Waarom neem je een kindje dat slecht slaapt en veel huilt mee naar de camping?? Dat is toch vreselijk voor iedereen? Je zoontje, jullie als ouders en de andere campinggasten... Is misschien een beetje andere discussie, maar misschien wel een tip: als je een gevoelig kindje hebt de komende maanden (jaar) zorgen voor veel rust. Niet te veel van jezelf verwachten, niet te veel moeten. Campingvakantie of andere dingen die je normaal altijd deed kunnen over 2 jaar wel weer!
Bij je in bed nemen? Hier sliepen ze dan zo verder
Heeel herkenbaar. Pas na 20 maanden begon onze dochter eindelijk af en toe met doorslapen. Daarvoor ook elke nacht gedoe, veel wakker en willen knuffelen en melk etc.
Wij waren zo uitgeput rond die leeftijd dat we om en om een nacht elders sliepen. Dat is mijn advies. Zo zijn wij erdoor gekomen. Vanaf 10 maanden ook in ons bed genomen. Vanaf 20 maanden ging het beter en slaapt ze weer in haar eigen bed.
Nu met 2,2 jaar slaapt ze vaker door dan niet en slaapt ze zelfstandig in. Dus het is dus een fabeltje dat een kind in je bed nemen nog jaren problemen geeft ;-)
Dit gedrag herken ik van mijn zoontje. Eigenlijk de enige echte oplossing was dat hij bij ons in bed lag. En úrenlang naast zijn bedje zitten. Het is wel overgegaan:) vanaf een jaar of 3
Rond die leeftijd kreeg mijn zoontje een enorme reuzenbeer. Vanaf het moment dat hij die een keer mee wilde nemen in bed (ledikantje propvol) sliep hij veel en veel beter. Ondanks dat hij gewoon 1 vertrouwd knuffeltje en een speen altijd had. Inslapen ging stukken beter. En we gingen van 6x wakker naar 3x wakker per nacht. Ook kreeg hij met 15 maanden al een dekbed voor geborgen gevoel. (Dat raad ik niet aan, het advies is niet voor niets vanaf 2 jaar pas. Ivm veilig slapen. Maar als je kind er wel goed mee om kan gaan in z'n slaap is het een optie om te overwegen. Hij sliep bijvoorbeeld vaak voor 2 uurtjes in ons bed alleen, lag altijd netjes met ons dekbed onder z'n kin. Hetzelfde geldt voor een grote knuffel.)
Een gewone deken én slaapzak allebei gebruiken is ook een optie. Wordt niet geadviseerd maar is wel minder "not-done" dan een dekbed geven. Een onesie ipv pyjama deed hier ook wonderen. En voor nu ook gewoon de tijd geven om weer te wennen na de vakantie.
Is waarschijnlijk weer wennen. Dat zou ik nog heel even tijd geven. Vind wel dat ie heel veel slaapt over 24 uur maar dat heeft ie wellicht nodig? Vind ik altijd lastig vergelijken want je hebt kids die veel slaap nodig hebben en weinig ..
Je was vorige week nog op de camping, niet gek dat het nu dan weer minder gaat. Geef het nog even tijd, dan zit je weer op hoe het voor de vakantie ging. Ik zou nu nog niet veel veranderen maar juist aan de vertrouwde routine vasthouden.
Je zou daarna over kunnen naar 1 slaapje op de dag.
En stel je er in de avond op in dat je er elke avond een uur bij zit. Dan valt het soms mee en soms niet. Wissel het zoveel mogelijk af, de ene avond is voor jou en de andere voor je partner. Zorg dat je zelf voldoende slaap krijgt, dus duik er regelmatig vroeg in.
Ik zou zeker nog de dutjes houden.
Heb je een vast slaapritueel? Dus bijv schone luier, pyjama aan, boekje lezen, flesje melk, liedje zingen en slapen.
Muziekdoosje aan.
Klein nachtlampje.
Knuffeltje oid
Slaapt hij bij jullie of op zijn eigen kamer?
Als hij bij jullie slaapt, zou ik z'n eigen kamer gaan proberen. Evt het bedje op een andere manier neerzetten.
Heeft hij geen last van (verborgen) reflux?
Zet het bedje eens wat schuin en kijk of dat een oplossing is.
Verder voor je eigen mentale toestand..
Laat je zoontje eens elders slapen, zodat je een nacht even kan bijtanken en geen gehuil hoort. Het huilen van je eigen kind komt zo intens binnen! Sterkte!!
Bij jullie op de kamer of zelfs in bed leggen? Wij doen aan co sleeping en daarmee bespaar ik mezelf echt een hoop ellende en komen we allemaal aan meer slaap toe. In elk geval veel succes en sterkte. ❤
Heb je hem wel eens tussenin gelegd? Onze jongste dochter gaat richting de 1,5 en ze heeft laatst voor het eerst 2 nachten doorgeslapen. We gaan 's nachts geen strijd aan. Ook met de oudste nooit gedaan. Jongste heeft nog behoefte aan een fles in de nacht. Nu lijkt het dus minder te worden, aangezien ze laatst 2 nachten door heeft geslapen. Daarna valt ze gelijk weer in slaap. Als er toch iets is, dan tussenin. Dan slaapt ze eigenlijk vrijwel altijd ook weer verder. Op werkdagen ga ik vroeg naar bed, zodat ik wat meer energie heb. Misschien is dat nog een idee?
Hier ook gehad. Duurde 5 maand en toen was het over
Wij hebben wel eens laten huilen
Misschien ook x proberen en dan maar maar x braken. Wellicht schrikt hij hier van ?
1 lange slaap laten doen ? 11 tot 14 ofzo?
Stel je voor dat het kind nabijheid mist, hoe traumatisch moet het dan zijn dat je m laat huilen tot aan braken toe. 😧😔
Eh nou hebben mijn kinderen nooit wat van gekregen dat huilen. Overdag krijgen ze genoeg aandacht en liefde. Je kan ook watjes maken van je kinderen hoor.
Braken gaat wel ver, maar sommige kinderen kunnen ook op commando braken als ze iets niet zint.
Wij hebben dit ook gehad. Periode rond 1 jaar vond ik het aller zwaarst! Niet te troosten. Ik had er ook echt een soort trauma van, gelijk een dikke stress reactie als het gehuil weer begon.
Wij hebben op een gegeven moment een matrasje naast het bed gelegd. Zodra het huilen begon zijn we er zelf naast gaan liggen. Dan was het gelijk goed. We konden daar zelf comfortabel doorslapen. Dit gaf ons echt een stuk minder stress en we zijn van plan om dit weer te doen als de volgende baby deze fase ook gaat krijgen.
En ja, het is uiteindelijk vanzelf over gegaan. Bij ons was dit rond 1,5…
Ik zou zeker nog niet overgaan naar 1 slaapje. Naar 1 dut over rond 1 jaar vind ik echt te vroeg. Wel zou je evt kunnen kijken of je de ochtend slaap iets vroeger kunt doen. Van 9 tot 10 en dan van 1 tot half 3 naar bed?
Succes! Het komt goed!
Ik zou nu niks veranderen aan slaapritme. Hij moet mogelijk weer wennen na een week op de camping en nu weer thuis.
Mijn oudste zoontje is eigenlijk exact zo. Die kan ook niet tegen de veranderingen. Wij hebben ook 1,5 jaar lang elke nacht eruit gekund. Uiteindelijk werd ik weer zwanger, tweeling, en kon ik hem niet meer in het ledikantje leggen. Toen hebben we hem bij ons in bed genomen, ook zodat we nachtrust kregen tijdens de zwangerschap en dat ging heel erg goed. We wilden dat eerst echt niet, maar uiteindelijk was dat de beste oplossing. Hij miste nabijheid en later bleek dat hij ook de vrijheid van een peuterbed erg fijn vond. Hij kruipt er niet uit maar dat het kan vindt hij fijn. Dus die hebben we vanaf 1,5 jaar ook gekocht en sinds toen slaapt hij door.
Ik herken het dat je die spanning begint te voelen en er wakker van gaat liggen. Ik had ook elke avond, want in de avond was het vaak ook al drama, dat ik zodra ik hem hoorde al spanning in mijn lijf voelde. Door die veranderingen, bij ons in bed en peuterbed en het voor onszelf makkelijker maken, dat heeft mij mentaal goed gedaan.
Ik vind dus wel dat hij superveel slaapt.. heb je het al geprobeerd overdag 1 slaapje? Vanaf half 12/12 uur totdat hij wakker wordt. Zegt niet dat het helpt hoor, ene kind heeft meer slaap nodig op een dag dan de andere, maar de mijne stopte rond een jaar wel met dat 2e slaapje. En savonds ook niet voor 7 uur naar bed. Proberen kan altijd...
Gaat hij wel slapen bij jullie in bed? Ik ben groot voorstander van in je eigen bed slapen, maar om af en toe zelf op te laden was het toch wel fijn. Dan bouwde ik het na een week weer rustig af.
Je zit in een cirkel, jouw emotie is voelbaar en door dat je er tegen op ziet en moeite mee hebt neem je dit mee de slaapkamer in. Probeer een ander slaap ritueel, probeer miss meer connectie te maken voor het slapen en tijdens die momenten.
Bevraag je zelf!
Wat maakt het dat je niet wil praten en enkel één zin zegt? Wat triggert jou dat je zegt wakker liggen en wachten tot? Hoe ga jij vtv die kamer binnen mentaal? Wat zou je anders kunnen doen? Welk advies zou je zelf een ander gegeven hebben?
Ik zeg altijd dat een kind het moeilijk heeft en het ons niet moeilijk wil maken. Kinderen zo klein communiceren door schreeuwen huilen etc. Wij kunnen onze emoties reguleren en vaak ook niet en dan kunnen wij nog praten, nagaan voor die kleintjes.
Goede vragen, thanks. Heb een postnatale depressie gehad na de geboorte waar ik gelukkig van hersteld ben. Maar ik merk dat ik nu weer onrustig wordt omdat ik voel dat ik het mentaal zwaar heb. Emdr gehad op het huilen van hem, wat goed heeft geholpen. Ik krijg nu geen paniekaanval meer als hij huilt, maar het huilen blijft wel een trigger.
We proberen het voor hem zo voorspelbaar mogelijk te maken, het bedritueel. Inslapen gaat heel goed. Is dus echt doorslapen wat moeilijk gaat.
Door slapen moeten ze leren en ene kindje kan dit sneller dan de ander! Vaak is ongemak op het gedrag van ons kind een onderliggend probleem bij ons en in jouw geval dus een trauma.
Probeer rustig te blijven, miss oordoppen in om prikkels minder binnen te laten komen. En voor je binnen stapt tot 10 tellen en merk je dat je op een punt komt dat je emoties voelt opkomen stap uit de situatie.
Net 1 is echt wel jong voor 1 dutje, dan heb je kans dat hij oververmoeid gaat worden. Wat vervelend zeg! Hoe lang zijn jullie nu terug? Hopelijk is het weer even wennen aan het ritme en slapen thuis.
En bij jullie op de kamer? Dan hoef je er iig niet steeds uit. Ons dochtertje van 6 maanden ligt ook nog naast me in haar ledikant. Blijft voorlopig nog wel denk ik. En voor mijn zoontje van 3,5 hebben we een tweepersoonsbed besteld omdat hij vaak slechte nachten heeft. Dan kan een van ons er naast gaan liggen indien nodig. Ik ben altijd vrij makkelijk daarin, als we maar slapen. Maakt me niet uit hoe en met wie.
Het is lastig om een goed ritme te vinden. Onze jongste is net even iets ouder, maar is niet zo'n slaapkop als haar broer en zus. Maar ik zou het ochteneslaapje stoppen. Proberen met afleiden en spelen te rekken tot 12u en dan na het broodje en drinken naar bed. Probeer dit voor een paar dagen.
reacties (21)