Update + wens voor een 3e kindje
Hoi mama’s en mama’s to be!
Het is een hele tijd geleden dat ik een blog geschreven heb! Eerst maar een kleine update..
Juna wordt eind deze maand 2 en is zo’n lief, ondeugend en wijs meisje. Ze kletst de oren van m’n kop, kan steeds beter hele zinnen zeggen en is ontzettend leergierig.
Je hoeft maar 1x iets te doen/laten zien en zij weet hoe het moet, waar het ligt, wat ze wil etc.
Ze is ontzettend lief voor haar broertje maar ook echt een meisje.. Als ze boos is, moet haar broertje het ontgelden. Als ze haar zin niet krijgt, wordt ze boos.
Ken je dat, midden in de winkel een driftbui? Vreselijk! Op zulke momenten is het lastig dat je bij de geboorte geen beschrijving krijgt :wink
Ze weet dat ze bij mij op die manier haar zin niet krijgt maar waarschijnlijk heeft ze zo’n bui even nodig om te kunnen laten zien dat ze het er niet mee eens is..
Ze wordt alweer bijna 2 en daar word ik op de een of andere manier emotioneel van. Ik weet nog als de dag van gister dat ze geboren werd en bij me gelegd werd.. Een lief klein afhankelijk meisje die nog niks kan en alles moet leren van haar papa en mama.
Ze was klein, fijntjes, te licht maar zo perfect! Kon ik soms nog maar terug naar dat moment..
Nu wordt het al een hele meid, kan ze zich verstaanbaar maken, uitleggen wat ze bedoeld, doet zo nu en dan plasjes op de wc en leert ze elke dag wel iets.
Melle, wordt 13 oktober alweer 1. Het is een heerlijk mannetje. Niet overdreven, altijd vrolijk! Tenzij hij honger heeft, moe is of een poepluier heeft, dan kan hij het op een huilen en ook krijsen zetten!
Hij is ontzettend lief, vrolijk en rustig. Hij vind alles best, houdt ervan om geknuffeld te worden of bij je te zitten en krijgt van aandacht geen genoeg.
Hij kan al zelf zitten en van rug naar buik draaien en laat de rest even voor wat het is.
Als hij zit en speelgoed om zich heen heeft, vind hij het al snel best. Hij zegt papa, mama en bah en verder komt er nog weinig uit zijn mond.
We oefenen nu elke dag even met staan en dat houdt hij zo’n 10 seconden vol. Hij hoeft van mij nog niet te kunnen staan/lopen, het is meer om zijn benen sterker te maken en het gevoel te krijgen.
Sinds een week is 1 tandje een beetje door en komen er nog 2 aan.
Melle is ook al bijna baby af en dan is mijn kleine mannetje ineens dreumes!
De wens voor een derde wordt dan ook steeds groter. Niet nu al maar ergens volgendjaar wil ik proberen om van een derde kindje zwanger te worden.
Ik heb altijd graag een groot gezin gewild (4 a 5 kinderen) en ik weet ook dat mijn man dit teveel vind.
3 is bespreekbaar, 4 niet meer. Dit wist ik al voordat we aan kinderen begonnen.
Hij vind 2 ook al prima en is ontzettend blij dat we zowel een meisje als een jongen hebben.
Manlief is meer van het praktische en ik denk meer met gevoel.
We kunnen er goed over praten en we houden de optie open.
Hij is wel erg nieuwsgierig naar mensen die 3 kinderen hebben.
Zijn grootste angst is dat de kinderen niet genoeg aandacht krijgen, of dat ze allemaal een sport willen beoefenen en we niet bij hun allemaal kunnen kijken. Hoe gaan we dit dan doen?
Over dit soort dingen denkt hij na.
Ook vind hij het lastig omdat ik om het weekend werk. Hij heeft dan geen idee hoe hij het in zijn eentje gaat oplossen als 2 kids gaan sporten op de zaterdag.
Ik hoor graag jullie ervaringen en tips!
Ook van de moeders met 2 of 4 kinderen.
Voor diegenen die tot hier zijn gekomen, bedankt voor het lezen van dit hele verhaal :)
Veel liefs, Taartje
reacties (0)