Vragen over thuisblijfmoeder worden

heel eerlijk vind ik het moeilijk om iemand te zijn naast de mama van drie kids. Mis sociale gesprekken met collegas en uitdaging voor mn eigen ontwikkeling. Maar zou nooit meer de stress wensen van wel beiden lange dagen werken etc. Huis verveelt me in de zomer en winter.. moet er wel veel uit kunnen. Ohja en veel thuis is veeeel meer huishouden moeten doen 😂 meer om schoon te houden, meer om op te ruimen.. en daar ben ik niet altijd blij mee.

Ik ben thuisblijfmoeder tot de kinderen naar school gingen.Is niet Altijd makkelijk,maar spijt heb ik nooit gehad.Ik zou voor je kinderen kiezen en voordat je weet is de kleine 1.5/2 jaar en kan je weer werken.

Je wereld wordt klein als thuisblijfmoeder denk ik. Kan jij 2 dagen werken en je man 3? Dan hoeft kind ook niet naar opvang

Het thuisblijven bij onze kinderen was een enorme zegen voor ons gezin.

Ik ben ontzettend blij dat mijn man lekker ging werken en ik kon zorgen voor kinderen en huis.

Inmiddels 5 kinderen en bijna 25 jaar getrouwd.

Ik zeg zonder twijfel: volg je gevoel!

Jullie kinderen zijn maar kort klein.

Met dat ik mijn baan kwijtraakte halverwege mijn zwangerschap, hebben mijn man en ik er bewust voor gekozen dat ik thuis zou blijven bij de kinderen. Financieel kon het, maar het hield niet over. Het betekende dat ik mijn auto weg moest doen.

Thuiszijn bij de kinderen heeft zijn voor- en nadelen. Het is een afweging die voor een ieder weer anders voelt.

Ik moest eerst erg wennen. Mijn wereldje werd wel klein en door de toegenomen kosten en afname van de inkomsten, moest ik erg bewust met ons geld omgaan. Daar heb ik het wel moeilijk mee gehad om me daar op in te stellen. De muren kwamen in het begin op me af.

Nu, jaren later, ben ik blij dat we deze keuze hebben gemaakt.

Ja, ik ben financieel afhankelijk van mijn man en heb amper pensioen opgebouwd. Maar ik heb er alle vertrouwen in dat we bij elkaar blijven.

En ja, ik heb commentaar gekregen van mijn leeftijdsgenoten. Het zou zonde zijn van mijn HBO-studie. En ik zou het maar makkelijk hebben om lekker thuis te zitten. Dat commentaar moet je van je af laten glijden.

En ja, mijn man verwacht dat ik het complete huishouden doe. Echter heb ik wel met hem afgesproken dat de tuin zijn afdeling is. (Ik heb zo'n bloedhekel aan onkruid wieden namelijk.)

Een sociaal netwerk moet je zelf opzoeken. Dat gaat niet vanzelf.

Maar als antwoord op je vraag over de seizoenen: Ik heb het nooit in de winter moeilijker gevonden dan in de zomer. Eerder andersom. 's Winters slapen de kinderen beter, want 's zomers is het vaak te warm. Dat heeft invloed op het humeur. In de winter ging ik evengoed veel te wandelen met de kinderwagen. Mits het niet regende natuurlijk.

De keuze moet je zelf maken. In de hedendaagse arbeidsmarkt is het niet lastig om een nieuwe baan te vinden. Maar je moet niet te kieskeurig zijn dan natuurlijk. Is de baan die je nu hebt echt je droombaan, dan zou ik er extra hard over nadenken. Succes met het maken van je keuze.

Ik heb na 17 jaar m'n baan opgezegd. En het nog geen seconde gemist. Zo heerlijk om er altijd, elk moment voor de kids te kunnen zijn. Het is het mij meer dan waard!

Zelf voeden is natuurlijk geen argument om te stoppen met werken. Er zijn genoeg vrouwen die probleemloos kolven op het werk.

Houd er verder rekening mee dat je geen recht hebt op een werkloosheids-of ziektewetuitkering als je zelf stopt met werken. Je loopt ook een pensioengat op.

Verder heb je niet langer recht op kinderopvangtoeslag. Dat is wel van belang omdat de oudste nu naar psz/kdv gaat. Die kosten zul je straks zelf moeten dragen, tenzij je de oudste ook fulltime thuis wil houden.

Ik zou me door de wisseling van de seizoenen niet laten tegenhouden. Je werkt nu maar 2,5 dagen, bent dus 4,5 dagen thuis en dat ging in de winter toch ook goed.

Het allerbelangrijkste: wat gaat dit betekenen voor de situatie in huis? En wat zegt je man er van? Hoop je op meer rust hierdoor of creëer je ongewild een situatie waarin in je man nóg minder tijd en aandacht voor jou en het gezin heeft?

En wat betreft de winter… andere zaken zijn dan weer belangrijk, lekker koken en bakken, vaak naar de bieb of eens een middagje ikea als het zo’n koude regenweek is, veel boekjes lezen met de kinderen, zelf een paar mooie boeken lezen, een peuterochtend naar ballorig, zwemmen met de baby?, je fotoboeken maken, lekker neuzen in de intratuin (vooral in december is dat hier een wekelijks uitje) , een andere hobby oppakken, een kamer renoveren? Af en toe een romantisch thuisavondje plannen bij de kachel, overdag lekker koken en dan s avonds samen genieten van goed eten en de rust. Op die lekkere zonnige koude winterdagen er op uit natuurlijk, een uurtje wandelen door het bos ofzo.

Echt, daar zou ik mij niet druk om maken.

Ik heb je andere topic ook gelezen en ik begrijp wel waarom je er over nadenkt. Ik las veel herkenning, en ben zelf inmiddels ook thuisblijfmoeder. Dat is niet altijd makkelijk maar zorgt wel voor meer balans, tenminste, mijn man heeft meer tijd voor zijn werk en ik heb meer rust in het gezin. Dat lost het probleem niet helemaal op natuurlijk maar het kan wel een positieve uitwerking hebben op jullie situatie. En ik ben heel nuchter wat betreft een gat op je cv enzo… bijleren kan wel weer als de kids groter zijn en een nieuwe baan zoeken ook. Nu is dit mijn prioriteit, wie weet hoe het over 5, 10 of 20 jaar is!

Wat vind je man van dit idee?

Ik heb nooit moeite gehad met thuis zijn met de kinderen... Ook niet in de winter. Als jij een fijne relatie hebt en goed in je vel zit, zie ik geen reden waarom het zwaar zou moeten zijn... Ik vind het heerlijk dat ik mezelf niet in stukjes hoef te verdelen...

Waarom neem je geen volledig ouderschapserlof op en zie je hoe de wereld er over 6 maanden uit ziet? Mijn persoonlijk mening is dat je uberhaupt geen grote levenskeuzes moet maken als je baby pas 4 weken is :P

Elk kind is anders dus dat je dochter er pas met 1,5 jaar lol in krijgt, geldt niet voor dit kindje.

Ik zou het sowieso aanmelden voor opvang want afmelden is makkelijker dan het last minute nog regelen.

Mij niet gezien haha

Maar ik zie ook jouw andere topic. Denk je echt dat dit dan allemaal goed gaat komen ????

Aanvulling, ik lees nu de reactie van MarieSophie, en die zette me aan het denken. Ook al zie ik het wel wat anders, in combinatie met je vorige blog kijk ik ook wel wat anders tegen deze aan. Wat ik merkte toen ik thuis zat, was dat mijn (sociale) wereld kleiner werd en mijn gespreksstof ook. Mijn man was op sommige dagen de enige die ik sprak, als ik druk met de kinderen was geweest en verder niemand gezien had. En als hij dan een drukke dag had gehad op werk, zat hij niet altijd meteen te wachten op eens lekker kletsen of de verhalen over de kinderen die dag zeg maar, terwijl ik juist blij was dat ik weer even tegen een volwassene kon praten. Hij dacht ook vaker dat ik het hele huishouden wel zou doen en onder controle had, want ik was er toch de hele week. En jij gaf al eerder aan dat je man weinig beschikbaar is voor jou en jullie niet zo lekker communiceren, dat zal uitvergroot worden als jij een kleiner wereldje krijgt, want zijn aandeel in jouw wereld wordt groter dan. Ook wel iets om over na te denken.

Doen! Als het financieel lukt.

Je kunt in de winter altijd vrijwilligerswerk gaan doen, of een baan zoeken als je je verveeld. Al denk ik niet dat je je snel verveeld met 2 kinderen.

Ik ben al ruim 9 jaar thuisblijfmoeder of beter gezegd volgens mij hoort een moeder gewoon thuis en klopt het hele woord thuisblijfmoeder niet.

Had het geen dag anders gewild🥰! Seizoen maakt niet uit. Zomer meer buiten en in de winter gezellig bij de open haard. Vind het allebei wat hebben!

Zorg wel voor wat structuur in je huishouden. Dat is wel fijn! Niet teveel op 1 dag willen maar elke dag wat is beter. Na al die jaren maak ik tegenwoordig vaak ovenschotels. Die kan ik gedurende vandaag tussen de kids en huishouden door klaarmaken. Zodat uit school ook de andere kinderen nog aandacht krijgen. Én dan heb je minder last van het spitsuur.

Verder heb je de tijd om je kinderen te zien groeien en bloeien, op te voeden, bij te staan. Ik spreek geregeld af met vriendinnen (praktisch allemaal ook kleine kindjes).

O ja en ik plande al snel (zodra de baby dat toeliet) de dutjes gezamenlijk zodat tussen 13-15 uur er rust in huis is. Vaak slaap ik dan zelf ook een 45 minuten en/of drink een bak koffie. Momentje voor mezelf. En rommel ik de was weg of maak het eten klaar.

Op de dagen dat de kinderen vervelend en druk zijn is het wel eens afzien maar ook dat gaat weer voorbij. Ik heb al die 9 jaren er 2 of 3 thuis gehad en het is me echt prima bevallen!

Als je het graag wil, ik zeg doen!

Want echt, dat jij stopt met werken omdat je man niets doet in het huishouden zodat jij meer kan doen in het huishouden is natuurlijk omgekeerde volgorde en zoals ik al zei, een recept voor overspannen moeder. Want thuisblijfmoeders staan 24/7 aan en is voor mannen zoals jouw man een mooi excuus om voor eeuwig zich terug te trekken in zijn schuur. Want "jij bent toch thuis dus wat zeur je nou"

Eerlijk, in combinatie met je vorige topic over je man die geen kloot doet mijn zijn kinderen en thuis. Doe.het.niet.

Zet die kerel van je aan het werk in het huishouden. Want als jij stopt, geloof mij, dan voert hij helemaal niets meer uit. Recept voor een overspannen die straks 24/7, 7 dagen per week voor de kinderen het huishouden zorgt en baalt van d'r slechte huwelijk maar geen kant op kan omdat ze geen cent verdient per maand.

Als het financieel kan, waarom niet? Houd wel rekening met het navolgende:

- bij zelf ontslag nemen verlies je het recht op een uitkering

- als jij niet meer werkt, vervalt het recht op kinderopvangtoeslag.

- ook pensioeopbouw stopt

- als je gaat opzeggen, houd dan rekening met de opzegtermijn

- je zou ook ouderschapsverlof kunnen opnemen. Eerste negen weken is deels doorbetaald, zonde om dat te laten liggen. Dan kan je wat langer nadenken over je beslissing. Ouderschapsverlof dient twee maanden voorafgaand aangevraagd te worden dus wacht daar niet al te lang mee.

- je hebt tot de baby negen maanden is kolf- en voedrecht waarmee je 20% van je werktijd aan mag besteden.

Hoe jij je tijd indeelt is aan jezelf. Logischerwijs zit je in de winter meer binnen maar dat is toch ook zo als je wel werkt.

Je kindje is pas 4 weken, je lichaam zit nog vol hormonen en je hebt nog wel even te gaan in je verlof. Ik zou die tijd echt nog wel even nemen, je kunt je zeker anders voelen tegen die tijd.

Bedenk niet alleen wat er leuk is aan thuisblijven, maar ook aan de zekerheid, afwisseling en werkplezier die je opgeeft en of je makkelijk weer aan de slag kan mocht je dat willen. Als jij niet werkt, krujg je geen opvangtoeslag meer voor de gastouder en de psz voor de oudste, dus dan heb je ze waarschijnlijk allebei thuis? Voelt dat allemaal gewoon goed, dan kun je prima stoppen.

Ik ben zelf bijna 2 jaar thuis geweest en dat vond ik meer dan genoeg. Na een jaar begon ik alweer vacatures te zoeken. Ik vind werken er bij erg fijn. Ik vind mijn vakgebied interessant, mijn werk leuk, de afwisseling prettig. Zonder werk werd ik heel snel alleen moeder en huisvrouw, dat voelde voor mij niet goed en mijn wereld voelde te klein. Tussen winter en zomer merkte ik weinig verschil, je kunt minder veel buiten zijn in de winter maar dat heb je ook als je er wel bij werkt. Voor mij is de perfecte balans 3 dagen werken en 4 dagen thuis. Dat is heel persoonlijk. En je weet het pas als je het doet. Dus als het goed voelt en het financieel allemaal kan, gewoon uitproberen.

Dat is helemaal wat je zelf wil. Als het financieel kan is het mooi natuurlijk om die keuze te hebben.

Ik hoor van de opvang vaak wel dat hoe later ze naar de opvang gaan, hoe meer ze moeten wennen.

Mij leek het ook aan de ene kant heel fijn om thuis te zijn, ik zag heel erg op om weer te moeten werken, alle keren na mijn verlof. Maar na een paar dagen was dat ook beter en bevalt de combi werk en thuis me wel, al heeft 2 dagen werken ipv de 3 die ik nu doe wel mijn voorkeur, maar dat is helaas niet mogelijk op mijn werk.

Mocht je kiezen om geen baan meer te hebben, dan vervalt de kinderopvangtoeslag voor je zoontje ook bij de gastouder dus betaal je daar volledig voor. Tenminste ik begrijp dat de gastouder door blijft lopen?

Borstvoeding is in mijn ogen geen reden om niet te werken. Ik hwb 3x succesvol borstvoeding (live) gegeven terwijl ik werkte. Amper gekolft.

Maar jij wilt wel graag thuisblijven. Als het kan zou ik het zeker doen! Bevalt het niet kan je weer een baan zoeken toch.

Zomer kans op mooi weer dus kunnen de kids buiten zijn, winter koud bar en boos en meer binnen.

Het is niet voor iedereen weg gelegd, maar vind een jaar getij geen reden om het wel of niet te doen! De basis is het zelfde mbt slapen, eten daar veranderd niets in. Mbt binnen of buiten spelen ook niet, buiten spelen heb je minder om handen en binnen zal je ze meer moeten vermaken (kind afhankelijk).

Ik vind thuis blijf mama heerlijk voor mij niets anders meer. Maar er is wel een kanttekening je staat wel continue aan, je hebt geen breaks, het kan ondankbaar voelen en eenzaam. Ik ervaar het gelukkig zelf bijna nooit omdat ik ook kijk naar hoe ik zelf ik kan opladen en hoe ik daarin mezelf ook ruimte kan en mag geven. Plus wat ik haar mee kan geven neemt niemand ons meer af, daarbij gaat 2 halve middagen naar kdv ivm dat ik therapie heb en op woensdag speelt ze bij om en tank ik bij (37w Zwanger). Maar vele in mijn omgeving hebben respect voor mij en het thuis blijven, denk dan altijd hoezo, ik zorg voor mijn kind zoals een moeder hoort te doen. Niet dat een moeder hoort thuis te blijven, maar zorgen voor je kinderen is toch niet iets wat speciaal is, dit hoort erbij. En dat ik dit heel de week doe en zij niet dat begrijp ik, maar zelfde als papa een papadag heeft of iets snap dat niet, als vader zorg je ook voor je kinderen en is het niet oppassen op je kind. Je bent er voor je kind en wat ze op het kdv doen, doe ik. Vroeger was een werkende mama een no go en gek, en nu is het raar als je juist thuis bent.

Mijn advies als je het kan zeker doen die tijd krijg je niet meer terug en al valt het tegen hebt je het toch ondervonden. Je kan beter spijt hebben van de dingen die je wel gedaan hebt dan niet gedaan! En een jaar wat is een jaar nu, helemaal niets bedoel kijk naar je kids voor het het weet zijn ze weer een jaar ouder.