Bevallingsverhaal

Het heeft even geduurd maar toch mijn verhaal.

op zondagochtend om 2:15 zijn me vliezen gebroken.. Had het niet meteen door zat wat groen slijm bij en gaf er niet veel aandacht aan.. Ik weer naar boven manlief wakker gemaakt ik van denk wel dat me vliezen gebroken zijn en op dat moment plons naast het bed.. Dus maar naar beneden en omdat ik ook groen enzo er in had toch maar de vk gebeld.. Zij was er met 40 minuten ben ik blij dat ik geen acute weeen had.. Buiten was het noodweer onweer en regen en volle maan.. Zij keek me vruchtwater na en ja hoor de kleine had in het vruchtwater gepoept.. Dus moest naar het ziekenhuis wat was dat een enorme tegenvaller.. Degene die ons zou brengen naar het ziekenhuis sliep erg vast en nam de telefoon niet op taxis in deze regio niet te bereiken .. Dus gelukkig heeft mijn lieve vk ons gebracht.. Om 6 uur waren we in het ziekenhuis maar nog geen weeen alleen wat harde buiken.. Daar kwam de vk van dienst die ging kijken hoeveel ontsluiting ik had.. Zat pas op 4 cm maar ze was hoopvol dat het snel zou gaan.. Ik aan de ctg gelegt en de kleine een electrode op der hoofd.. Alles ging goed met de kleine en op wat lichte weeen na geen beweging in te krijgen.. Om 7 uur zijn ze met hormonen begonnen.. En toen begon de hel... 

De weeen namen in kracht en snelheid toe er zaten maar 2 minuten tussen zo erg dat ik ze niet meer op kon vangen.. Toen kwam pijnstilling te spraken iets waar ik zo op tegen was maar om 11 uur koos ik eerst voor een prik wat het was geen idee.. Dit hielp niet en de pijn was onthoudbaar.. Ik zat toen pas op 5 cm ontsluiting en het ging zo langzaam.. Tegen half 2 toch besloten om een ruggenprik te laten zetten gelukkig viel dat echt 100% mee. Had er meer pijn van verwacht maar gelukkig zat hij meteen goed.. Maar moet zeggen de ruggenprik haalde ook weinig uit er was zo een druk daar beneden dat na 5 keer een extra dosis en de max wat je van de ruggenprik mag hebben ik nog steeds verging van de pijn.. En hij zat echt goed want voelde me buik echt niet maar de druk was zo groot.. Om half 7 kwamen ze weer controle doen ik zat pas 7 cm toen storte ik wel in ik had over 3 cm 12 uur gedaan.. Ik had het niet meer.. Me temperatuur was ook aan het stijgen en de kleine begon het ook steeds minder te vinden. Maar vind je het gek al 12 uur lang weeen om de 2 minuten.. De vk van dienst ging met de gyno overleggen ze wilde het nog 2 uur aankijken... Ik was echt uitgeput maar goed ik moest maar weer afwachten.. Om half 8 me temp was 38,5 toen kwam de gyno binnen hij ook voelen nog steeds 7 cm en me koorts werd er meteen besloten we gaan nu naar de ok het word een keizersnede en ohh mevrouw als u toch open legt wilt u gesterriliseerd worden?? Nou daar was het antwoord nee op.. Het infuus met hormonen werd losgekoppeld en weg was de druk en de pijn.. Er was wel een kans dat ik onder volledige narcose moest omdat ik door de ruggenprik heen de pijn echt bleef voelen.. Nou ik weer naar beneden me ruggenprik werd overtopt en gelukkig hij pakte.. Kwart over 8 werd ik de ok in gereden om half 9 zijn ze echt begonnen en om kwart voor 9 in de avond is onze mooie meid myla sophia geboren.. De kinderarts heb haar gecontroleerd.. Achteraf heel blij dat het een keizersnede is geworden haar navelstreng zat 2 keer strak om haar nek.. En ze had echt enorm in het vruchtwater gepoept der hele rug zat onder.. Maar ze scoorde meteen een 9 en 10 en heeft de kinderarts onder geplast.. Heb haar even vastgehouden maar was erg misselijk dus manlief heeft haar toen overgenomen.. Maar ze werd meegenomen doordat me vliezen best lang gebroken waren moest ze naar de kinderafdeling en aan de antibiotica.. Ze zijn met mij nog 20 min bezig geweest toen naar de verkoeverkamer.. Zag me meisje om 10 uur pas en mocht meteen haar eerste flesje geven :-D kreeg ook te horen hoe groot onze dame is.. Ze woog 4195 gram en ze was 53 cm.. Zoooo groot mijn vk had haar geschat op net 3100 gram..  Een echte beer.. De eerste nacht moest ze op de kinderafdeling blijven.. 

Ik lag op een eigen kamer de eerste nacht heb ik weinig geslapen en was ook erg emo die maandag.. Woensdag zijn we ontslagen uit het ziekenhuis donderdag de kraamhulp.. Deze is gebleven tot zondag.. Ik heb erg veel last van me litteken en kan niet alles. En daarboven op ook nog een urineweginfectie :-(.. 

Moet zeggen dat ik erg blij ben met mijn man die die zondag zo machteloos moest toekijken en niks voor me kon doen.. Maar de hele dag naast me heb gezeten en er gewoon was.. Zonder hem was het ook niet gelukt :-)