willen kunnen we dat nog veranderen.
Volgende week maandag hebben we de combinatie test. Vandaag bloed geprikt, volgende week nekplooi meting.
Ook wordt er bij de 20 weken echo extra gekeken naar hartafwijkingen. En die hebben we op 14 februari. Mooie datum! Er is vandaag echt een heleboel geregeld en gedaan, heel fijn.

Tot horens.
Liefs Saar