Out in the open..
Terwijl ik letterlijk het pad der juiste woorden probeer te bewandelen, merk ik dat de vooroordelen van de gemiddelde mens mij hard tegen houden om toch wat meer out in the open te gaan.
En toch, toch doe ik het.
Niet alleen voor mijzelf, maar ook voor ieder ander die tegen onbegrip aanloopt of op zoek is naar zijn/haar antwoord. En ook omdat jullie mij eigenlijk niet anders kennen als raising awareness for things.
Begin december 2023 vielen er naar lang testen de puzzelstukje van mijn brein in elkaar.
De diagnose die zoveel verklaring gaf voor mij en ook letterlijk een last deed afvallen van mijn schouders.
Eindelijk weten waarom vormen van therapie maar tijdelijk hun werking hadden, eindelijk weten waarom die loop van burn-out steeds maar bleef rondgaan...eindelijk steeds meer begrip voor alles, want ondanks dat het de juiste therapie was voor de angststoornis en complexe trauma (welke er ook gewoon naast blijven staan), was het niet juist gericht op mijn brein.
Kortweg een enorme bevrijding...maar wow wat heeft het lang de tijd gekost om hier te komen.
Te komen op het punt waar ik nu ben, het pad naar zelfacceptatie en ontmaskeren, het besef dat het goed is en dat ik echt niet aan de norm hoef te voldoen, voornamelijk omdat het niet goed is voor mij, maar ook omdat ik heus genoeg enorm sterke punten en krachten heb.
Het leren dat een paniekaanval eigenlijk geen paniekaanval was/is maar intense over stimulatie, dat het uiteindelijk door alles wel een enorme trigger kan zijn waar ik in kan schieten, dat overgevoeligheid voor geuren en bepaald geluid en licht gewoon bij mij hoort, dat de vermoeidheid er echt bij hoort evenals het slechte slapen, maar ook het besef dat gebeurtenissen uit het verleden daarbij horen.
Flink wat realisatie in de afgelopen periode dus, welke ook flink overweldigend kan zijn en ook zeker is.
Maar het hoort erbij en ik ben nog steeds gewoon ik, niet meer niet minder.
Ik ben autistisch en dat is gewoon helemaal prima. 
reacties (30)