Wauw wat gaat de tijd hard

Vandaag weer de 6e van de maand dus beide kinders weer een maand ouder.
R.edoua.n 30 maanden is al 2,5 jaar niet te geloven soms denk Ik terug aan de tijd dat we in onzekerheid zaten of we wel of niet zwanger zouden zijn en of het wel zou lukken. Ondanks het verdriet wat je daarvan hebt ben ik dankbaar ook die fase mee te hebben gemaakt.
Ik ben zo trots op hoe hij zich ontwikkeld hij praat al zo goed en krijg bij peuterspeelzaal complimenten dat hij zo netjes is. Alstublieft, Dank je wel, mag ik... etc zo trots als een pauw *bloos*
Ook neemt hij zijn taak als grote broer heel serieus L.aila is zijn princesje!
Dan wordt hij in de ochtend wakker en slaapt L.aila nog : 'Mama waar is mijn prinsesje? '
Oh wat smelt ik daarvan. Als L.aila zich bezeerd dan wordt hij boos op de grond of de tafel die haar 'pijn' hebben gedaan. Zo cute.
Maar ondanks de weinige suikers die hij krijgt gewoon om het feit dat mijn man diabetes heeft en ik suiker intolerantie er gewoon geen suikers in huis zijn. Is R.edouan wel een stuiterbal. Maar dat zal wel aannemen (hoop ik :wink )

L.aila is vandaag 13 maanden en wat ze zeggen is echt waar bij een tweede gaat alles dubbel zo snel. Ongelofelijk soms lijkt het gisteren dat ze geboren is. Maar wat is ze toch ineens veel veranderd. Ze is lang baby geweest maar sinds dat ze 10 maanden is sinds dat ik gestopt ben met bv is ze ineens baby af
Ze loopt sinds haar eerste verjaardag en dat vind ze zelf helemaal leuk.
Prachtig. Ze zegt een paar woordjes mama papa die daar poes (poe).
Ze begrijpt al wel wat ik zeg heel bijzonder als ik zeg wil je een flesje melk dan loopt ze naar de koelkast.

En zo huppelen we lekker door.
Liefs Saar