Hij is geboren! Bevallingsverhaal

Het begon maandagavond 21.30 , 29 feb. Bij een derde weet ik onderhand wel wat weeën zijn en wat voorweeën/pijntjes/krampen zijn.
Na een stuk of 6 verzamelde weeën om de 10 min en mn man die ondertussen weer thuis was gekomen van een vergadering, kon ik hem melden dat het volgens mij wel begonnen was.
Ik nog even een paar afwachten...nog steeds elke 10 min dus de VK gebeld aangezien de weeën bij mn dochter alleen tot vlak voor het persen ook nog altijd om de 10 min waren maar zo'n 2 min per stuk.
Dus ondanks lange tussenpozen, waren dat wel weeën die zoden aan de dijk hadden gezet bij haar bevalling,

VK kwam...helaas pindakaas, niks te voelen. Niks? Arghhhh zij kunnen natuurlijk niet voelen wat ik voelde dus werden ze weggezet als oefenweeën.
De reden waarom er niks gebeurde, was omdat deze baby nog niet ingedaald zat en het hoofdje niet tegen de baarmoedermond aandrukte en er kwam dus geen ontsluiting
Meeh...naja de nacht maar in, maar ik zat vol adrenaline en kon voor geen meter slapen. Mijn vorige bevallingen begonnen de middag of avond ervoor en de ochtend erna waren ze geboren.
Dus ik ging daar een beetje vanuit en daar kwam ook de adrenaline vandaan...het ging vast gebeuren.

Volgende ochtend kon ik al eigenlijk luciferstokjes gebruiken en was behoorlijk moe. De weeën bleven komen. Mijn man had besloten om thuis te werken, maar wel werken dus en ik maar gewoon de zorg gedragen voor de andere kinderen..ja geen idee wat ik nou moest verwachten.
S middags maar in bad gegaan, VK belde nog een keer, maar ik had niks te melden wat anders was dus ze besloten s avonds voor het slapen nog te komen.
Dindagavond werden de weeën pijnlijker dus ik had goede hoop dat het nu wel iets had gedaan. Vk voelen..nog niks...nou toen kon ik echt wel janken..slaaptekort etc. Niet gedaan, maar ik werd wel moedeloos, vooral omdat ik weer een nacht door moest die waarschijnlijk slapeloos zou zijn.
Ik maar gaan liggen en elke 10 min de boel wegzuchten..en weer wegzakken..en weer wakker...en wegzuchten.
De VK had gezegd dat ze de volgende ochtend zouden komen tijdens het visiterondje en een plan de campagne zouden maken omdat ik dit natuurlijk niet zou trekken zo...en dan moest het ' echte' bevallen nog beginnen.
De volgende ochtend nog altidj pijnlijke weeeën ( het is inmiddels woensdag 2 mrt) dus ik belde wanneer ze aan het rondje begonnen en of ik eerst kon. Ze kwamen rond 9.00 en weer voelen.
Inmiddels was ik al helemaal moedeloos eigenlijk. Maar toen voelde ze weer en 5 cm! Woehoe! Baby was tegen de BMM aangekomen en had voor ontsluiting gezorgd.

Ontsluting geeft de burger moed :p dus ik had weer energie voor 10 en we gingen er tegenaan.
We mochten naar het zkh en konden er terecht, al was het niet in een kraamkamer, maar dat maakt niks er lag niemand anders xd haha
Na een uurtje ofzo brak de VK mn vliezen en wist ik dat de laatste fase nou echt was aangebroken.

Laatste cms wegzuchten waarbij mn man op mn rug duwde als een malle en de weeën die nog altijd om de 10 min zaten kwamen nu sneller, einde in zicht!
Het persen ging goed en met één hechting ben ik er reuze goed vanaf gekomen. Na 6 min persen was hij daar dan, onze babyboy, ons derde kindje, helemaal perfect geschapen!

We zijn God verschrikkelijk dankbaar. Niet alleen voor onze gezondheid en de bevalling, ook voor de omstandigheden waarin we hier mogen bevallen.

Het was dus een lange bevalling (42u) maar het resultaat ligt nu heerlijk te slapen in de box. Ik wacht even tot hij wakker wordt dan kan ik hem klaarmaken voor de nacht.
Hij slaapt redelijk voor een pasgeborene ;-) maar ik merk wel dat die nachten er echt ingehakt hebben dat ik niet kon slapen.

Borstvoeden gaat ook weer prima, weer lekker hyperlactatie :p maja dat was ik gewend. Kraamverzorgster is ook heel tevreden, mn baarmoeder is nu na 4 dg al bijna achter het schaambeen!
Naam houden we voor onszelf ;-) , tis een heerlijk manneke geboren met 3590 en 50 cm ( heel gemiddeld dus, niks geen gigant wat het zou zijn volgens de groeiechos)