Graag tips/advies

Goedemiddag dames en een enkele heer :)


Hoe is het met iedereen? Houden we het nog vol? Allereerst wil ik zeggen dat ik respect heb voor hoe iedereen van alles doet & draaiende houdt. Zowel thuis met en zonder kinderen als op het werk/in de supermarkt/op straat etc. 


Het is al een tijd terug dat ik een blog heb geschreven. De reden dat ik er weer een schrijf is omdat ik mij soms geen raad weet met mijn dochtertje.. Het gaat allemaal super goed, beide kinderen ontwikkelen zich uitstekend en ik ben trots op wie ze zijn. Echter heeft mijn dochtertje een ontzettend sterk karakter. Buiten dat ze zorgzaam, spontaan, heel open en lief is, weet ze ook precies wat ze wil en hoe ze het wil. Ik zie dit echt niet alleen maar als negatieve eigenschap maar een dag als gister zet mij aan het denken. Ik zal het in grote lijnen vertellen. Juna weet wat ze wil. Gaat het niet zoals zij het wil, kan ze ontzettend boos worden. Mag ze niet voorop de fiets of achter mij in de auto zitten, schreeuwt ze de hele buurt bij elkaar. We zijn haar zindelijk aan het maken overdag en 9 van de 10 keer gaat het super goed! Bij elke plas of poep mag ze een sticker plakken en dit werkt heel motiverend. Ze heeft nu zo’n 65 stickers in 2 weken weten te plakken en heeft beloningen gehad zoals onderbroeken en hemdjes. Maar als ze boos is en ze is het ergens absoluut niet mee eens, zoals gister, gaat ze achter de bank zitten en plast ze op de grond. Is dit bewust ? Gister heeft ze bijna de hele middag het bloed onder mijn nagels vandaan gehaald met allerlei dingen. Ik snap dat ze het moeilijk heeft nu ze bijna niet naar het kinderdagverblijf gaat, niet meer elke week naar opa en oma en veel thuis zit of in de speeltuin. Ze is nog veel te klein om dingen uit te leggen. Ik toon alle begrip, probeer rustig te blijven en eerst te praten. Afleiden heb ik al geprobeerd, werkt niet. Het is voor iedereen raar en vooral voor de kinderen.. Gister zat ik bijna huilend op de bank met de handen in het haar. Op dat moment pakt de jongste mijn glas en gooit het om (gelukkig buiten). We zijn de auto in gestapt en zijn een stuk gaan rijden. Zo weet ik dat de oudste in slaap valt (ze wil namelijk vaak niet meer slapen overdag ondanks dat ze het nog nodig heeft). Hierdoor komt alles erger bij haar binnen en is ze minder gezellig. Ik heb haar zelfs, na lang krijsen en een hele middag chagrijnen en niet luisteren, een klap op haar been gegeven. VRESELIJK voelde ik mij! Het kwam uit het niets, ik schrok er zelf ook van maar heb dat niet laten zien. Ze is uiteindelijk in slaap gevallen en werd thuis, na het ritje, weer wakker. Allemaal weer kalm en heb ik een beetje met haar kunnen praten. Ik weet dat het fout is, ik voelde mij ook vreselijk. Ik twijfel hierdoor aan mijn moederschap. Wie herkent zich in mijn verhaal? Wie heeft er nog meer een peuter met zo’n heftig karakter? Wie kan mij tips geven hoe hiermee om te gaan? Ik zit eraan te denken om misschien iemand van het GGD in te schakelen maar mijn partner vind dit niet nodig.. Ik hoop op positieve reacties en tips/advies. Veel liefs van een moeder die het na gister even niet meer weet.. 

986 x gelezen, 1

In Overig

reacties (10)


  • LittlePea

    Och lieve schat. Soms is een mep of tik nodig om ze uit een bepaalde mindset te halen. Dat is mij heus ook overkomen. En ik vind dat persoonlijk helemaal niet erg.

    Ik denk dat deze periode gewoon snel voorbij moet zijn, en alles weer een beetje naar het normale want iedereen heeft nogal een kort lontje momenteel.

    Komt wel goed, en anders moet je zelf eventjes weg gaan en je partner er even alleen mee laten, met de boel. Heb ik afgelopen week ook gedaan... Ben er zeer van opgeknapt. Boodschappen gedaan en rompers e.d. gehaald bij de HEMA. Hoeft niet lang maar ben je er even uit.

  • Taartje

    Lief! ook fijn om te horen dat ik niet de enige ben.. Oh hemel wat voelde ik mij rot. Echt verschrikkelijk .. Ik wil het helemaal niet! Maar na een rommelige week & zo’n middag.. Echt een vreselijke middag. Ik moet zeggen, donderdag zijn ze een hele dag naar het kdv geweest en sindsdien gaat het zo goed. Ze zijn relaxter en luisteren beter.. Ik geniet weer volop! Ben die dag bijna vergeten......

    Maar het is af en toe niet makkelijk. Zal voor iedereen zo zijn!

  • Elien_

    Hier ook een zeer pittige dame in huis en meid wij zijn geen machines. Ook voor mama's wordt het al eens te veel of loopt te druk te hoog op. Dat is gewoon helemaal normaal en daar moet je je helemaal niet slecht om voelen!

    Als ouder moet jij de grenzen voor je kind stellen en duidelijk maken. Dat ze die gaan aftasten en vaak ook los erover gaan is heel normaal, zeker op die leeftijd. Zolang jij ze maar terug binnen de grenzen haalt. Dat dat de ene dag beter zal gaan als de andere staat vast. Onze meid is 3 en zindelijkheid is hier ook een probleem. Er zijn 3 dingen waar kinderen zelf controle op hebben en dat is eten, slapen en zindelijkheid. Het kan misschien wel bewust zijn dat ze plast achter de bank maar ik denk daarom niet met slechte bedoeling.

    De tip die bij ons vruchten afwerpt is dat je als ouders op 1 lijn staat. Een kind voelt echt aan als de ouders het niet eens zijn en doorzettertjes weten dus ook rap wat te doen om hun zin te krijgen. Betrek je partner erin, beslis op voorhand samen hoe slecht gedrag aangepakt zal worden en hou dit vol. Dan zal ze gaan merken dat mama en papa de kaarten kiezen.

  • Taartje

    Bedankt voor je reactie! Heel fijn :)

    Mijn partner en ik zitten qua opvoeding gelukkig op 1 lijn. Zijn we het niet eens met de aanpak van een ander, spreken we dat later uit als de kinderen op bed liggen en laten we elkaar op dat moment in onze waarde.

    Het is niet zozeer dat ik boos werd omdat ze achter de bank plast, wel dat ik het idee had dat ze dit expres deed. Je hebt idd gelijk met die drie punten. Zindelijkheid was niet in mij opgekomen.. Nogmaals bedankt!

  • N22

    Als eerst wil ik zeggen dat je je niet vreselijk moet voelen, mamas kunnen ook niet altijd 'perfect' zijn. Uit je verhaal zie ik dat je een heel zorgzaame en goede moeder bent, anders had je deze blog ook niet geschreven.Uit mijn ervaring weet ik dat de leeftijd van je jongste dochter het meest uitdagende leeftijd is voor een ouder. Kindjes krijgen eigen willetje en sommige een heeeel sterk karaktertje en weten ook nog niet zo goed wat ze precies willen. Daarbij zijn ze ook nog niet oud genoeg om dingen achteraf te kunnen bespreken om het daaruit te gaan leren. Ik zou nog niet haasten met bij GGD aan te kloppen. Ik zou het even afwachten, ik denk dat het beter zal gaan als ze zich kan uitdrukken,begint te praten dan worden ze meestal emotioneel ook wat stabieler. Sommige kids hebben eenmaal een heel sterk karakter. Heeft mijn dochtertje ook, nu ze 3 is geworden merk ik dat ze ondanks het hele sterke temperament en pittige karakter toch dingen begint te accepteren en snapt dat er eenmaal regels zijn hoe moeilijk het ook is. Dus ik zou je adviseren om gewoon lekker consequent te blijven met regels maar daarbij wel onnodige conflictjes een beetje uit de weg te gaan om dingen toch nog een beetje leuk en rustig te houden voor iedereen. Veel succes ik hoop dat je er wat aan hebt en wees niet te streng voor jezelf

  • Taartje

    Bedankt voor je lieve en bemoedigende reactie! Dit doet mij goed.

    Zoals hieronder geschreven, zet ik de GGD voorlopig uit mijn hoofd

    Mijn idee is dat ik behoorlijk consequent ben en misschien wel iets te streng..

    Juna praat al heel goed. Hier loopt ze mee op voor waardoor ik misschien denk dat ze meer begrijpt en kan dan ze daadwerkelijk kan.. Ze is idd nog maar 2,5.

    Zoals het de laatste maanden gaat vind ik gewoon erg lastig.

    Ik hoop idd dat het wat bijdraait zodra ze uit de peuterpuberteit is.

    Nogmaals bedankt

  • N22

    :

  • Nog-even!

    Joh, wat jij schrijft vind ik heel normaal voor een meid van die leeftijd. Ik denk niet dat je haar zielig hoeft te vinden nu ze veel thuis is: dat is een fijne plek.

    Ik denk alleen dat je je verwachtingen een beetje moet aanpassen, zodat jij minder overstuur raakt wanneer ze niet reageert zoals jij zou willen. En besef dat wanneer jij in deze periode zelfverzekerd bent en duidelijk naar haar toe. En haar ook consequenties geeft voor vervelend gedrag. Dat jij én zij daar de rest van haar leven profijt van zullen hebben. Daar heb je geen GGD voor nodig. Wel de overtuiging dat jij de grenzen bepaalt. En de wetenschap dat ze nog niet eens 3 jaar is, dus dat ze écht nog jong is. Ze kàn soms nog niet anders reageren dan ze nu doet omdat ze dat domweg nog niet geleerd heeft.

  • Duivelse-badeend

    Hier sluit ik me eigenlijk grotendeels wel bij aan. Ik heb een dochter van 2,5 en ook zij weet precies wat ze wilt. Doordat ze scenes trapt anders zou je makkelijk toe kunnen geven aan haar grillen maar ik doe dit bewust niet omdat ik weet dat het gedrag anders erger wordt. Als zij zo over haar trekzuiger is is er toch niet met haar te praten dus ik laat haar vaak op een veilige plek uit razen waar ik bij ben. Als ze rustig is dan vertel ik haar welk gedrag ik wil zien en gaan we samen verder.

    Ik snap dat je schrok van je eigen onmacht maar dit meisje zit vol in de peuter pubertijd. Hier zijn al duizenden glazen omgegaan na 4 kinderen. Zowel binnen als buiten . Ik kan er echt niet meer mee zitten. Natuurlijk moeten ze opletten maar ze moeten ook kind zijn.... en daarnaast moeten ze soms ook luisteren. Waar het kan, laat de teugels een beetje vieren in deze tijd. Waar dit niet kan vooral doorpakken. Laat maar boos zijn maar blijf consequent en bij je standpunt. Ze zal er alleen maar profijt van hebben, van weten waar ze aan toe is en waar de grenzen liggen.

  • Taartje

    Bedankt voor jullie lieve reacties! Voor mijn idee ben ik vrij consequent. Nee is nee, als zij iets mag, mag ze dat ook. Ik ben, voor zover dat kan bij een meisje van 2, altijd eerlijk. Mag ze iets niet hebben/eten, verzin ik er geen smoes bij zoals “het is op” of “ik weet niet waar het ligt”. In de hoop dat ze straks snapt dat ze niet altijd alles kan/mag hebben en dat ze me vertrouwt.

    We hebben ook zeker regels en daar moeten ze zich aan houden.. Deze regels veranderen niet als het goed gaat of als ze boos wordt.

    Als ik om mij heen kijk, voel ik mij een hele strenge moeder. Maar zoals ze vaak zeggen, het gras is altijd groener aan de overkant..

    Wat betreft het glas, daar kan ik mij niet eens altijd druk om maken. Was nu gewoon de druppel. Letterlijk en figuurlijk, haha gister kwam alles tegelijk & had ik handen en ogen tekort.

    Ik schrok alleen dat ik me zo liet gaan..

    Juna kan al heel goed praten, dingen vertellen en uitleggen. Er komen hele zinnen uit. Hiermee loopt ze op voor. Misschien is dat ook een valkuil.. Dat ik hierdoor denk dat zij verder is en meer begrijpt dan zij daadwerkelijk is/kan.

    Bedankt voor jullie bemoedigende reactie! Dit waardeer ik enorm.

    En wat betreft de GGD; die zet ik voorlopig uit mijn hoofd.

    Liefs