Zorgboerderij

Even weer een stukje over onze oudste.
Sinds 2 weken gaat hij naar een zorgboerderij, hij vindt het heel erg leuk.
Thuis krijgen wij ook ondersteuning. Alles gaat vanuit de geefmede5 methode. Gelukkig was ik daar al enigzins bekend mee.
Dat is namelijk een complete manier van 'omdenken'.
Altijd de oorzaak zoeken en niet naar het gedrag kijken wat daaruit voortkomt.
Dat is bij kinderen natuurlijk wel meer. Maar bij autisme is het vaak geen 'grenzen zoeken' of ondeugd
Kort gezegd; als de boel ploft was het je eigen schuld.
Tot nu toe is er geconcludeerd dat hij weliswaar slim is maar sociaal emotioneel 3 of 4 jaar.
Dat wisten we eigenlijk wel..maar het is goed als iemand het zegt.
Het is fijn voor de momenten waarop je anders denkt ' ja maar dat kun je toch?' Of ' dat heb je al zo vaak gezien '
Als uitleg voor docenten als hij niet op het grote plein durft en hij opgehaald moet worden bij het hek.
Hij wil eigenlijk ook nog wel graag in de draagdoek...mja..he 25kg
Ze vertelde ook dat autisten weleens last hebben van tijdelijke terugval momenten. Ook dat is herkenbaar( en wist ik ergens wel).
Zo poetst hij zijn tanden, zo moet ik hhet weer doen.
Met de andere werd zijn overprikkelde gedrag agressiever, daarom was het echt nodig tijd dat hij naar een zorgboerderij ging.
Al is dat wel een stap....je eigen kind ergens anders laten buiten school.
Een zorgboerderij, wat al klinkt alsof iemand psychisch goed in de war is. Maar dat is natuurlijk onzin.
Het is speciaal voor autistische kinderen. Het is goed voor hem om te zien dat anderen ook weleens een 'punthoofd ' krijgen.
Ik hoop dat hij zo ook leert om trots te zijn op zichzelf als kind mét autisme.
Hij vindt het fijn als ik van mijzelf de gekke trekjes vertel ; over hoe ik niet durfde af te rekenen, altijd binnen wilde spelen, hoe overweldigend geluiden zijn.
We zijn eigenlijk een soort supermensen . Haha we ruiken beter, observeren beter,horen beter en zijn mega sterk. Haha😁