Hij moet volgens haar het stuk in zijn eigen woorden overnemen en niet kopiëren. Gefrustreerde knul, want enorme woordenschat (was op de basisschool al een bekend gegeven), en hij ziet niet in wat hij verkeerd heeft gedaan, want hij heeft de tekst....stuk voor stuk zelf geschreven. Ik zie zijn geërgerde houding en geef hem aan dat hij haar even moet berichten, aangeven dat het toch echt zijn eigen woorden zijn en hij niet ineen een stuk "simpeler" kan schrijven dan hij het voelt. ,,Mam, ik heb het haar gestuurd en ik ga het niet opnieuw schrijven, want dat gaat ze ook nooit goed vinden, want ze vindt altijd wel iets om boos over te doen.''
Oefff een stukje enorme frustratie richting zijn docente. Ik geef hem aan, wacht nou maar even tot ze geantwoord heeft, desnoods help ik je mee in antwoord naar haar. Maar dat laatste wil ik niet, want hoe stoom je een kind klaar voor de wereld door hem te "pamperen", anderzijds hoor ik zoveel verhalen over betreffende docent....
reacties (17)