Relatietherapeut man of vrouw?!

Ik heb ook wel eens gehoord van een duo-therapeuten, dus man en vrouw. Misschien is dat wat?

In mijn ogen maakt het niet uit, als de therapeut maar goed is. Als je man er niet echt voor open staat zal hij altijd wel een reden bedenken om die persoon in twijfel te trekken (te jong, zelf geen kinderen, etc), en vice versa. Succes!

Wij hadden een vrouw. Ik vond het vreselijk. Het enige wat ik hoorde was: "zo zijn alle mannen nou eenmaal, daar moet je maar mee leven". En daarmee vond hij dat ze hem gelijk gaf, en dus kwamen we elke keer met grotere problemen thuis dan dat we er heen gingen. Wij zijn er mee gestopt en gaat stukken beter zonder haar.

Toch denk ik niet dat man of vrouw uitmaakt. Of het een goede therapeut is waarmee jullie een klik hebben wel. En dat weet je pas als je er geweest bent.

Wat goed dat jullie dit samen gaan doen! Als ik je verhaal lees snap ik wel dat je denkt dat een man misschien meer impact zal hebben op je man. Is het nog mogelijk te wisselen van therapeut? Je kunt het altijd proberen. En als het niet mogelijk is om te wisselen, dan zou ik het gewoon even afwachten. De klik is heel belangrijk, dus kijk bij de eerste afspraak of die er is en of je man zich gehoord voelt bij haar. Voor het zelfde geldt dat er niks aan de hand is en zij jullie ontzettend goed kan helpen.

Altijd goed om beter te leren communiceren en patronen te doorbreken.

Ondanks dat vind ik eigenlijk dat je man een punt heeft, als je beide werkt en hij fulltime, dan lijkt het me dat je ook minder zin hebt om thuis ook nog het huishouden te doen. Los van de kleine terugkerende dingen op een dag (vaat, was etc). Ik zou liever willen dat mijn man dan aandacht en tijd heeft voor de baby/kinderen en mij. Dus zijn voorstel om een huishoudster te nemen lijkt me een goede om meer tijd samen te krijgen als gezin en jou te ontlasten. Ik zie in mijn kring ook dat veel mensen de huishouding uitbesteden aan een hulp zodat er meer tijd is voor elkaar.

Ik zou denk ik ook voor een man gaan in dit geval.

Wat goed dat jullie dit samen gaan doen! Als ik je verhaal lees snap ik wel dat je denkt dat een man misschien meer impact zal hebben op je man. Is het nog mogelijk te wisselen van therapeut? Je kunt het altijd proberen. En als het niet mogelijk is om te wisselen, dan zou ik het gewoon even afwachten. De klik is heel belangrijk, dus kijk bij de eerste afspraak of die er is en of je man zich gehoord voelt bij haar. Voor het zelfde geldt dat er niks aan de hand is en zij jullie ontzettend goed kan helpen.

Een man!

Echt goed dat jullie in therapie gaan!

Eerst even beiden voelen of de therapeut goed voelt. Mocht dit niet zo zijn dan met een andere therapeut kennismaken. Man of vrouw maakt niet zo uit denk ik.

Een goede therapeut gaat niet een van jullie gelijk geven of vertellen wie er waar fout zit, die gaat samen met jullie aan de slag zodat jullie samen praten en samen de inzichten en oplossingen ontdekken. Zij biedt vooral de werkvormen aan zeg maar. Of de therapeut een fijn mens is om mee te praten, of hij/zij dingen op een manier zegt dat het aankomt, etc is vooral een kwestie van een persoonlijke klik, maar daarvoor maakt het toch niets uit of het een man of vrouw is. En man kan net zo goed geen match zijn. Bovendien praat je man niet tegen een andere 'zeurende huisvrouw' maar tegen een therapeut, dat is echt wel iets anders.

Daarnaast zal hij ook gewoon aan bod komen in therapie. Het zal nooit alleen maar gericht zijn op dat hij te weinig doet. De oplossing hoeft ook niet alleen te zijn dat hij meer doet. Dat wil jij als oplossinf, maar dat wil niet zeggen dat de therapeut dan zegt dat hij dat zou moeten doen. Eten bestellen ipv koken kan prima af en toe, want waarom moet hij wel zin en puf hebben om te koken als jij dat ook niet hebt? En waarom is een huishoudster geen oplossing? Wat jij wil is erkenning voor jouw inspanningen, je gesteund voelen. Maar steun hoeft niet perse te betekenen dat hij kookt of stofzuigt als dat ook anders opgelost kan worden. Jij wil het samen doen, hij vliegt het praktisch aan. Los van zijn ouderwetse beeld van parttime werkende/huisvrouwen en fulltime werkende vaders, zal er aan zijn kant ook wel wat zitten van zich onbegrepen en ongzien voelen zitten. Hiermee bedoel ik niet dat jij fout zit, want ik ben het uiteraard met je eens dat hij mee aan het leven thuis mag bijdragen, maar er zitten ook altijd 2 kanten aan een verhaal en dat is wat je met therapie boven tafel krijgt. Je gaat dan samen op zoek naar waarom het zo gegroeid is bij jullie en wat jullie beiden zouden moeten veranderen en wat dan voor jullie beiden werkt.

Mijn man had er ook wel een handje van, puur omdat het bij hem thuis inderdaad ook zo ging en hij daar in geen voorbeeld heeft gehad hoe het ook kan.

Maar toen onze jongste werd geboren en we 2 kinderen hebben gaat het 100 maal beter. Hij doet nu bijna meer dan ik 🤣.

Ik hoop dat jullie er uit komen samen! Ik vond het altijd een lastige discussie.

Hier zijn ook wel boeken over (In voor- en tegenspoed (maar alleen als jij de afwas doet)) misschien heb je hier nog wat aan...

Wat betreft de therapie: ga er open in. Als jij al twijfelt aan een therapeut omdat ze een vrouw is, hoe gaat je man haar dan nog serieus nemen?

Heel goed dat je de werk/zorgverdeling in je gezin wilt onderzoeken en veranderen. Het is geen 1970 meer.

Een vrouwelijke therapeut gaat echt niet als een soort vriendin aan jouw kant zitten om hem te overtuigen meer zorgtaken te doen. Therapeuten helpen mensen meestal om zelf (samen) tot inzichten en oplossingen te komen. Wat dat betreft maakt het niks uit of het een man of een vrouw is :)

Overigens klinkt de instelling van je man echt heel ouderwets. Ik had ook een thuisblijfmoeder en werkende vader, maar dat waren de vroege 90s. We zijn dertig jaar verder, kom op. Het is niet erg constructief maar ik zou geneigd zijn eens een balans op te maken qua werkuren ;)

Wat goed dat je hierin hulp zoekt! Veel mensen starten te laat met relatietherapie, pas als de relatie al niet meer te redden valt… Ik denk dat een vrouw prima kan zijn hoor! Vrienden van ons zitten bij een vrouwelijke relatietherapeut en zijn goed te spreken over haar. Ik hoop wel dat je er open in gaat, want nu lees ik vooral dat je in therapie gaat om je man te veranderen, hij moet dingen gaan inzien, hij moet luisteren, zijn aandeel in moet groter worden etc… lk begrijp je wel hoor! Lijkt me super pittig om een partner te hebben die niks doet in huis en met de kindjes… ik hoop dat nieuwe gesprekken de ogen van je man openen, maar zelf zal je ook open moeten staan voor zijn gedachtes, gevoelens, verhaal etc Ik hoop dat het jullie relatie goed zal doen (:

Wjj hadden een man. Hele fijne vent die goed wist wat schakels om te zetten bij mijn partner. Hij voelde zich begrepen en mijn onderwerpen werden goed vertaald. Voor mij miste ik soms wel wat. Ik wilde begrepen worden door mn vent en dat doel werd in dit geval wel bereikt.

Het hoeft niet uit te maken wie jullie begeleid, maar ik zou zelf kijken naar hoe je man in mekaar zit. Sommige nemen iets sneller aan van een andere man en andere zijn heel open voor input van een ieder.

Succes.

.

Pleaser?

Haha ik herken mezelf in je verhaal.

Ik neem aan, dat een professionele therapeut, jouw man “gelijk” geeft als dit nodig is. Of hem tegemoet komt, niet alles vanuit jouw perspectief zal beoordelen maar juist met z’n drieën tot een oplossing voor bepaalde zaken komt.

Jij mag gehoord worden, goed dat jullie dit doen. Wij zijn ook druk bezig onze relatie en de rolverdeling binnen het gezin wat meer op orde te krijgen.

Ik doe namelijk alles, hij alleen eten werken nog meer eten en naar de sportschool. Gooit soms het vuil weg. Maar Thats it.

Rennen vliegen alle ballen hoog houden doe ik al jaren en tja dat breekt op. Ligt ook aan mij hoor. Dus dat zijn dingen ..

Komt vast goed, als de klik er niet is kunnen jullie altijd overstappen.

Mijn voorkeur gaat uit naar een man. Dat praat echt makkelijker...is mijn ervaring...

Wat vindt je man?