Ingreep

Al sinds jaar en dag kan P. haar duim van haar dominante hand niet volledig strekken.
Haar "gekroken of niet-toppie duim" zoals ze deze altijd noemt.
Ze heeft er eigenlijk geen last van, maar toch hadden we de stap maar eens naar de huisarts gezet.
Deze verwees ons door naar de plastische chirurg.
De vrijdag voor de vakantie stond de eerste afspraak.
En eigenlijk werd al vrij rap duidelijk dat dit een veelvoorkomende afwijking (ben even de naam kwijt) is die relatief eenvoudig te verhelpen is.  Door middel van een ingreep van een kwartier zou ze de duim uiteindelijk normaal kunnen gaan gebruiken. Gezien haar jonge leeftijd wordt het wel een OK afspraak onder narcose.
Bij de balie werd aangegeven dat het nog wel even kon duren, gezien er een flinke wachtlijst is. Dus ergens hielden wij pas rekening met ergens in het nieuwe schooljaar.

Twee dagen terug werd ik gebeld, eind juni is ze al aan de beurt. Vandaag gewicht en lengte doorgebeld en aankomende dinsdag al een afspraak met de anesthetist.
Ze weet "ongeveer precies" wat er gaat gebeuren, en eigenlijk waar ze tegenop ziet is dat ze alleen in het ziekenhuis slaapt. Maar dat hebben we haar al gezegd, papa en mama blijven er altijd bij. En de bedoeling is allereerste van de dag, verkoeveren, kinderafdeling en als ze weer wakker wakker is mag ze meteen weer mee naar huis. Mocht dit door omstandigheden niet lukken zal eentje van ons blijven slapen.

Kortweg een spannend moment, maar goed als het straks gebeurd is en ze weer een "ontkroken duim" heeft.