14 weken zwanger...en nog altijd misselijk

Ja zoals de titel dus zegt ben ik nog altijd misselijk. Ik ben er niet vanaf met 14 wk zoals bij mijn zoon....maar op naar de 16 dan van mijn dochter 

en hopen dat het dan over en klaar is. Tis niet de hele tijd meer van s ochtends vroeg tot s avonds laat maar rond 16.00 bekruipt het gevoel mij weer 

en het vertrekt niet tot ik s avonds mn ogen dichtdoe om te gaan slapen. Eten helpt niet, water drinken helpt niet. Niks, alleen uitzitten en hopen dat ik

niet echt hoef te kotsen. Soms zit ik het een beetje weg te puffen of ja...hoe moet ik het anders noemen. Doet geen pijn ofzo maar dan concentreer ik mij niet 

zo op het feit dat ik misselijk ben. Dat helpt. Gister stond ik in de kerk tijdens de laatste psalm ook 'pffff pffff' xd...gelukkig stond er een vriendin naast mij

en anders....de meeste in de kerk zijn als familie dus het geeft ook niet zo. Maar ik was misselijk! Ik wilde bijna vragen of ze even aan de kant kon zodat ik naar de 

wc kon. Ik kán dan ook wel kotsen hoor. Maar tis zoooo vies, zooo zuur en je houdt er zo'n pijnlijke keel van over. Dat ik het liever 'wegpuf'  Het is

toch niet dat mijn lichaam er iets uit wil gooien omdat het verrot is of iets dergelijks. Dus in feite heeft kotsen geen nut, dus dat gaan we dan ook niet doen hahaha. Mijn moeder vroeg zaterdag 'kent hij het woord kotsen???!!!'  Ehm ja...dat is mijn standaard woord voor het eruit werpen van gegeten voedsel. Is toch ook veel makkelijker voor een peuter dan overgeven of spugen. Dan heb je al spuug(tuf) in je ook zitten als hij SPPPSSSPPuuug gaat zeggen haha.  Mijn zoontje zei het na aanleiding van wat melk wat hij op de grond had gevonden. Zn zusje krijgt nog een papfles en vindt het leuk om die af en toe tegen de grond te beuken zodat de pap eruit komt. Mijn zoontje dacht in dit geval 'kots' te hebben ontdekt haha. En als hij zegt 'moet kotsen' dan kun je ook maar beter heel hard gaan rennen naar de wc hahaha, want hij weet echt waar hij over spreekt.

Met mijn rug gaat het tot nu toe goed. De lol zal wel weer toenemen als het HCG wordt vervangen door progesteron (zo heet het toch?) Dan wordt alles

weer 'week' en zullen mijn bekken het wel weer te voorduren krijgen. Maar vooralsnog gaat het aardig, op het liggen in bed na en soms zak ik door mn rechterbeen, maar dat is meestal als ik direct vanuit bed de trap af of op loop. Afwachten dus. Ik ga wel naar een andere fysio als het echt weer erg wordt. Wat eigenlijk wel te verwachten is maar wat ik niet hoop.... De fysio die ik had deed weinig anders dan een beetje masseren en toen mn VK deze keer vroeg welke diagnose ik had, bedacht ik mij dat ik nooit een echte diagnose had gehad bij de fysio. En het is echt wel een specifieke wervel...kom...bot wat pijn doet. Hoe kun je dan goede oefeningen meegeven als je geen diagnose hebt gesteld? Het wordt een ander dus.

Met de kinderen gaat het goed; verkouden sinds vanochtend (één of ander vies kind had ze aangestoken op een verjaardag zaterdag..whaha nee grapje)

en dus zitten we weer gewapend met zakdoeken overal, liggen er weer overal propjes (mn zoon doet het graag zelf) en moet er s avonds standaard met luuf gesmeerd worden. Ze liggen nu wel lekker te slapen dus hopelijk voelen ze zich dan weer wat beter straks want ze (vooral mn dochter) waren er wel wat lamlendig van.

Mijn dochter doet dan bijna niks anders dan huilen en piepen zodra ze even niet vastgehouden wordt. Mijn zoon vindt dat dan irritant en gaat dr een beetje achterna jagen...wat resulteert in nog harder gehuil. Ik kan ook nu niet de draagdoek/zak om doen. Want mijn rug gaat goed, maar ik moet er wel voorzichtig mee doen. Bovendien heb ik geen gezin in geknoop en de manduca zit precies bij mijn buik.

Maar goed, hopen dat ze zich iets beter voelt. Ik hoorde haar net even huilen maar ze is weer stil. Ze liggen allebei heerlijk te slapen en ik zelf heb ook even gedut van 13.30 tot 15.00. Heeeerlijk, was ik echt aan toe. Ben daar elke dag rond het middaguur wel aan toe haha en mijn zoon sliep al een poosje niet meer smiddags maar ik heb het gewoon voor 'my sake' weer ingevoerd. Hij pikt het zolang ik hem maar twee boekjes van te voren lees. Na de eerste zegt hij 'Nog een boekje' en dan zeg ik....ga je dan slapen? 'JA!' zegt hij dan en dat doet hij. Gelukkig. 

We zitten met hem wel even in een lastige fase. Lastig voor hemzelf. Ik moet echt in de gaten houden dat hij genoeg fysieke aandacht krijgt. HIj wordt al zo groot dus even oppakken ga ik minder doen, terwijl 'The misses' nog niet loopt ..met 16 mnd ...en ook niet staat, dus die sleep ik overal heen. Ook is 'The Misses' hier een echter entertainer en dat is hij gewoon minder. Dit heb ik al lang geanalyseerd *natuurlijk whaha xd*  dus probeer het in de gaten te houden want hij vertoont regelmatig ongewenst gedrag wat naar mijn idee voorkomt uit het feit dat hij het gevoel heeft minder aandacht te krijgen (wat dus misschien zo is). 

Oh mijn dametje begint te roepen nu, dus ik ga dr pakken haha.

Oh wacht...tis mn zoon die oerkreten uit. Hun stemmen zijn identiek als ze zulke kreten maken.

Ach 'mama ik heb snot'.... ik ga nu dus